Πολλά αγιάτρευτα τραύματα, που συνεχώς πυορροούν, προέρχονται από την αναγκαστική μετανάστευση μέσα στην ίδια σου τη χώρα, από την πλήρη ελευθερία (μιλάμε για το χώρο) του χωριού στο έρεβος της μεγαλούπολης. Φυσικά, όταν σύντροφος αχώριστος είναι η ανέχεια κι η εγκατάσταση σ' ένα υπόγειο δυάρι.

Αυτό το καθημερινό μαρτύριο με τους ήρωες, που το υποφέρουν θέλοντας και μη, μεταφέρει στο "Μυστικό τετράδιό" της η Λίτσα Ψαραύτη.

Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1980 κι εξακολουθεί τη συγγραφική της δραστηριότητα με στόχο της την παιδική κι εφηβική ηλικία.

Εφηβικό είναι κι αυτό το μυθιστόρημά της, ψυχογραφικό, με έντονα τονισμένο το κοινωνικό στοιχείο. Αλήθειες που κάτω από το φως της πένας γίνονται σπαραχτικές μαρτυρίες ενός σάπιου και διεφθαρμένου κόσμου που δεν υπολογίζει αισθήματα κι ευαισθησίες.

Βιβλίο που διαβάζεται από μικρούς και μεγάλους, όπως τονίζει και το εκδοτικό του ("Πατάκης" 1997).

Το επάγγελμα που ασκεί ένας συγγραφέας τού δίνει εναύσματα για να δημιουργήσει. Η Μοσχούλα Κοντοσταύλου - Σταυράκη,συμβολαιογράφος στην Πάρο, παίρνοντας το υλικό της από τη δουλιά και το περιβάλλον που ζει, συνθέτει εννέα διηγήματα - κάποια ίσως είναι αληθινές ιστορίες - κοινωνικά με τη μετρημένη και συγκεκριμένη γλώσσα της επιστήμης της.

Η ανθρωπιά κι η γυναικεία ευαισθησία διαχέεται απ' άκρη σ' άκρη, τονίζοντας τον ανθρώπινο πόνο και τ' αδιέξοδα των φτωχών κι εγκαταλειμμένων και μοναχικών ανθρώπων.

Πρέπει να προσεχτεί αυτή η πρώτη προσπάθεια - είναι το πρώτο της βιβλίο. Η γραφή της είναι ώριμη και το περιεχόμενο καλοστημένο. (Εκδόσεις "Φιλιππότη",1997).

Ευγενία ΖΩΓΡΑΦΟΥ