Ολοι γνωρίζουμε τον απάνθρωπο οικονομικό, εμπορικό και πιστωτικό αποκλεισμό που έχουν επιβάλει οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ενάντια στην Κούβα. Ωστόσο, η οικονομία του Νησιού της Επανάστασης έχει αρχίσει σιγά σιγά να ανακάμπτει. Κι αυτό παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα, τα πλήγματα που δέχεται κάθε τόσο η αγροτική οικονομία από τις κλιματολογικές κυρίως αλλαγές, και προπαντός παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει συνεχώς ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μέσα από νόμους, εκβιασμούς και επιθέσεις, να ανατρέψει την Κουβανική Επανάσταση.

Οσο περισσότερο ξεπερνάει η κουβανική οικονομία την κρίση, τόσο αυξάνονται οι επιθέσεις των ΗΠΑ. Τόσο με τον Νόμο Χελμς - Μπάρτον, τον περίφημο "Νόμο για την Ελευθερία", για τη νομιμοποίηση των προσπαθειών εξολόθρευσης του κουβανικού λαού σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, όσο και με νέες αντιδραστικές εξελίξεις που σημειώνονται τους τελευταίους μήνες. Ο λόγος γίνεται για τη "διασφάλιση" των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" που αφορούν περιουσίες Κουβανών αντικαθεστωτικών που έχουν γίνει Αμερικανοί πολίτες, οι οποίες έχουν απαλλοτριωθεί.

Πιο συγκεκριμένα, με την υπογραφή, στις 18 Μάη, της "Ερμηνευτικής Οδηγίας σχετικά με τις Αρχές για την Ενίσχυση της Προστασίας των Επενδύσεων" ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, ορίζεται μια πιο σκληρή στάση των ΗΠΑ - ΕΕ στις επενδυτικές δραστηριότητες στην Κούβα για τις περιπτώσεις που πρόκειται να αξιοποιηθούν επενδυτικά οι "παράνομα απαλλοτριωμένες" περιουσίες Αμερικανών πολιτών. Με τη συμφωνία αυτή, οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να "ζητήσουν" από το Κογκρέσο να μην προχωρήσουν οι αμερικανικές αρχές στην εκτέλεση των επίμαχων τίτλων ΙΙΙ και ΙV του Νόμου Χελμς - Μπάρτον, δηλαδή στη μη δίωξη των επιχειρήσεων που έχουν ήδη δοσοληψίες με την Κούβα. Σαν αντάλλαγμα, η ΕΕ δέχτηκε να αποτρέπει από δω και πέρα εταιρίες των κρατών - μελών της από το να επενδύουν σε περιουσίες Αμερικανών υπηκόων στην Κούβα που έχουν απαλλοτριωθεί.

Η συμφωνία αυτή είναι ακόμα ένα γερό χτύπημα για την επαναστατημένη Κούβα και σκοπό έχει την ενίσχυση του αποκλεισμού της χώρας. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και από το ότι η ίδια η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, δέχτηκε τη συγκεκριμένη υπογραφή της συμφωνίας ως σοβαρή επιτυχία και βήμα που συμβάλλει σημαντικά στην προώθηση της πολιτικής των ΗΠΑ στο θέμα της Κούβας. Παράλληλα όμως, ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι πως οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν απλώς να "ζητήσουν" από το Κογκρέσο να μην προχωρήσει στη δίωξη των επιχειρήσεων που έχουν επενδυτικές δραστηριότητες στην Κούβα, και αυτό επειδή τα επίμαχα άρθρα του Νόμου Χελμς - Μπάρτον είναι αρμοδιότητα του Κογκρέσου. Δηλαδή, ουσιαστικά δε δεσμεύονται σε τίποτα!

Ο αποκλεισμός είναι πράξη πολιτική και στόχο έχει τον οικονομικό στραγγαλισμό του κουβανικού λαού, για την ανατροπή της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Κούβας. Αυτό για τον κουβανικό λαό σημαίνει απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας, πισωγύρισμα όλων των κοινωνικών κατακτήσεων. Ο αγώνας, επομένως, κατά του αποκλεισμού, στις διάφορες εμφανίσεις του, είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για το κίνημα αλληλεγγύης με τον κουβανικό λαό.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ