"Η Ελλάδα μπροστά στο ΕΥΡΩ, που δεν είναι πανάκεια", ήταν ο τίτλος του άρθρου - ανάλυσης, που δημοσιεύτηκε χτες στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και υπογράφεται από τον καθηγητή της ΑΣΟΕΕ και πρώην υπουργό Μανόλη Δρεττάκη. Στο άρθρο αυτό υπάρχουν πολλές αλήθειες σχετικά με το ποιοι πλήρωσαν μέχρι τώρα τις συνέπειες από την εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής, που επιτάσσει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, καθώς και για το ποιοι θα πληρώσουν τις συνέπειες μέχρι το 2001, που έχει προγραμματιστεί η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, αλλά και μετά την ένταξη στην ΟΝΕ.

Συμφωνούμε με τις διαπιστώσεις του Μ. Δρεττάκη, ότι θύματα τόσο της οικονομικής πολιτικής, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από το 1992 μέχρι σήμερα, όσο και της πολιτικής που έχει προγραμματίσει να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2001, ήταν και παραμένουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι, με συνέπεια να αυξηθεί ο αριθμός εκείνων που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας.

Από όλα όσα αναφέρει στο άρθρο - ανάλυσή του ο Μ. Δρεττάκης, με δύο πράγματα διαφωνούμε. Πρώτον, διαφωνούμε με την εκτίμηση - διαπίστωσή του (που είναι ταυτόσημη με της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και του ΣΕΒ), ότι δήθεν η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ αποτελεί "εθνικό στόχο" (!). Δεύτερον, διαφωνούμε επίσης με την άποψή του, πως με την εκπλήρωση του στόχου για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ "συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία τόσο του ελληνικού λαού..."!

Αλήθεια, πιστεύει πράγματι ο Μ. Δρεττάκης, ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ είναι "εθνικός στόχος" ή το είπε για λόγους που εκείνος και μόνο εκείνος γνωρίζει; Και εν πάση περιπτώσει, αν πράγματι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού θεωρεί την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ "εθνικό στόχο" - όπως υποστηρίζει ο κύριος Δρεττάκης, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και οι κάθε συνοδοιπόροι τους στον αντιλαϊκό μονόδρομο του Μάαστριχτ - γιατί δεν κάνουν δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Αμστερνταμ; Γιατί βιάζονται να επικυρώσουν τη Συνθήκη του Αμστερνταμ με συνοπτικές διαδικασίες μέσω της Βουλής - όπως έγινε το 1992 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ - και δεν επιτρέπουν στον ελληνικό λαό να αποφανθεί με δημοψήφισμα; Τόσο πολύ φοβούνται την κρίση του ελληνικού λαού;