Θα μπορούσε, αν κανείς προσπαθούσε να λειτουργήσει "αφαιρετικά", να νιώσει πως βρίσκεται σε παραλία ενός νησιού της άγονης γραμμής. Θα μπορούσε, αν κανείς τολμούσε να λειτουργήσει "προσθετικά", να νιώσει το "ολόγιομο φεγγάρι να κάνει κύκλους στη σκηνή σου", θα μπορούσε να πιάσει "αστέρια στο βυθό" ή να ψάξει μια χαμένη αγάπη "στους δρόμους της σιωπής".Μια παρέα, λίγο μεγαλύτερη απ' τις συνηθισμένες, ήταν αυτή που δημιουργήθηκε το βράδυ της Παρασκευής στην κατάμεστη "Μουσική Σκηνή" του 24ου Φεστιβάλ. Εκεί όπου τα "Υπόγεια Ρεύματα" απέδειξαν πως ο σκληρός ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας μπορεί άψογα να δέσει με την ποίηση και το όραμα, με την ευαισθησία και την ανατροπή. Τραγούδια που έφταναν κατευθείαν στις ψυχές, που άγγιζαν προβλήματα και προβληματισμούς της σύγχρονης εποχής, που ράγιζαν ένα κατεστημένο σκονισμένο και μίζερο. Τραγούδια που απέδειξαν - ευτυχώς - πως σήμερα υπάρχουν δημιουργοί που ξεφεύγουν απ' τα κλισέ της εμπορικότητας, δημιουργοί που "πλάθουν" για να αγγίξουν κι όχι να πουλήσουν.

Ο έρωτας, η μοναξιά, η αποξένωση, η φύση, η αιώνια υπαρξιακή αναζήτηση, η επανάσταση, η νοσταλγία, η δύναμη και η ρήξη με τη σημερινή πραγματικότητα, είναι τα θέματα που "διαπραγματεύτηκαν" τραγουδώντας τα μέλη του συγκροτήματος. Με μια διαρκή επαφή με το κοινό και τα έξι μέλη του γκρουπ έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ανταποκρινόμενοι στις απαιτήσεις των νέων που διαρκώς ζητούσαν και ζητούσαν να παίξουν "κι άλλο".

"Σα να μην ήρθαμε ποτέ σε τούτη εδώ τη γη", σ' αυτή εδώ την πόλη που "κρεμάστηκε στην ανία" με τα "ηλεκτρικά φάρμακα για τους "υγιείς"". Και επειδή "με μια νεκρή ανόρθωση παθαίνεις διακοπή", επειδή οι "τσαλακωμένες μέρες" εύκολα έρχονται, αλλά δύσκολα φεύγουν, η προτροπή απ' τον κιθαρίστα Δημήτρη Αργύρη ήταν: "Τίποτα μη φοβηθείς. Γιατί τελικά αυτό είναι που αφορά όλους μας". Η αλλιώς όπως το τραγούδησε ο Γρηγόρης Κλιούμης "κάνω ευχές όταν πέφτουν τ' αστέρια, κι ας μη θες εσύ να δεις τα καλοκαίρια".

Εκπληκτικός ο Μάρκος Τσατσούλης στην ερμηνεία του ομώνυμου τραγουδιού του καινούριου δίσκου τους "Τσαλακωμένες μέρες", δυνατός ο Παναγιώτης Μεταλλάκος στα ντραμς αλλά και οι Κώστας Παρίσης και Ηρακλής Παπαδόπουλος. "Κλείσε το φως, αυτή η λάμψη με τυφλώνει, η λάμπα περιστρέφεται και με σκοτώνει", ήρθε ο στίχος απ' τα "Υπόγεια Ρεύματα", για να δώσει τη "σκυτάλη" στο σύνθημα των Κνιτών: "Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλιστικός".