Κυριακή 6 Δεκέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
"Καρποί" ταξικής συναίνεσης

"Η γραφειοκρατική ελίτ, που βρίσκεται στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος, οι μηχανισμοί του κράτους και της εργοδοσίας, έχουν ποικίλους δεσμούς με μεγάλο τμήμα των συνδικαλιστικών στελεχών και μέσω αυτών ασκούν επίδραση στους εργαζόμενους". Η εκτίμηση αυτή, από την Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ "για τη δουλιά του στην εργατική τάξη και στο συνδικαλιστικό κίνημα", βασιζόταν σε μια πραγματικότητα που αυτές τις μέρες έμελλε, για μια ακόμη φορά, να αποδειχθεί στην πράξη με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο.

Εμελλε να αποδειχθεί όταν η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ έβγαινε από ένα υπουργικό γραφείο εκφράζοντας τα θετικά της σχόλια για την αντιασφαλιστική κυβερνητική πολιτική και την ίδια ώρα ένα δικαστήριο συσκεπτόταν για να κηρύξει παράνομη και καταχρηστική - όπως τελικά έγινε - την απεργία των τελωνειακών υπαλλήλων! Οταν, την ίδια στιγμή, η ηγεσία της Ομοσπονδίας των εφοριακών έκανε πίσω από προκηρυγμένη απεργιακή κινητοποίηση, επειδή "τα προβλήματα αντιμετωπίζονται από τις προτάσεις του υπουργού" και ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Γ. Κουτσούκος,απαντούσε - στο ερώτημα αν θα καλύψει η ΑΔΕΔΥ την απεργία των τελωνειακών - ότι "υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στο συνδικαλιστικό κίνημα" και ότι οι μορφές πάλης "κρίνονται από την κοινωνία"...

Αλλά και όταν οι ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, με ευθύνη των πλειοψηφιών τους, έβγαζαν μόλις στις 2 Δεκέμβρη την πρώτη "απεργιακή" ανακοίνωση - λίγων γραμμών - με αφορμή τη συγκέντρωση που θα κάνουν κατά την πανελλαδική, πανεργατική και πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 15 Δεκέμβρη. Μια απεργία, που ελάχιστα έχει ζυμωθεί έξω από το καλαίσθητο κτίριο της Συνομοσπονδίας και που αποκτά δυναμική μέρα τη μέρα, χάρη στις προσπάθειες που κάνουν οι απεργιακές επιτροπές σε διάφορες περιοχές της χώρας, με τις εξορμήσεις τους στους χώρους δουλιάς.

Οι εργαζόμενοι της χώρας, μέσα σε μια περίοδο που η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει πράξη βασικά σημεία της αντεργατικής της πολιτικής, για την προσαρμογή στο μοντέλο που οικοδομεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, βιώνουν με τον χειρότερο τρόπο την κατάσταση που έχει με σαφήνεια περιγράφει η Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Κόμματος, στο σημείο που αναφέρει: "Μέσα στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος έχει μεγαλώσει ο αριθμός εκείνων των στελεχών, καθώς και οι παρεμβάσεις των μηχανισμών που υπηρετούν τη στρατηγική της ενσωμάτωσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Τα δίκτυα των ΟΚΕ απλώνονται σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο και με ποικίλους τρόπους προωθούν τη γραμμή της κοινωνικής συναίνεσης και της ταξικής συνεργασίας".

Πριν λίγες μέρες, η Ολομέλεια της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ανακοίνωνε σχετικά με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο: "Οι ρυθμίσεις αυτές αποτελούσαν επί χρόνια αντικείμενο συζητήσεων, ο δε κοινωνικός διάλογος που προηγήθηκε της σύνταξης του προσχεδίου νόμου απέφερε καρπούς, καθώς σήμερα επιχειρούνται βελτιώσεις που μαζί με τις παρατηρήσεις που διατυπώνονται στη Γνώμη αυτή, αποτελούν ένα σημαντικό βήμα προς την εξυγίανση και τελικά την επιβίωση του ασφαλιστικού μας συστήματος".

Ανάλογοι ήταν οι "καρποί" που παρουσίασε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος,κατά τη διάρκεια των εγκαινίων των νέων γραφείων του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Για πολλοστή φορά παρατήρησε, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου στο περιθώριο των εγκαινίων, ότι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο "έρχεται να νοικοκυρέψει πολλά θέματα", παραπέμποντας μάλιστα και στις παρατηρήσεις της ΟΚΕ, που αναμένονταν εκείνες τις μέρες. Μιλώντας σχετικά με τον ΟΜΕΔ λίγο αργότερα, σημείωνε ότι "συνειδητά" δεν έχει ενοχλήσει τον Οργανισμό για κάποια απόφασή του όσα χρόνια είναι πρόεδρος της ΓΣΕΕ, επειδή "τους θεσμούς αν δεν τους προσέχεις σε εκδικούνται και η εκδίκηση στρέφεται προς την αδύναμη πλευρά, που είναι οι εργαζόμενοι". Λίγο πριν είχε ακούσει και τον πρόεδρο του ΟΜΕΔ και τον υπουργό Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου,να καλούν σε "κοινωνική ειρήνη" και "συνοχή" εκθειάζοντας τη συμβολή του ΟΜΕΔ στη "μείωση των απεργιακών κινητοποιήσεων".

Καθώς γίνονται όλα αυτά - δείχνοντας ξεκάθαρα το ρόλο που έχουν αναλάβει οι συγκεκριμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, για τη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής, την αδρανοποίηση των εργαζομένων που έχουν αγωνιστική διάθεση, το συμβιβασμό και τους ελιγμούς οπισθοχώρησης του κινήματος - η επίθεση της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση, που τη δεδομένη χρονική στιγμή εκφράζεται στη χώρα μας με ένα νομοσχέδιο - καταπέλτη για τα ασφαλιστικά δικαιώματα και έναν προϋπολογισμό που καταφέρνει να είναι ακόμη χειρότερος και αντιλαϊκότερος από όσους έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αντιπαραθέτουν, υποτίθεται, ένα "ξεδοντιασμένο" πλαίσιο διεκδίκησης. Θέτουν ζητήματα φορολογικής ελάφρυνσης των εργαζομένων, κυρίως με την αύξηση του αφορολόγητου ορίου. Ζητούν ενίσχυση των πόρων για την "αντιμετώπιση" της ανεργίας, κάτι που και η ίδια η κυβέρνηση βλέπει ευνοϊκά προκειμένου να συνεχίσει την πολιτική της επιδότησης των εργοδοτών για τη δημιουργία "νέων θέσεων εργασίας". Επιπρόσθετα, οι πλειοψηφίες στις διοικήσεις τους, αντιμετωπίζουν "επετειακά" την απεργία, καλλιεργώντας την αντίληψη αυτή και στη βάση των εργαζομένων. Γι' αυτό δεν πάει άλλο μ' αυτές τις ηγεσίες. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν, και παίρνουν, την υπόθεση της δικής τους πάλης στα χέρια τους. Η συγκρότηση Κεντρικής και άλλων Απεργιακών Επιτροπών για την οργάνωση της απεργίας σε ταξική βάση, είναι ένα βήμα προς τα μπρος για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ