Είναι γνωστό ότι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ απέκλειαν μέχρι και τις αρχές αυτού του χρόνου το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης της Ιονικής Τράπεζας. Μάλιστα, οι αρμόδιοι, βλέποντας τις εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα, άφηναν καθαρά να διαφανεί ότι μέσα στους προσανατολισμούς τους ήταν η προοπτική ενοποίησης της τράπεζας με τη μητρική της Εμπορική, στην κατεύθυνση της από κοινού και αθροιστικής αξιοποίησης του όγκου, των μεριδίων αγοράς και της συσσωρευμένης πείρας που έχουν οι δύο τράπεζες στον ελληνικό χώρο. Από αυτήν την άποψη, διατηρεί την αξία του το, κατά την κυβέρνηση, "απόρρητο πόρισμα" της ΜΟΝΙΤΟΡ, που αποκάλυψε την προηγούμενη Κυριακή ο "Ρ" (το οποίο αξίζει να σημειωθεί - και είναι ενδεικτικό της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και του ρόλου που ο καθένας παίζει - πως τα Μέσα Ενημέρωσης έκαναν πως δεν το είδαν) και το οποίο, ούτε λίγο - ούτε πολύ, προτείνει συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική Τράπεζα.
***
***
Σε τελευταία ανάλυση και στο βαθμό που το σχέδιο ξεπουλήματος ολοκληρωθεί, μικρή είναι η σημασία ποιος θα είναι ο αυριανός ιδιοκτήτης της Ιονικής, αν και πανθομολογείται πως όποια ιδιωτική τράπεζα καταφέρει να ...τη βάλει στο χέρι, θα αποκτήσει σαφές προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστών της. Οταν πρωτοανακοινώθηκε η απόφαση ξεπουλήματος, αδιαμφισβήτητος διεκδικητής της ήταν η Τράπεζα Πίστεως. Ο πρόεδρός της, μάλιστα, θεωρούσε τόσο βέβαια την επικράτησή του, που δε δίστασε σε ανύποπτο χρόνο, όχι μόνο να δηλώσει δημόσια το ενδιαφέρον του, αλλά να προσδιορίσει και τα επίπεδα, στα οποία μπορεί να κινηθεί το τίμημα της πώλησης. Η μετέπειτα έφοδος του Λάτση στο χώρο των αγοραπωλησιών έχει αλλάξει τα δεδομένα και κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να προκαταλάβει τις εξελίξεις. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι τα 268 δισεκατομμύρια που σε ένα δίμηνο πλήρωσε ο όμιλος Λάτση για να αποκτήσει τον έλεγχο σε τράπεζες που είναι μικρότερες της Ιονικής (10,5 δισ. για την Αθηνών, 93 δισ. για την Κρήτης και 165,2 δισ. για το 18,5% της Εργασίας) υποδηλώνουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι ο πολυεθνικός όμιλος του Λάτση είναι αποφασισμένος να αποκτήσει το "πάνω χέρι" στην ελληνική τραπεζική αγορά.
***
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Αν και, στο φόντο της ασκούμενης πολιτικής, το ξεπούλημα της Ιονικής είναι ένα ακόμα επεισόδιο στις απεγνωσμένες προσπάθειες ενίσχυσης των ιδιωτικών τραπεζών, μέσω της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου, τείνει να αποδειχθεί σε κορυφαία αρνητική πράξη, με πολλαπλές και ανυπολόγιστες μέχρι στιγμής επιπτώσεις