Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια υποτίμηση της δραχμής κατά 10% στο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος της χώρας; Κρίναμε σκόπιμο, να δώσουμε μια πρώτη απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, την Παρασκευή το βράδυ, που όλες οι πληροφορίες θεωρούσαν δεδομένη την απόφαση της κυβέρνησης, να προχωρήσει σε υποτίμηση της δραχμής, με ανοιχτό μόνο το ποσοστό υποτίμησης.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, το εξωτερικό δημόσιο χρέος,της Ελλάδας στο τέλος του 1997 ανέρχονταν σε 7,8 τρισ. δραχμές. Η αποτίμηση γίνεται σε δραχμές για λόγους απλοποίησης, δεδομένου ότι ο εξωτερικός δανεισμός του δημοσίου στο τέλος του 1997 αποτελούνταν κατά:

• 31,1% σε γιεν Ιαπωνίας.
• 29% σε δολάρια ΗΠΑ.
• 20% σε μάρκο Γερμανίας.
• 5,9% σε ECU κλπ.

Υποθέτουμε, επίσης, και πάλι για λόγους απλοποίησης, ότι η υποτίμηση της δραχμής κατά 10% αφορά όλα τα ξένα νομίσματα στα οποία έχει δανειστεί το ελληνικό δημόσιο. Σε αυτή την περίπτωση το δημόσιο χρέος αυξάνει κατά 780 δισ. δραχμές, ενώ θα υπάρξει και μία άμεση επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού από τα δάνεια σε συνάλλαγμα, τα οποία έχουν προγραμματιστεί να λήξουν μέσα στο 1998. Αντίστοιχα, αν η υποτίμηση είναι 12% τότε η συνολική επιβάρυνση του δημόσιου χρέους θα είναι της τάξης των 940 δισ. δραχμών. Πρόκειται, δηλαδή, για ποσά καθόλου ευκαταφρόνητα τα οποία επιβαρύνουν το ήδη τεράστιο δημόσιο χρέος των 40 τρισ. δραχμών. Τόσο τουλάχιστον το αποτιμούν τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, τα οποία όμως έχουν αμφισβητηθεί αρκετά...

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το υπόλοιπο των δανείων σε συνάλλαγμα που είχε συνάψει ο ιδιωτικός τομέας ανέρχονταν στα 2.560 δισ. δραχμές. Με βάση τα στοιχεία αυτά - και πάντα με την υπόθεση ότι η υποτίμηση θα είναι της τάξης του 10% - προκύπτει μια επιπλέον επιβάρυνση ύψους 256 δισ. δραχμών. Την επιβάρυνση αυτή, θα κληθούν να πληρώσουν οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες που έχουν συνάψει τα δάνεια αυτά, εκτός αν επαναληφθεί το προηγούμενο της υποτίμησης του 1985, που η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φόρτωσε στο δημόσιο τη διαφορά από την υποτίμηση της δραχμής. Σεκάθε περίπτωση πάντως, όταν γίνεται λόγος για "επιβάρυνση επιχειρήσεων", θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το σχετικό κόστος μεταφέρεται στις τιμές των εμπορευμάτων και άρα το πληρώνει ο τελικός καταναλωτής.

Θ. Κ.