Τα κοινωνικά και εργασιακά προβλήματα των λαών διογκώθηκαν, με συνέπεια να έχουμε κατά χιλιάδες μετακινήσεις πληθυσμών. Πέπλο φτώχειας απλώθηκε σε μεγάλα τμήματα των λαών. Ετσι, στην ευρύτερη περιοχή δημιουργήθηκε ένα τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα αναζητώντας στοιχειώδεις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης.

***

Κίνητρα και ελπίδες για μια καλύτερη ζωή, που ενισχύθηκαν από το κάλεσμα των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) προς τους εργαζόμενους της Αλβανίας να γνωρίσουν τον "καπιταλιστικό παράδεισο" της χώρας μας.

Δύο κυρίως οι βασικές δίοδοι γι' αυτούς:

Η πρώτη κατεύθυνση προς την Ιταλία με πολλά φυσικά και πολιτικά προβλήματα.

Από τη μια, η ύπαρξη του θαλάσσιου εμποδίου της Αδριατικής. Από την άλλη, η αδίσταχτη και φασιστικής έμπνευσης πρακτική συνειδητού εμβολισμού του πλοιαρίου γεμάτου με μετανάστες (προς γνώση και συμμόρφωση, ίσως).

Ο κύριος όγκος, λοιπόν, των Αλβανών μεταναστών κινείται προς την πατρίδα μας. Τα χερσαία σύνορα με μεγάλο εύρος και οι αρκετές φυσικές ιδιομορφίες ευνόησαν και ευνοούν τη μετακίνηση. Ετσι χιλιάδες Αλβανοί μετανάστες έγιναν και γίνονται αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής τους δύναμης, ιδιαίτερα για δουλιές δύσκολες και επικίνδυνες, χωρίς ωράριο και ασφάλιση. Ετσι έβλεπε και βλέπει το μεγάλο κεφάλαιο τους εργάτες αυτούς.

***

Περιοχές ολόκληρες ερήμωσαν και πληθυσμοί μετακινήθηκαν και εξαιτίας του χτυπήματος και της δίωξης κάθε δημοκρατικής αντίληψης.

Και εκεί, στις ξένες χώρες, όπως και σήμερα, ο μετανάστης ήταν ένας φτωχός - εξαθλιωμένος και, κυρίως, φτηνή εργατική δύναμη.

Πάντοτε για δουλιές δύσκολες και επικίνδυνες. Αρκετοί έχασαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στις στοές του Βελγίου και της Γερμανίας. Αλλοι έμειναν κρεμασμένοι για χρόνια, βάφοντας γέφυρες στη Ν. Υόρκη.

Οι περιοχές, στις οποίες εκφράστηκε η υποκινούμενη υστερία και το μίσος για τους συνανθρώπους μας, ήταν εκείνες που κατά το παρελθόν δέχτηκαν τις συνέπειες του μεταναστευτικού ρεύματος για αναζήτηση δουλιάς.

Σήμερα, που οι όροι της μετανάστευσης των αλλοδαπών εργατών στη χώρα μας είναι χειρότεροι, η εκμετάλλευσή τους είναι μεγαλύτερη και αισχρή.

Η υποκίνηση της ρατσιστικής συμπεριφοράς δυνάμωσε, όταν άρχισαν οι αλλοδαποί εργάτες να απαιτούν καλύτερους όρους αμοιβής και ασφάλιση. Τέτοιο "σφάλμα" δεν τους συγχωρείται!

***

Καλλιέργεια αντιπαράθεσης ανάμεσα στους λαούς, δημιουργία κλίματος ξενοφοβίας για τον εργάτη, έτσι ώστε ο ιμπεριαλισμός και η Ευρωπαϊκή Ενωση να αποπροσανατολίσουν τους λαούς για να μπορέσουν να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους, εφαρμόζοντας το "διαίρει και βασίλευε".

Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει δήθεν το πρόβλημα, προχωρά στη θεσμοθέτηση μιας ακόμη Αστυνομίας πλάι στις ήδη υπάρχουσες, την Αστυνομία Συνόρων.

Αυτό δεν είναι καινούριο σχέδιο. Είχε ξαναεξαγγελθεί πριν πολλά χρόνια, που δεν υπήρχε τέτοιο άμεσο πρόβλημα. Αυτό το στοιχείο και από μόνο του λέει πολλά για την ειλικρίνεια των κυβερνητικών προθέσεων.

Ομως, οι εμπνευστές αυτού του σχεδίου ας απαντήσουν:

1) Τι καινούριο θα προσθέσει αυτή η Αστυνομία; Τις κοινωνικο- οικονομικές αιτίες, που ωθούν στη μετανάστευση, θα τις αντιμετωπίσει με αστυνομικά μέτρα;

2) Αν προκύψει κι άλλο μεταναστευτικό κύμα από άλλη χώρα των Βαλκανίων, θα φτιάξει κι άλλη Αστυνομία;

3) Τι θα γίνει με τα θαλάσσια σύνορα; Θα χρειαστεί και εκεί ειδικό Σώμα;

4) Δε φτάνουν οι αστυνομικοί; Μα η ελλάδα έχει πρωτιά στην ΕΕ, στην αναλογία αστυνομικών ανά πολίτη. Χρειαζόμαστε και άλλους;

Η κυβέρνηση με την προώθηση της "Αστυνομίας Συνόρων" ανταποκρίνεται στις πιέσεις της ΕΕ για την προστασία των "πολιτισμένων χωρών" από τους "βαρβάρους", εφαρμόζοντας τη Συμφωνία Σένγκεν. Δημιουργεί ένα νέο αστυνομικό μηχανισμό, υποτίθεται, για να λύσει ένα πρόβλημα, που έχει μεγάλες ευθύνες για τη δημιουργία του.

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν ήθελε και δε θέλει να συμβάλει στη λύση του προβλήματος, αλλά συμμετέχει ενεργά στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, που δημιούργησε τη φτώχεια και την εξαθλίωση, άρα και το μεταναστευτικό ρεύμα, που προβλέπεται να δυναμώσει ακόμη τα επόμενα χρόνια.

Η "Αστυνομία Συνόρων" είναι λογική συνέχεια αυτής της πολιτικής και δείγμα των αδιεξόδων της. Αποτελεί, όμως, ταυτόχρονα μια πολύπλευρα επικίνδυνη εξέλιξη.

Λ.

Η κυβέρνηση με την προώθηση της "Αστυνομίας Συνόρων" ανταποκρίνεται στις πιέσεις της ΕΕ για την προστασία των "πολιτισμένων χωρών" από τους "βαρβάρους", εφαρμόζοντας τη Συμφωνία Σένγκεν. Δημιουργεί ένα νέο αστυνομικό μηχανισμό, υποτίθεται, για να λύσει ένα πρόβλημα, που έχει μεγάλες ευθύνες για τη δημιουργία του