Την ιδιωτικοποίηση της "Ολυμπιακής" ανακοίνωσε χτες και επίσημα ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Μέχρι τον Μάρτη προσδοκούν να "ξεμπερδέψουν" και με την Ιονική. Θα συνεχιστεί και η... πολιτική "δημοσιονομικής πειθαρχίας"
Σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις ("Ολυμπιακή" και Ιονική) και συνέχιση της λιτότητας στο διεινεκές, ήταν το πρώτο - μετά την αυλαία του νέου χρόνου - μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προς τους εργαζόμενους αλλά και προς άλλους αποδέκτες, ενδιαφερόμενους για τον προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής.
Αποστολέας του κυβερνητικού μηνύματος ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου,ο οποίος, με αφορμή την παρουσίαση σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου, διαφόρων μακροοικονομικών μεγεθών (πληθωρισμός, έσοδα), ξεκαθάρισε τα εξής:
Σύμφωνα με την προκήρυξη, η πώληση θα πραγματοποιηθεί με διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό σε δύο φάσεις. Κατά την πρώτη φάση οι υποψήφιοι αγοραστές, μετά από αίτησή τους προσλαμβάνουν το Πληροφοριακό Μνημόνιο με διάφορες πληροφορίες για την Ιονική και μέχρι τις 8 Φλεβάρη θα πρέπει να υποβάλλουν ενδεικτικές μη δεσμευτικές προσφορές.
Κατά τη δεύτερη φάση, θα προηγηθεί δημοσίευση πρόσκλησης για την υποβολή τελικών προσφορών, οι οποίες θα συνοδεύονται από εγγυητικές τραπεζικές επιστολές, αποκλειστικά από τα μέρη που θα συμμετάσχουν στην πρώτη φάση.
Αν και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας προσέφυγε σε λογοπαίγνιο ισχυριζόμενος πως "άλλο πολιτική λιτότητας, άλλο πολιτική δημοσιονομικής πειθαρχίας", το μήνυμα ήταν σαφές: Η "σφικτή" δημοσιονομική πολιτική θα συνεχιστεί εσαεί, κάτι που βέβαια απορρέει από το "σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης" που έχει αποδεχτεί η ελληνική κυβέρνηση.
Ο ίδιος βέβαια κατέφυγε σε δημαγωγία ισχυριζόμενος ότι μετά τις μειώσεις των έμμεσων φόρων που έγιναν προκειμένου να συγκρατηθεί ο τιμάριθμος, η κυβέρνηση ξεκινάει εντός τριμήνου διάλογο και για τη μείωση των άμεσων φόρων μέσω του λεγόμενου "διάλογου" αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος. Για καθαρά προπαγανδιστικούς λόγους, τα κυβερνητικά επιτελεία ισχυρίζονται ότι με το νέο φορολογικό σύστημα θα ευνοηθούν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Πρόκειται βέβαια για αντιστροφή της πραγματικότητας, καθώς οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί απαιτούν την εφαρμογή των σκληρών δημοσιονομικών πολιτικών για πολλές ακόμη δεκαετίες...
Ο ίδιος τέλος, τάχθηκε κατά του "κλίματος πρόωρου πανηγυρισμού" σχετικά με την ένταξη της ελληνικής οικονομίας στην ΟΝΕ γιατί, "αν και οι οιωνοί είναι ευνοϊκοί", θα πρέπει να προσέξουν "να μη στραβοπατήσουν στα τελευταία 100 μέτρα που τους απομένουν για την ολοκλήρωση της προσπάθειας... ".