ΑΓΛΑΪΑ ΑΡΧΟΝΤΙΔΟΥ

(πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, προϊσταμένη της Κ Εφορείας Προϊστορικών - Κλασικών Αρχαιοτήτων):

Η ιδέα της επανάχρησης των μνημείων δεν είναι κακή, όταν γίνεται με απόλυτη προσοχή, λαμβάνοντας υπόψη το σκοπό ίδρυσης του μνημείου. Δεν μπορούμε να δεχτούμε εκδηλώσεις που προσβάλλουν το χαρακτήρα του και βέβαια δεν μπορούμε να επιτρέπουμε τα αρχαία να χρησιμοποιηθούν ως ντεκόρ.

Τα αρχαία θέατρα, ειδικότερα, κτίστηκαν για να δέχονται συγκεκριμένες εκδηλώσεις, όπως είναι το θέατρο ή μουσικό δράμα, κυρίως στα Ωδεία. Ετσι το Ηρώδειο, για παράδειγμα, τέτοια χρήση πρέπει να έχει.

Το υπουργείο Πολιτισμού διαθέτει τα όργανα εκείνα που μπορούν να προστατεύσουν τα μνημεία, και από τα αποτελέσματα της χρήσης, αλλά και από την αισθητική βλάβη, σε σχέση με την ποιότητα των εκδηλώσεων. Διότι δεν είναι μόνο οι αρχαιολόγοι που γνωρίζουν αλλά και οι άνθρωποι των τεχνών, οι άνθρωποι του θεάτρου ή της Λυρικής Σκηνής, για παράδειγμα. Δηλαδή, υπάρχει η δυνατότητα για την από κοινού αντιμετώπιση θεμάτων που αφορούν στην ποιότητα. Ως προς τη χρήση, αυτή καθαυτή, μόνο το ΚΑΣ έχει την πλήρη γνώση και αρμοδιότητα.

Μάλλον δε θα ήταν κακός ένας κώδικας γενικών αρχών, με την προϋπόθεση ότι δε μπορούν όλα τα μνημεία να αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή, υπάρχουν και μνημεία που δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται λόγω της κατάστασης διατήρησης. Πάντως ό,τι υπήρχε ως τώρα στην πρακτική των παραχωρήσεων, ακόμα και το ιδεολογικό πλαίσιο, έχει κουρελιαστεί και χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός. Βέβαια ένας νόμος θα μπορούσε να καλύψει το πλαίσιο της προστασίας κι έπειτα υπάρχει και η πρακτική τόσων χρόνων. Για παράδειγμα, υπάρχουν μνημεία - χώροι που δεν μπορεί να δίνονται σε χρήση και επανάχρηση.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρέπει να αφήσουμε τους ειδικούς επιστήμονες να αποφασίζουν. Αλλωστε, η λογική να χωρέσουν όλοι και όλα στα μνημεία είναι ύποπτος λαϊκισμός, που οδηγεί στον εκφυλισμό και την εμπορευματοποίηση. Ας μείνουν κάποια σύμβολα.