Με περίσσευμα υποκρισίας, η κυβέρνηση διατείνεται ότι σκοπός της είναι η "πλήρης απασχόληση". Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά και με την πολιτική της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο τομέα, όπου οδηγός της είναι το όραμα του "απασχολήσιμου" και η επέκταση της μερικής απασχόλησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,ώστε να φτάσει και να ξεπεράσει ακόμα το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της επιδίωξης είναι η επισήμανση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Μ. Παπαϊωάννου,ότι σε ορισμένες χώρες, όπως η Ολλανδία, η μερική απασχόληση έχει φτάσει το 48%!

Η επέκταση της μερικής απασχόλησης έχει άμεση σχέση με το μοίρασμα της μιας θέσης εργασίας σε δυο εργαζόμενους, ή σε ένα εργαζόμενο και ένα άνεργο στα πλαίσια μιας ιδιότυπης "αλληλεγγύης", η οποία βασίζεται στην αρχή ότι ο εργοδότης κερδίζει όλο και περισσότερα και οι εργαζόμενοι χάνουν όλο και περισσότερα για να βοηθήσουν και τα θύματα των κεφαλαιοκρατών.

Η κυβέρνηση συνδέει - χωρίς αυτό να έχει επιβεβαιωθεί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που η μερική απασχόληση είναι μεγαλύτερη - τη μερική απασχόληση με τη μείωση της ανεργίας. Ταυτόχρονα προσπαθεί να πείσει για την αναγκαιότητα της πολιτικής σε αυτό το τομέα, με διάφορα σοφίσματα. Ενα από αυτά είναι ότι πολλοί νέοι φοιτητές, σπουδαστές και γυναίκες επιζητούν τη μερική απασχόληση...

Αυτό που αποκρύπτεται επιμελώς, είναι πως τη μερική απασχόληση τη θέλουν οι εργοδότες πολύ περισσότερο και πως δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι υποφέρουν σήμερα από την αναγκαστική μετατροπή της εργασιακής τους σχέσης και την κατάργηση της πλήρους απασχόλησής τους.