Βαθιά συγκίνηση μας προκάλεσε ένα βιβλίο, που μας ήρθε από τα ξένα. Οχι μόνο με το περιεχόμενό του, αλλά και για το πώς, γιατί, από ποιον και πού έγινε αυτό το βιβλίο. Βαθιά συγκίνηση μας προκάλεσε και το προλόγισμά του. Ας τα πάρουμε με τη σειρά τα πράγματα.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου, από σεμνότητα, άφαντος ο δημιουργός του. Μόνο "κόσμημα" του εξωφύλλου ένα χαρακτικό και ο τίτλος: "ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ από τους αγώνες του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ" και ο υπότιτλος: "Λόγια και μουσική".Στην τρίτη σελίδα η αφιέρωση: "Σ' αυτούς που τα τραγούδησαν. Σ' αυτούς που τα τραγουδάνε".Στην τέταρτη σελίδα σε μικρογραφία μια θαυμάσια, γνωστή αφίσα του ΕΑΜ, με ένα παλικάρι με τουφέκι στο χέρι να καλεί διεγερτικά: "Πατριώτες στ' άρματα". Στην πέμπτη ανακαλύπτεις τον δημιουργό του βιβλίου, τον Παναγιώτη Τζίβα και πού ζει, συγκινημένος και με όσα και όπως έγραψε προλογίζοντας το βιβλίο, ο δάσκαλος του Π. Τζίβα τότε που ήταν παιδί και σήμερα επίτιμος λυκειάρχης Δημ. Ι. Παπακωνσταντίνος.

Στον Π. Τζίβα ξαναναφερθήκαμε γράφοντας (26/7/1998) απλώς για το βιβλίο του "Οι επιδέξιοι κιβδηλοποιοί και ο κουτσός χαμάλης".Σ' αυτό το σημείωμα για την πορεία και τις "αγάπες" του Π. Τζίβα αντλούμε στοιχεία του από τον πρόλογο του δασκάλου του:

"Με λογισμό και μ' όνειρο πορεύτηκε στην ξενιτιά. Στην ιστορική χόβολη ξαναγύρισε ευλαβικά η συνείδηση. Χαιρετίζω με βαθύτατη συγκίνηση το αετόπουλο. Με περισσή αγάπη στο όραμά του. Με σεβασμό στη μνήμη του για ό,τι σπουδαίο και τρανό που έδωσε ο λαός μας στα χρόνια της φασιστικής πανούκλας (... ). Η όλη του φροντίδα δύσκολη, σε ξένη χώρα και με αντίξοες προϋποθέσεις (... ). Γυρνάει με χαρά τη σκέψη του στα παιδικά του χρόνια περπατώντας στις γειτονιές του, στην Ιτιά Παρνασσίδας, με το φίλο του Λουκά Στάχτη και τα άλλα αετόπουλα, όταν μαζί όλοι με τα ξύλινα ντουφέκια τους έριχναν στάχτη στα μάτια των γερμανικών φυλακίων.

Ο ενθουσιασμός της εφηβείας και η πίστη η ακλόνητη στα ζωντανά ιδανικά και όχι στα ψευδεπίγραφα, νικούν τους φόβους και τους δισταγμούς. Βίωσε την αθάνατη Εθνική μας Αντίσταση, πέρασαν στις φλέβες οι μελωδίες του αντάρτικου τραγουδιού, μπήκαν στο αίμα του και ρίζωσαν στο νου, τη συνείδηση και την καρδιά του. Αυτό το μέγα ιστορικό γεγονός της νεότερης ιστορίας μας οδηγητικός κανόνας και της δικής του πορείας. (... ) Τραγούδι γίνηκε το φως. Αστροπελέκι ο ΕΛΑΣ στύλωνε την Ελλάδα μας. Και οι έφηβοι ανδρώνονταν πριν από την ηλικία τους. Με βηματισμό ταχύ και υπεύθυνο ωρίμαζαν γόνιμα". Και ο Δ. Παπακωνσταντίνος, αφού με ποιητική ευαισθησία μνημονεύσει "βωμούς" αγωνιστικών θυσιών και την πίστη του ότι "οι λαοί δε θα σκύψουν στους διωγμούς. Θα παλεύουν και θα οραματίζονται και θα νικήσουν", χαιρετίζει τη σεμνότητα του πνευματικού οβολού και την υψηλοφροσύνη του Π. Τζίβα.

Το πλούσια εικονογραφημένο (ιστορικές φωτογραφίες, χαρακτικά των ΕΑΜ και ΕΛΑΣ, πορτρέτα αγωνιστών, μεταξύ των οποίων του Μπελογιάννη, του Διαμαντή και σχέδια) βιβλίο του Π. Τζίβα περιέχει πλήρως τους στίχους πολλών αντάρτικων τραγουδιών, των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ και ΔΣΕ και τους όρκους του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Το σπουδαιότερο: Στο βιβλίο κάθε τραγούδι συνοδεύεται και με τη μουσική του, με παρτιτούρα στην αντικρινή σελίδα, πράγμα που δε βρίσκει κανείς σε ανάλογες ελλαδικές εκδόσεις. Στο τέλος του βιβλίου, το "αετόπουλο" όπως υπογράφει, ο Π. Τζίβας σημειώνει ότι "μερικές μελωδίες είναι όπως τις κράτησε η μνήμη (1940 - 1946 Παρνασσίδα, 1946 Αθήνα) το ίδιο και για μερικούς στίχους.

Πρόκειται για βιβλίο αληθινή προσφορά για τη διάσωση και διάδοση της αγωνιστικής μουσικής μας παράδοσης. Προσφορά για τις νέες γενιές, όπου κι αν ζουν. Στην πατρίδα ή στην ξενιτιά.

Α. Ε.