"Η μάχη της Αθήνας είναι γενικότερου πολιτικού χαρακτήρα μάχη". "Η μάχη των δημοτικών εκλογών είναι ευκαιρία και για την καλλιέργεια της ιδέας του Μετώπου. Να κάνουμε "καμπάνια" και για τα εργασιακά που περνάνε το καλοκαίρι. Η Αχτίδα αυτή πρέπει να δώσει τον τόνο σ' όλη την Ελλάδα. Με προσήλωση στα λαϊκά στρώματα, με σχέδιο. Να συγκρουστούμε με τις απόψεις για την ιδιωτικοποίηση, με την πολιτική τους για την αυτοδιοίκηση".

Με τις δύο αυτές βασικές επισημάνσεις άνοιξε και έκλεισε την παρέμβασή της στη Συνδιάσκεψη η Αλ. Παπαρήγα.

Σε ό,τι αφορά τον προσανατολισμό της δουλιάς σημείωσε χαρακτηριστικά:

"Να προσπαθήσουμε να προωθήσουμε όσο πιο πλατιά στον κόσμο, τα κριτήρια με τα οποία πρέπει να πάει στην κάλπη ο ψηφοφόρος.

Δεν το έχουμε κάνει ακόμα αυτό. Αβραμόπουλος, Δαμανάκη, τώρα και ο Μπέης, κάνουν μια εύκολη συζήτηση για τα παρκόμετρα, τους απογευματινούς παιδικούς σταθμούς κ.ά. καθώς η μάχη των δημοτικών εκλογών είναι ένα πεδίο που μπορεί να ανοίξει η συζήτηση για πάρα πολλά που συγκινούν τον κόσμο, αλλά και να τον αποπροσανατολίσει.

Για μας πρέπει να είναι καθαρό πως ο ψηφοφόρος πρέπει να φτάσει στην κάλπη όσο το δυνατόν περισσότερο πολιτικοποιημένος, έχοντας ξεκαθαρισμένο μέσα του πού βρίσκεται η πραγματική αντιπαράθεση. Τα κριτήρια θα τα δείξουμε εμείς. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο από τον επικεφαλής του συνδυασμού. Ο συνδυασμός θα δίνει τον τόνο, αλλά την πολλή δουλιά θα την κάνει όλη η οργάνωση, βεβαίως και όσοι με τον δικό τους τρόπο συσπειρώνονται. Να το πούμε καθαρά: Η μάχη της Αθήνας είναι γενικότερου πολιτικού χαρακτήρα μάχη. Και ο Αβραμόπουλος και η Δαμανάκη είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν. Εχουμε το έργο και την πολιτική του ενός, το ότι είναι κυβερνητική υποψήφια η άλλη. Ο Μπέης δε συγκρούεται σε τίποτα με το ΠΑΣΟΚ, διαφωνεί μόνο με την Δαμανάκη για τον Παπανδρέου.

Ο χώρος είναι προνομιακός, να ανοίξουμε τη συζήτηση για τα μεγάλα προβλήματα, της ανεργίας κλπ. Να έρθουμε σε επαφή και με άλλες ομάδες, να ανοιχτούμε και σε άλλους χώρους. Δεν υποτιμάμε τις ψήφους. Συγκεντρώνονται στη γραμμή της καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής σ' αυτές τις εκλογές, στη γραμμή της πάλης κατά των ιδιωτικοποιήσεων, κατά της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων κλπ. Η εκτίμησή μας είναι ότι θα ριχτούν ψήφοι αν πολιτικοποιηθεί η μάχη.

Σε άλλο σημείο της παρέμβασής της η Γενική Γραμματέας του Κόμματος, απαντώντας ειδικότερα σε συγχύσεις που υπάρχουν για τα ζητήματα που σχετίζονται με το Μέτωπο διευκρίνισε:

"Ορισμένοι καταλαβαίνουν ότι το Μέτωπο το συγκροτούμε στη βάση της υπόθεσης του σοσιαλισμού. Αυτό δεν το λέει το Πρόγραμμα του Κόμματος. Δεν κάνουμε μέτωπο, συμφωνία για το σοσιαλισμό. Το πρόγραμμα λέει ότι στην πορεία της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, στα πλαίσια του μετώπου πρέπει να υπάρχει επιδίωξη να βαθύνει αυτή και εφ' όσον υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις, αντικειμενικές, να οδηγήσει στο πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Βεβαίως, πρέπει να προβληματιζόμαστε για το πώς συνδέει αυτή την πάλη με το σοσιαλισμό, ναι, αλλά το μέτωπο δε γίνεται σ' αυτή τη βάση, για το σοσιαλισμό, αλλά γίνεται με τη γραμμή αντίθεσης, πάλης, σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Εμείς θα εκλαϊκεύουμε, θα λέμε ότι η έκβαση αυτής της πάλης πρέπει να φτάσει στο σοσιαλισμό, στη δικτατορία του προλεταριάτου. Δε θα απαιτούμε, όμως, για παράδειγμα, στη μάχη για τις δημοτικές εκλογές να έχουν και οι άλλοι την ίδια ακριβώς άποψη με μας για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Μιλάμε για εκλογική συνεργασία και έχουμε δει ακόμα και οργανώσεις άλλων κομμάτων που λένε ότι θα στηρίξουν δικούς μας υποψηφίους.

Στο μέτωπο αύριο τέτοιες αντιλήψεις, μικροαστικών στρωμάτων, θα είναι πολυπληθείς.

Το Κόμμα καθόρισε ποιες κοινωνικές δυνάμεις ανήκουν στο Μέτωπο. Δίνει μια γενική ιδέα πώς θα σχηματιστεί. Δεν καθορίζει ούτε το πότε, ούτε την ακριβή μορφή. Καθορίζει όμως ορισμένες κατευθυντήριες ιδέες και θέσεις που πρέπει να επηρεάζουν καθημερινά την πάλη μας. Το Μέτωπο εκφράζει την εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού. Αυτό πρέπει να μας απασχολήσει. Πρέπει να αναδείχνονται ποια κοινά αιτήματα, στόχοι, υπάρχουν ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα π.χ. για το ωράριο που υπάρχει πείρα.

Μιλάμε για ένα μέτωπο που θα είναι μέσα η εργατική τάξη μαζί με δυνάμεις που δε θα θέλουν όλες το σοσιαλισμό. Στο πρόγραμμα γίνεται διάκριση ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις, που θα είναι στο μέτωπο και τις κοινωνικές δυνάμεις που θα είναι η κινητήρια δύναμη για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Δε συμπίπτουν απόλυτα. Στην πορεία του μετώπου θα έχουμε και αντίθεση. Π.χ. τμήματα από τα μεσαία στρώματα δε θα φθάσουν ως το τέλος, δε θα θέλουν ή και θα φοβούνται το σοσιαλισμό".

"Εχουμε, είπε σε άλλο σημείο, σύνθετα προβλήματα να λύσουμε. Θα υπάρξουν και άλλα πολιτικά κόμματα. Τα άλλα κοινωνικά στρώματα θα εκφραστούν με πολιτικές δυνάμεις, δε θα ενταχθούν όλοι στο ΚΚΕ. Το ίδιο το πρόγραμμα λέει ότι θα υπάρχει και ανασύνθεση του μετώπου. Το ίδιο το μέτωπο θα έχει την αντίθεση μέσα του. Το μέτωπο θα αποτελείται από κοινωνικές δυνάμεις που δεν έχουν κοινά συμφέροντα για όλα. Εχουν κοινά συμφέροντα στη μάχη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, όχι όλοι και για το σοσιαλισμό".

Απαντώντας σε ενδοιασμούς συντρόφων σχετικά με την ιδεολογική ταυτότητα διαφόρων δυνάμεων, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:

"Ο οπορτουνισμός είναι θεριό μέσα στο ίδιο το κομμουνιστικό κίνημα και εκεί μέσα πρέπει να τον παλεύουμε. Στο μέτωπο θα συμμετέχουν και άνθρωποι που έχουν μικροαστικές αντιλήψεις, οπορτουνιστικές. Λέμε ότι το μέτωπο μπορεί στην πορεία του να απαρτίζεται και από πολιτικές δυνάμεις που δεν υπάρχουν σήμερα. Το κύριο είναι ότι το μέτωπο θα ξεκινήσει σαν συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων. Ξεκινάει από κατώτερες μορφές προς τις ανώτερες. Μέσα από τις επιμέρους συνεργασίες που κάνουμε δεν κτίζεται το μέτωπο, αλλά ανοίγουν δρόμοι να καλλιεργείται αυτή η ιδέα. Η ΚΕ ασχολείται με το πώς θα δράσουμε για αυτό. Μέσα από επιμέρους συσπειρώσεις και συνεργασίες καλλιεργείται η ιδέα. Κι έτσι λέμε ότι μορφές συσπείρωσης, για παράδειγμα, σωματείων, δεν είναι το μέτωπο, αλλά από τα κάτω συνενώνονται δυνάμεις που αντιδρούν με τον κυρίαρχο δρόμο. Δεν αντιδρούν εφ' όλης της ύλης. Αντιδρούν στο επιμέρους, για παράδειγμα μέσα από την κίνηση για το Μάαστριχτ, τη Σένγκεν, για θέματα δημοκρατίας, μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες. Υπάρχουν διάφορες μορφές συμπαράταξης. Θα βγει και καμιά "ζαβή"... ".

Μιλώντας, τέλος, για τα αποτελέσματα διαφόρων πολιτικών διεργασιών σημείωσε: "Δεν είναι μόνο αναχώματα. Είναι και ο δικός μας ρόλος για να υπάρχουν οι κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες. Το δείχνουν τα παραδείγματα αυτού του καιρού. Υπάρχει αλληλεπίδραση. Αυτό που έγινε, για παράδειγμα, στη γενική συνέλευση της Ιονικής. Δεν είναι μικρό πράγμα η διάλυση της συνέλευσης, που πήγαν μετά χωρίς τους μικρομέτοχους. Σκεφτείτε τι επιχειρήματα δίνει για το "λαϊκό καπιταλισμό"...

Δεν είναι όλοι αναχώματα. Κάποιοι θα μείνουν στη μέση, κάποιοι θα κερδηθούν. Γίνονται διεργασίες επιμέρους, δεν είναι όλοι έτοιμοι να περάσουν το χαντάκι. Το ζήτημα είναι να μιλάμε εμείς πολιτικά, να πολιτικοποιούμε την πάλη, να δυναμώνουν οι οργανώσεις του κόμματος, να γίνεται αποτελεσματική η παρέμβασή μας".