Το 24ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ είχε καταρτίσει ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα κινηματογραφικών ταινιών. Ταινιών της αλήθειας - της αλήθειας που επαναστατεί ενάντια σ' ό,τι συνθλίβει την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια, σ' ό,τι καταπιέζει και στερεί τα δικαιώματα και τα όνειρα ενός λαού να ζει ειρηνικά και να προκόβει στον τόπο του. Και επειδή η αλήθεια - και μόνο η αλήθεια - έχει "ψυχή", οι ταινίες που επέλεξε το Φεστιβάλ είχαν και "ψυχή", που σημαίνει αισθητική ομορφιά, συναίσθημα, συγκίνηση, αληθινό ανθρωπισμό και βέβαια οικουμενικό μήνυμα. Και είναι κρίμα που όλα αυτά δεν μπόρεσαν, λόγω της κακοκαιρίας του Σαββατοκύριακου, να εκφραστούν πολυφωνικά, με την προβολή όλων των ταινιών.

Ομως οι φανατικοί του κινηματογράφου μπόρεσαν να δουν μερικές ταινίες. Είδαν, την Πέμπτη, τα σπουδαία ντοκιμαντέρ των Χαϊνόφσκι και Σόιμαν για τους βασανισμένους λαούς της Χιλής και του Βιετνάμ.Την Παρασκευή έχασαν λόγω τεχνικού προβλήματος το "Resitativo" του Α. Κυριακίδη (προγραμματίστηκε να προβληθεί το Σάββατο), είδαν όμως άλλες δύο πολύ καλές δημιουργίες του ελληνικού μικρού μήκους κινηματογράφου.

• Τις "Μικρές μέρες" του Κ. Μαχαίρα,μια ταινία που ρεαλιστικά και ταυτόχρονα πολύ αισθαντικά "διηγείται" το άδικο ξερίζωμα του αλβανικού λαού από τον τόπο του, μέσα από τα τρία πρωταγωνιστικά πρόσωπα. Ενας παππούς, ο γιος και εγγονός του, παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης στην Ελλάδα.Ο παππούς τον παρατά νωρίς και επιστρέφει έρημος στον τόπο του. Στη δύση του βίου του, είναι αδύνατο να ξεριζωθεί. Ο γιος προωθεί το παιδί του στα ελληνικά σύνορα, αλλά καθώς η καρδιά του είναι κομμένη στα δυο, ανάμεσα στο γερο - πατέρα του και στο παιδί του, χάνεται και χάνει τη ζωή του στη μέση του πικρού αυτού δρόμου. Μόνο το μικρό παιδί ξεριζωμένο και παντέρημο θα απομείνει ξένο σε ξένη γη.
• Το "Ποτάμι" του Α. Μπασαλούκα,μια ταινία ενάντια στον πόλεμο, ενάντια στο μακέλεμα της νιότης των λαών, μια ποιητικών εξάρσεων ταινία που"τραγουδά" με δραματικό και ταυτόχρονα λυρικό τρόπο το μήνυμα για ειρήνη και φιλία του λαού μας με το γειτονικό μας, τούρκικο λαό.

Η νεροποντή του Σαββάτου ματαίωσε την προβολή της ταινίας του Α. Κυριακίδη, καθώς και των ταινιών "Κλείσε τα μάτια και ζωγράφισε" του Κ. Τοφαρίδη και "Ο ταυρομάχος" του Δ. Δήμου.

Η κυριακάτικη προβολή αφιερώθηκε σ' ένα παγκόσμιο "κειμήλιο" της 7ης Τέχνης, όπως έχει χαρακτηριστεί. Ενα "κειμήλιο" που ελάχιστοι σημερινοί νέοι έχουν δει. Στο αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ "Ο αληθινός φασισμός",που αποκαλύπτει όλες τις πτυχές της διαστροφής, της σαπίλας, του σχιζοφρενικού παραλογισμού, των μαζικά εγκληματικών τεράτων που άκουγαν στα ονόματα: Χίτλερ, Τρίτο Ράιχ, ναζισμός, Γκαίμπελς, Γκέρινγκ, φον Ες και πολλά άλλα σιχαμερά ανάλογά τους.