Με αφορμή τα γνωστά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο γήπεδο της Τούμπας στην ποδοσφαιρική συνάντηση ΠΑΟΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, οι παρεμβάσεις των Συνδέσμων του ΠΑΟΚ, φορέων και ανθρώπων του ποδοσφαίρου, πολιτικών παραγόντων και άλλων, καθημερινά πληθαίνουν.

Παρακολουθώντας από κοντά αυτές τις παρεμβάσεις, διαπιστώνει κανείς ότι διαμορφώνεται ένα κοινό αίτημα για την εξυγίανση και κάθαρση του ποδοσφαίρου. Το ερώτημα είναι, τι εννοεί και πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας από αυτούς τους παράγοντες την εξυγίανση και την κάθαρση. Φυσικά αυτοί είναι οι αρμόδιοι να απαντήσουν.

Αυτοί που διεισδύουν, στην πραγματικότητα έχουν σκοπό την αύξηση των κερδών τους. Ετσι τα όσα ακούγονται περί φίλαθλου πνεύματος, αθλητικής άμιλλας και άλλα παρόμοια πομπώδη λόγια, είναι απλώς το επικάλυμμα της ουσίας ώστε να ρίξουν στάχτη στα μάτια των φιλάθλων και να αποκρύψουν την ουσία και τον απώτερο σκοπό τους, το κέρδος. Αυτό καθ' αυτό το κέρδος και ο σκληρός ανταγωνισμός που γεννά η απόκτησή του, οδηγεί σε αγορές σωματείων με μυθώδη ποσά, συγχωνεύσεις, θυγατροποιήσεις αδύναμων οικονομικά σωματείων.

Οι παρεμβάσεις τους είναι πολύ ισχυρές και επέβαλαν και νομοθετικές ρυθμίσεις, όχι μόνο σε εθνικό ή ευρωπαϊκό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλίσουν σε όλη την έκταση την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων τους αλλά και των ποδοσφαιριστών. Είναι γνωστή η ιστορία με την υπόθεση Μποσμάν ή με τη μεταγραφή του Ρονάλντο.Η ΦΙΜΠΑ, στο μπάσκετ, προχώρησε ένα βήμα πιο "μπροστά", απελευθερώνοντας την αθλητική αγορά σε όλο τον κόσμο.

Αντί λοιπόν να έχουμε ένα φρενάρισμα και κάποιους περιορισμούς σ' αυτή την ασύδοτη και ανεξέλεγκτη επέκταση, ένα είναι το πραγματικό γεγονός, ότι αυτή η απελευθέρωση σύντομα θα επεκταθεί και θα "αγκαλιάσει" όχι μόνο το ποδόσφαιρο αλλά και άλλα αθλήματα που παρουσιάζουν μια δυναμική επιρροή στο φίλαθλο λαϊκό αίσθημα.

Η διείσδυση των πολυεθνικών έχει αποτέλεσμα την επιβολή αλλαγών και στον τρόπο διοργάνωσης τόσο των εθνικών πρωταθλημάτων όσο και των ευρύτερων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων διοργανώσεων. Είναι τεράστια τα κέρδη που αποκομίζουν τα σωματεία που συμμετέχουν στη διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ, όπως, π. χ., Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, του οποίου η συμμετοχή στα τελικά αυτής της διοργάνωσης του απέφερε έσοδα της τάξης των τριών (3) δισ. διακοσίων (200) εκατομμυρίων.

Βέβαια κανείς δεν αντιλέγει ότι η διάκριση είναι θεμιτή, αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε επίσης ότι αυτά τα αμύθητα ποσά είναι το βασικό κίνητρο που "σπρώχνει" τους ενδιαφερόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις ομάδες που αυτοί ελέγχουν, προς την κατάκτηση των τίτλων στη χώρα τους.

Επομένως, είναι απόλυτα εξηγήσιμο σε όλους, η διαπλοκή των συμφερόντων, οι αντιπαλότητες, οι παρεμβάσεις σε θεσμούς και ανθρώπους που λειτουργούν σε κέντρα αποφάσεων και που μπορούν να διαμορφώνουν αποτελέσματα. Και είναι εντελώς αποκαρδιωτικό το ότι δε διαφαίνεται ότι θα σταματήσει το κυνήγι του κέρδους, αφού ήδη δρομολογούνται διαδικασίες για τη διοργάνωση της λεγόμενης ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ. Αυτό σημαίνει ότι "χοντραίνει" το παιχνίδι πιο πολύ. Μόνο σωματεία με πολύ ισχυρή οικονομική βάση θα μπορούν να συμμετέχουν στη διοργάνωση αυτή.

Αν κάποιος καλόπιστος παρατηρητής ήθελε να συνοψίσει και να γενικεύσει τις εξελίξεις, θα αναφερόταν επιγραμματικά στα εξής:

1. Διείσδυση του πολυεθνικού κεφαλαίου στο ποδόσφαιρο

2. Εμπορευματοποίηση με το στόχο το κέρδος. Εκμετάλλευση, δηλαδή, του θεάματος.

3. Επιβολή, με τη βοήθεια του κράτους, νομοθετικού πλαισίου "κομμένου και ραμμένου" στους σκοπούς των πολυεθνικών και των ανθρώπων του χρήματος.Οι εξελίξεις αυτές μας έχουν φέρει σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Ποιον δρόμο θα διαλέξουμε; Θα συνεχίσουμε να είμαστε φίλαθλοι ενός ποδοσφαίρου που κινείται στο πλαίσιο που περιγράψαμε και που καταγγέλλεται απ' όλους, εκπροσώπους φορέων και ανθρώπους του ποδοσφαίρου, πολιτικούς παράγοντες, Συνδέσμους Φιλάθλων;

Εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Από τη μία θέλουμε ένα ποδόσφαιρο υγιές, να παίζει τον κοινωνικό του ρόλο, να ψυχαγωγεί, ένα ποδόσφαιρο που ζήσαμε στα νεανικά μας χρόνια, και από την άλλη δε γίνεται αντιληπτό ότι για να γίνει αυτό πρέπει να ανατραπεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται σήμερα το ποδόσφαιρο. Ανατροπή αυτού του πλαισίου σημαίνει, αγώνας ενάντια στη διείσδυση των πολυεθνικών, εξωπέταγμα της λογικής του κέρδους από το άθλημα.

Αυτό όμως είναι πολιτική πράξη που, κατά τη γνώμη μου, οι πολιτικές δυνάμεις που άσκησαν κυβερνητική εξουσία όλα αυτά τα χρόνια δε δείχνουν τη διάθεση να τη φέρουν σε πέρας. Επομένως, το όψιμο ενδιαφέρον κορυφαίων πολιτικών παραγόντων, για τα δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου και την ανάγκη εξυγίανσής του, είναι εκ του πονηρού.

Αν θέλουν οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων του ΠΑΟΚ, όπως και αυτοί άλλων σωματείων, οι αγώνες τους και οι κινητοποιήσεις τους, να φέρουν αποτελέσματα, πρέπει να απαιτήσουν την ανατροπή αυτού του πλαισίου, ώστε και το σωματείο τους να δικαιωθεί, αλλά και να συμβάλουν δυναμικά στην κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διαφορετικά όλες τους οι προσπάθειες θα λάβουν μόνο συμπάθεια και ο αγώνας τους θα είναι εκμεταλλεύσιμος από πολιτικούς και κάθε είδους παράγοντες, για προσωπικό τους όφελος.

Οι συνεπείς και υγιείς δυνάμεις για την πραγματική εξυγίανση του ποδοσφαίρου υπάρχουν. Δρουν και υπηρετούν ένα ποδόσφαιρο με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά. Είναι οι άνθρωποι των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων, οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, οι διαιτητές, κάποιοι παράγοντες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, άνθρωπο των ΜΜΕ και η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων. Ολο αυτό το δυναμικό συσπειρωμένο και οργανωμένο μπορεί να φρενάρει αυτή τη λαίλαπα που σαρώνει το ποδόσφαιρο και πρέπει να επιβάλει ριζοσπαστικές αλλαγές στο ποδόσφαιρο της πατρίδας μας.

Κλείνοντας, θεωρώ σημαντικό να επισημάνω, ότι η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με πολύ σοβαρά και οξυμένα προβλήματα. Η παραγωγική της βάση συρρικνώνεται και αποδιαρθρώνεται, π. χ. ΒΑΛΚΑΝ, ΑΓΝΟ, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ κλπ., βασικές δημόσιες επιχειρήσεις - ΔΕΘ, ΛΙΜΑΝΙ, ΟΥΘ, ΟΑΣΘ - οδεύουν στην ιδιωτικοποίηση, η ανεργία κυμαίνεται στο 18% και συνεχίζει την ανοδική της πορεία, τα αδιέξοδα της νεολαίας αυξάνονται. Αργά και σταθερά η Θεσσαλονίκη μαραζώνει,ενώ έχει όλες τις προϋποθέσεις να αναπτυχθεί και να πρωταγωνιστήσει.

Με μια τέτοια βάση, ο αθλητισμός της πόλης και του νομού μας δεν μπορεί να έχει παρόν και μέλλον. Η ζοφερή αυτή κατάσταση, κατά την άποψή μου, δεν είναι αποτέλεσμα του Αθηνοκεντρισμού που αρκετοί διατείνονται. Επιτέλους, ας γίνει αντιληπτό απ' όλους, ότι το κέντρο που καθορίζει την πορεία και την ανάπτυξη της Ελλάδας και κατ' επέκταση και της Θεσσαλονίκης, βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Αλλωστε εκεί συναντήθηκαν, πρόσφατα, με τους αρμόδιους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου οι κ. κ. Κόκκαλης και Βαρδινογιάννης, για τις διαδικασίες της διοργάνωσης της ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ. Το καθεστώς διείσδυσης και απελευθέρωσης της αθλητικής αγοράς από εκεί επιβλήθηκε.

Η αθλητική αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης περνάει μέσα από την αναβάθμιση της παραγωγικής βάσης του νομού. Το ένα δεν είναι ξεκομμένο από το άλλο. Αυτό ας μην το ξεχνάμε.

Κώστας Λεβέντης

Γεν. Γραμματέας ΕΠΣ Μακεδονίας