Η πρώτη ποιητική συλλογή του Αλέκου Παππά από το Αργυρόκαστρο της Αλβανίας καθρεφτίζει την ελληνικότητά του. Ο πόνος της πατρίδας ξεχειλίζει από τους στίχους του. Η έμπνευσή του αγκαλιάζει ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, την αρχαία Ελλάδα, τους θεούς της, ως το γαλάζιο Αιγαίο, τη μουσική και το άρωμά του.

Λόγος αρμονικός, ποιητικά σχήματα που οριοθετούν την κατάθεση του ποιητή και ενεργοποιούν διεργασίες της ψυχής του. Ο αναγνώστης συμμετέχει στα ξεπετάγματα της καρδιάς του Α. Π., που διψάει για Ελλάδα! "Κάτι σύννεφα - άσπρα - άσπρα ψηλά στον ουρανό. / Σκορπισμένα σαν του Αιγαίου τα νησιά. / Νησιά βλέπω εκεί στα ουράνια. / Αιγαίο βλέπω πέρα απ' αυτά. / Να πάω στο Αιγαίο δεν μπορώ. /"

Κι αλλού: "Εδώ που πέρασαν οι αποθαμένοι. / Εδώ που περνούν και οι ζωντανοί. / Ολοι σκονισμένοι απ' τη σκόνη της Ελλάδας. / Με τον αέρα της στο στήθος/ και με το Μέγα Ηλιο της στα μάτια. /"

Τα περισσότερα ποιήματα είναι γραμμένα στην Μπάνια και τη Γεωργουτσάτη. (Εκδόσεις "Δωδώνη",1996).

Φαίδρα ΖΑΜΠΑΘΑ - ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ