Κάποιοι άλλοι, όμως, περισσότερο... αισιόδοξοι, βλέπουν ακόμη μακρύτερα. Ετσι, θεωρώντας "ένα το κρατούμενο" την παράταση της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων μέχρι το 2001, προκειμένου να ενταχθεί η Ελλάδα στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση της Ευρώπης, οι θιασώτες της συγκεκριμένης πολιτικής δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Ενώ μέχρι τώρα, δικαιολογούσαν την ακολουθούμενη πολιτική λιτότητας για τα πλατιά λαϊκά στρώματα με το επιχείρημα ότι είναι... "μονόδρομος" για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ήδη άρχισαν να επιχειρηματολογούν για την παράτασή της και μετά το 2001.

Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε προχτές τον πρώην διοικητή της ΕΘνικής Τράπεζας Δ. Γερμίδη, όχι μόνο να δηλώνει βέβαιος ότι η κυβέρνηση Σημίτη "θα κάνει αυτό που χρειάζεται" (δηλαδή θα εμπλουτίσει την αντιλαϊκή της πολιτική με νέα μέτρα) για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ το 2001 αλλά και να υποστηρίζει ότι η λιτότητα πρέπει να συνεχιστεί και μετά το 2001, γιατί "τότε θα πρέπει να διατηρήσουμε, τα όσα πετύχαμε μέχρι τώρα" με τις θυσίες που έγιναν για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ...

Ο άνθρωπος βλέπει... μακριά και ομολογεί δημόσια πως "τρώγοντας ανοίγει η όρεξη".