"Η κυβέρνηση δεν μπορεί να διασφαλίσει θέσεις εργασίας σε μία ιδιωτική επιχείρηση". Η φράση αυτή, που ανήκει στον Χρήστο Πρωτόπαππα, αποκαλύπτει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τα απροκάλυπτα ψέματα που έχουν επιστρατεύσει όλο αυτό το διάστημα οι κυβερνώντες, προκειμένου να κάμψουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στην Ιονική και να περάσουν ευκολότερα τα σχέδια ξεπουλήματος, αδιαφορώντας εντελώς για τις εξελίξεις που μπορεί να υπάρξουν μετά τη μεταβίβαση της Ιονικής σε ιδιώτες.

Η τοποθέτηση του υφυπουργού Εργασίας έγινε στην αίθουσα της Βουλής στις 16 του φετινού Φλεβάρη, όταν το ΚΚΕ είχε φέρει στο Κοινοβούλιο το θέμα των απολύσεων μιας άλλης ιδιωτικοποιημένης τράπεζας, της Τράπεζας Αθηνών, όπου οι εργαζόμενοι, "γευόμενοι" τα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης, βρίσκονταν αντιμέτωποι με τις μαζικές απολύσεις που έκαναν οι Κορεάτες ιδιοκτήτες της τράπεζας. Οι απαντήσεις, που τότε έδινε, αποδεικνύουν το πόσο κενές περιεχομένου και ουσίας είναι οι σημερινές "δεσμεύσεις" που υποτίθεται πως αναλαμβάνει η κυβέρνηση για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας στην Ιονική Τράπεζα. "Δεσμεύσεις", που την επομένη κιόλας της ιδιωτικοποίησης μπορούν να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων και εργαζόμενοι της τράπεζας να έρθουν αντιμέτωποι με την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας...

Ο Χρ. Πρωτόπαππας, σε εκείνη τη συζήτηση, ήταν σαφέστατος. Είχε δηλώσει ορθά - κοφτά ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να διασφαλίσει θέσεις εργασίας σε μία ιδιωτική επιχείρηση και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επιβάλει το νόμο. Στα πλαίσια βέβαια της γνωστής δημαγωγίας, είχε πει παράλληλα ότι η κυβέρνηση δεν εγκρίνει τις απολύσεις, ωστόσο, δεν μπορεί να παρέμβει όταν ο ιδιώτης κινείται στο νόμιμο όριο των απολύσεων του 2%.

Αυτά έλεγε τότε ο υπερεκσυγχρονιστής Πρωτόπαππας, περί άλλα βέβαια τυρβάζει τώρα, προκειμένου να πλαγιοκοπήσει το κίνημα αντίστασης στην Ιονική. Για την ιστορία και λόγω του ότι - με εξαίρεση τα μεγέθη των δύο τραπεζών - οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις στη βάση τους είναι παρόμοιες, αξίζει να αναφέρουμε ότι όταν οι Κορεάτες αποκτούσαν την Τράπεζα Αθηνών είχαν αναλάβει δεσμεύσεις, σύμφωνα με τις οποίες υπόσχονταν πως όχι μόνο δε θα γίνουν απολύσεις, αλλά και θα αυξήσουν τον αριθμό των εργαζομένων, ενώ οι 80 απολύσεις εκείνης της περιόδου σαφώς ξεπερνούσαν το 2%, που επικαλούνταν ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης...