Κομμουνιστικό Κόμμα του Καναδά

Παρέμβαση του Ντάρελ Ράνκιν, μέλους της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος

Τα ζητήματα που συζητιούνται σ' αυτό το Συνέδριο - ο ρόλος και τα καθήκοντα των Κομμάτων μας στις νέες περίπλοκες συνθήκες που παρουσιάζονται στο σημερινό κόσμο - είναι πρωταρχικού ενδιαφέροντος όχι μόνο για την ανάπτυξη των αντίστοιχων Οργανώσεών μας, αλλά και για τη συνολική προώθηση του διεθνούς κινήματός μας συνολικά, και για το μέλλον του ίδιου του σοσιαλισμού. Με αυτή την ευκαιρία συγχαίρουμε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) που ανέλαβε αυτή την επίκαιρη πρωτοβουλία.

Δυστυχώς, εξαιτίας της μη έγκαιρης απόφασης του Κόμματός μας να παρακολουθήσει αυτή τη σημαντική συνάντηση, δεν είχαμε επαρκή χρόνο για να συμπληρώσουμε τη γραπτή μας παρέμβαση. Θα κυκλοφορήσουμε το τελικό μας άρθρο σε όλα τα συμμετέχοντα Κόμματα αμέσως μετά το Συνέδριο.

Επιτρέψτε μου να προβάλω κάποιες παρατηρήσεις στα ζητήματα που συζητιούνται από την άποψη του Κόμματός μας. Πρώτα, μερικά πολύ γενικά - πραγματικά, υπερβολικά γενικά - σχόλια για το τρέχον στάδιο της ανάπτυξης του καπιταλισμού και της πάλης των τάξεων:

1. Τα βασικά χαρακτηριστικά και οι κινούμενες από το νόμο δυναμικές του καπιταλισμού, όπως ανακαλύφθηκε από τον Μαρξ και τον Ενγκελς πριν από 150 χρόνια, εξακολουθούν να λειτουργούν, αν και σε μια πολύ περισσότερο διεθνοποιημένη πλατφόρμα και πάνω σε μια πολύ υψηλότερα υλική και τεχνική βάση. Ο καπιταλισμός παραμένει ένα σύστημα που βασανίζεται από βασικές αντιφάσεις, οι οποίες αυξάνουν την αστάθεια, την άνιση ανάπτυξη και από συνεχιζόμενες βαθύτερες κρίσεις, οι οποίες δεν μπορούν να λυθούν με ανασχηματισμούς.

2. Συνεπώς η κύρια κατεύθυνση αυτής της ιστορικής περιόδου εξακολουθεί να είναι η μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Η εμπειρία του σοσιαλισμού και του κινήματος της εργατικής τάξης σ' αυτό τον αιώνα προβάλλει εκπληκτικά επιτεύγματα και κοινωνική πρόοδο υπέρ των εργαζομένων και ενάντια στην αποικιοκρατία, στην εθνική καταπίεση, στις φυλετικές διακρίσεις, στη διάκριση λόγω φύλου (σεξισμός) και τον πόλεμο. Ομως, τα τελευταία χρόνια η διεθνής εργατική τάξη και οι σοσιαλιστικές δυνάμεις έχουν υποστεί σημαντική οπισθοδρόμηση, την πιο προφανή με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης. Αυτές οι μεταστροφές προκλήθηκαν από δύσκολες υλικές συνθήκες και αδυσώπητη ιμπεριαλιστική πίεση και από σοβαρά θεωρητικά και πολιτικά λάθη εκ μέρους των κυβερνώντων Κομμουνιστικών Κομμάτων.

3. Η δραματική μετατόπιση της παγκόσμιας ισορροπίας των ταξικών δυνάμεων, που ακολούθησε τις πρόσφατες μεταστροφές, επέτρεψε στον ιμπεριαλισμό να μεταβάλει ριζικά τις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις και δομές, και σε εθνικό, και ιδιαίτερα σε διεθνές επίπεδο, προς όφελος του καπιταλισμού και να εντείνει σημαντικά τις ολόπλευρες ταξικές επιθέσεις - οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές - ενάντια στην εργατική τάξη και άλλα καταπιεσμένα στρώματα των εργαζομένων στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές και υποανάπτυκτες χώρες εξίσου. Οι πολυεθνικές εταιρίες, ακραία μορφή συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, έχουν γίνει ο πρωταρχικός αγωγός της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του ιμπεριαλισμού.

4. Η καπιταλιστική επαναδόμηση και οι ακόλουθες κρίσεις, σε συνδυασμό με την αντιδραστική επίθεση των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, έχουν σοβαρά διαβρώσει τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εργατικής τάξης, έχουν υποσκάψει εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα και εξαναγκάσει την εργατική τάξη σε υποχώρηση στις περισσότερες χώρες.

5. Παρά την επιδείνωση των συνθηκών, η εργατική τάξη και η δημοκρατική αντίσταση στον ανασυντασσόμενο καπιταλισμό και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων είναι σε αύξηση στον Καναδά και παντού αλλού σ' όλο τον κόσμο, δημιουργώντας πιο ευνοϊκές συνθήκες για την ανοικοδόμηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων και επεκτείνοντας παραπέρα την επιρροή τους.

6. Εξαιτίας της αυξανόμενης παγκόσμιας αλληλοδιείσδυσης του κεφαλαίου και τον αντίχτυπου σε όλες τις εθνικές οικονομίες, οι προοπτικές για την επιτυχή αντίσταση και την κοινωνική πρόοδο σε οποιαδήποτε χώρα όλο και περισσότερο εξαρτώνται από τη συνεργασία και τη συντονισμένη δράση της εργατικής τάξης και των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.

Μερικά από τα συμπεράσματα που προέρχονται από αυτή την εκτίμηση, από την άποψη του πολιτικού προσανατολισμού και της πρακτικής δουλιάς του δικού μας Κόμματος στον Καναδά, περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Οτι το Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσεται ως ανεξάρτητο επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης, βασίζοντας τη συνολική αντίληψη στο μαρξισμό - λενινισμό και το διεθνισμό της εργατικής τάξης.

Οτι το Κόμμα μας πρέπει να επανορθώσει και να απομακρύνει όλα τα κατάλοιπα των δογματικών και σεχταριστικών στάσεων και τρόπων στις δραστηριότητες του μαζικού κι ενωμένου μετώπου μας και να εργαστεί με συνέπεια για να οικοδομήσει ευρύτερη ενότητα με άλλες αριστερές και δημοκρατικές δυνάμεις, για να αντιπαλέψουμε την καπιταλιστική επίθεση.

Οτι, ενώ αγωνιζόμαστε για ενότητα στην πράξη, πρέπει επίσης να οξύνουμε την ιδεολογική πάλη ενάντια στον αναθεωρητισμό και την ταξική συναινετικότητα μέσα στο ευρύ κίνημα της εργατικής τάξης, ιδέες και προσεγγίσεις που ουσιαστικά εξασθενίζουν την εργατική και δημοκρατική αντίσταση, υπονομεύουν τη μαχητικότητά της και προσπαθούν να την εκτρέψουν σε ακίνδυνα κανάλια.

Οτι η δημοκρατία - ακόμα και στη στενή αστική μορφή της - είναι μια αλυσίδα στο πολυεθνικό δημοσιονομικό κεφάλαιο στην προσπάθειά του να μεγιστοποιήσει το κέρδος, και ως αποτέλεσμα, βρίσκεται κάτω από αυξανόμενη επίθεση. Συνεπώς είναι χρέος των κομμουνιστών να είναι στην πρώτη σειρά στην υπεράσπιση δημοκρατικών δικαιωμάτων και πρέπει να παλέψουμε για να "συνδέσουμε" τον αγώνα για τη διατήρηση κι επέκταση της δημοκρατίας με τον αγώνα για κοινωνική πρόοδο και το σοσιαλισμό.

Οτι, ενώ παρουσιάζουμε ένα βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα απευθυνόμενοι στα άμεσα ενδιαφέροντα και συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, πρέπει με πληρότητα και δημιουργικότητα να επεξεργαστούμε την αντίληψή μας για μια σοσιαλιστική εναλλακτική λύση στον Καναδά, ένα σοσιαλισμό που θα μπορούσε να βασίζεται στη δύναμη συνειδητοποιημένης, συντονισμένης εργατικής τάξης, την κοινωνική χειραφέτηση του εργατικού δυναμικού μέσα από το τέλος της εκμετάλλευσης και μέσα από συλλογική κοινωνική ιδιοκτησία και έλεγχο της οικονομίας, και την ευρύτατη δημοκρατική συμμετοχή του λαού στη διαμόρφωση κρατικής πολιτικής και διοίκησης, και στην κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη.

Και τελικά,

Οτι, ενώ οι αγώνες στο επίπεδο του εθνικού κράτους εξακολουθούν να είναι το κύριο πεδίο αντίστασης στην επίθεση του πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, ο σφαιρικός χαρακτήρας αυτής της επίθεσης απαιτεί οι εθνικές μορφές πάλης να συνδυαστούν σε έναν ακόμα μεγαλύτερο βαθμό με συντονισμένες τοπικές και σφαιρικές μορφές δημοκρατικού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, οδηγώντας στην τελική οικοδόμηση ενός δημοκρατικού και αντιιμπεριαλιστικού μετώπου σε ευρεία βάση σε παγκόσμια κλίμακα. Το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα έχει αποφασιστικό ρόλο να παίξει στην οικοδόμηση ενός τέτοιου πλατιού παγκόσμιου μετώπου και το Κόμμα μας θα συνεχίσει να εργάζεται για να προωθήσει μεγαλύτερη συνοχή και ενότητα δράσης μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα ως κεντρική προτεραιότητα της διεθνούς δουλιάς μας. Ενας τρόπος να προωθηθεί αυτός ο σκοπός είναι ενθαρρύνοντας τη σύγκληση συναντήσεων διαφόρων επιπέδων και μορφών ανάμεσα σε εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα - όπως αυτό εδώ το Συνέδριο - που οδηγούν σε πλατύτερη και περιεκτικότερη διεθνή συνεργασία μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα σαν σύνολο. Κατ' αρχήν, το Κόμμα μας υποστηρίζει ενέργειες για να αναπτυχθούν πολιτικοί και οργανωτικοί δεσμοί ανάμεσα στα αδελφά κόμματα.

Συμπερασματικά, θέλω με αυτή την ευκαιρία να προκαλέσω τα αδελφά κόμματα να κάνουν ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα στην οικοδόμηση τέτοιας διεθνούς κομμουνιστικής συνεργασίας. Το Μάρτη αυτής της χρονιάς, το Κόμμα μας έγραψε σε αδελφά Κόμματα προτείνοντας να εκδώσουμε συντονισμένα μια δημόσια ανακοίνωση, που να αντιτίθεται στις προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να φορτώσει την Πολύπλευρη Συμφωνία για την Επένδυση - ΜΑΙ - στους λαούς και τα έθνη του κόσμου. Λάβαμε δεκάδες θετικές απαντήσεις και έτσι ιδρύσαμε μια μικρή επιτροπή κατάρτισης του προσχεδίου, που αποτελείται από το Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Αυστραλίας κι εμάς, για να προετοιμάσουμε μια κοινή δήλωση. Αυτή η δήλωση κυκλοφορεί για πρώτη φορά σ' αυτό το Συνέδριο και ταυτόχρονα αποστέλλεται με fax και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα σ' όλο τον κόσμο.

Παρόλο που η διαπραγματευτική διαδικασία στην OECD έχει ανασταλεί για μια περίοδο έξι μηνών εξαιτίας της αυξανόμενης διεθνούς αντίδρασης και διαφορών ανάμεσα σε μερικές από τις ίδιες τις κυβερνήσεις για το τελικό κείμενο, αισθανόμαστε ότι τα κύρια καπιταλιστικά κράτη - ειδικά οι ΗΠΑ - σκοπεύουν να επαναφέρουν τη ΜΑΙ, ίσως με μια τροποποιημένη μορφή ή με νέο όνομα, μόλις θα έχουν ξεπεράσει μερικές από τις εξέχουσες εσωτερικές διαφορές τους.

Η πρόσφατη ανακοίνωση μιας βρώμικης συμφωνίας ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, που απαλύνει τους όρους του Νόμου Helms - Burton, ενώ διατηρεί τα βασικά χαρακτηριστικά του που έχουν στόχο να καταπνίξουν την Κουβανέζικη Επανάσταση, είναι ένα σχετικό παράδειγμα.

Εν συντομία, πιστεύουμε ότι η ΜΑΙ δεν είναι "νεκρή" - ακριβώς το αντίθετο. Συνεπώς η πάλη ενάντια σ' αυτήν πρέπει να συνεχίζει να οικοδομείται και να πλαταίνει για να συμπεριλάβει τις αριστερές, αντιιμπεριαλιστικές και εθνικές δημοκρατικές δυνάμεις σε όλες τις χώρες. Φυσικά, η κοινή δήλωση είναι μόνο μια μικρή αρχή και πρέπει να ακολουθείται από περισσότερο συντονισμένες ενέργειες σε διεθνές επίπεδο για να νικήσει αυτή την τερατώδη συνθήκη και όλο το σχεδιασμό του πολυεθνικού καπιταλισμού, του οποίου αυτή είναι ένα μικρό μέρος. Αλλά θα είναι μια καλή αρχή, να συνυπογραφεί αυτή η δήλωση από όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα και να δημοσιευτεί παντού, σε κάθε γλώσσα σ' ολόκληρο τον κόσμο. Ελπίζουμε ότι θα ωθήσουμε τα αντίστοιχα κόμματα να δράσουν σε αυτό το ζήτημα και να βοηθήσουν να οικοδομήσουμε την εκστρατεία "Σταματήστε τηΜΑΙ".

Ευχαριστούμε.