..... ξαναγράψτε τον από την αρχή και να βελτιωθούν. Δεν είναι επιχειρήματα αυτά. Προτάσεις υπάρχουν και αφήστε αυτό το παιχνίδι ότι δε σας γίνονται προτάσεις. Οταν σας ακούω αισθάνομαι ή ότι εμείς μιλάμε και δεν ακούτε εσείς ή ότι κάτι άλλο γίνεται.

Φέρτεκαινούριο νόμο. Δείξτε καλή θέληση όχι στη λογική "ανοίξτε τα σχολεία και μετά βλέπουμε", γιατί υπάρχει μια εμπειρία. Οπου σας άκουσαν οι εργαζόμενοι έπαθαν τα χειρότερα. Οχι μόνο δε λύθηκαν τα προβλήματα, αλλά "κεραμίδες τούς έπεσαν στο κεφάλι". Δείξτε καλή θέληση σε ορισμένα ζητήματα.

Εμείς θέλουμε να θέσουμε ένα πρόβλημα και αυτός είναι ένας λόγος πρόσθετος που όχι απλώς μεμφόμασται, αλλά κατακρίνουμε την κυβέρνηση και τον υπουργό της, βεβαίως. Δε σας θεωρούμε εκτελεστικό όργανο, κύριε Αρσένη, είστε πρωτεργάτης, στα πλαίσια της συνολικής ευθύνης και με αυτή την έννοια δεν είναι μόνο θέμα πρωθυπουργού.

Εγώ να δεχτώ ότι βεβαίως φέρνετε αυτό το νομοσχέδιο, είναι από πίσω η "Λευκή Βίβλος", ο ΟΟΣΑ και τα λοιπά, δεν το ξανανοίγω αυτό το θέμα. Βάζω όμως ένα ερώτημα, κύριε υπουργέ: Δεν μπορούσατε να αποφύγετε το νομοσχέδιο και τελικά το νόμο; Δεν μπορούσατε να αποφύγετε την απέχθεια για τις κινητοποιήσεις που είναι απέχθεια συνολικά της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης προς κάθε κινητοποίηση;

Δεν μπορούσατε, κύριε υπουργέ, να είστε πιο προσεκτικός σε ορισμένα ζητήματα; Αυτά ταπερί υποκίνησης, εγκαθέτων, αυτός ο αντικομμουνισμός. Θα μπορούσατε να είστε οξύς στην κριτική".

"Δεύτερο.Ολα αυτά τα τρομοκρατικά ότι χάνεται η σχολική χρονιά. Δε σας είδα, κύριε υπουργέ, να ευαισθητοποιηθείτε όταν εξέθεσε την κυβέρνηση, με την ειλικρίνειά του, ο κύριος Ροκόφυλλος, που είπε χτες ότι εμείς τα ΜΑΤ τα πληρώνουμε για να τηρούν το νόμο. Εγώ ψάχνω να βρω αν είχε τολμήσει μεταπολιτευτικά η ΝΔ να πει κάτι τέτοιο. Οχι ότι δεν το σκεφτόταν. Και το σκεφτόταν και το έκανε, βεβαίως. Αλλά έτσι, να βγεις μέσα στη Βουλή και να πεις "εγώ τα ΜΑΤ τα έχω για να τσακίζουν τους αγωνιζόμενους" αυτό πρώτη φορά ακούγεται. Θα μου πείτε ότι αφού το κάνουμε, γιατί να μην το πούμε. Ξέρετε βρισκόμαστε σε μια περίοδο που όταν πια δεν είναι κανείς συγκρατημένος ούτε στα λόγια, δείχνει τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην πράξη. Δεν είμαστε υπέρ της διγλωσσίας και των πολιτικών καλλιστείων, αλλά καταλαβαίνετε ότι όταν βγαίνει κάποιος ωμά και λέει ότι εμείς έχουμε τα ΜΑΤ, για να σπάνε τα κεφάλια και το λέει σε 15χρονα και 16χρονα παιδιά, καταλαβαίνετε ότι σκεφτόμαστε πως τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.

Να ξέρετε όμως ότι σε ένα τμήμα του λαού προσωρινά ο φόβος πιάνει. Υπάρχουν και γονείς που μισούν τη "μεταρρύθμιση" και οι πιο πολλοί έχουν πείρα για το πόσο έχει αδειάσει η τσέπη τους τα τελευταία χρόνια ή αν θέλετε έχουν προβληματισμό για τη "μεταρρύθμιση", αλλά φοβούνται μην μπλέξουν τα παιδιά τους και τους συστήνουν να μην παίρνουν μέρος στις κινητοποιήσεις. Να ξέρετε όμως ότι η δύναμη των προβλημάτων είναι ο πρώτος παράγοντας που μειώνει τη φόβο. Τι είχαν να χάσουν".

"Ενα δεύτερο.Αυτό που πάτε να κάνετε στη νεολαία, να τη διαπαιδαγωγήσετε να φιλάει αυτό το χέρι που δεν μπορεί να δαγκώσει, να είναι συνεχώς γιέσμεν όχι μόνο στα εκπαιδευτικά, αλλά στα πάντα, στο Αιγαίο, στα σύνορα, στην άμυνα, δηλαδή μια νεολαία που θα σκύβει το κεφάλι, όλα αυτά θα μετατραπούν στη νεολαία σε μια συνειδητή θέληση όχι δράση, για να αλλάξει ένας νόμος, αλλά για πολύ περισσότερα. Δεν ξεχνάμε το νόμο της Παιδείας, αλλά εμείς θεωρούμε ότι ο κύριος λόγος, που, μαζί με το νόμο το συγκεκριμένο, που πρέπει η κυβέρνηση να καταδικαστεί και ο υπουργός της, είναι αυτός ο τρομοκρατικός, αντιδημοκρατικός και αντικομμουνιστικός κατήφορος. Κοιτάξτε, με πρόσχημα τις μορφές πάλης, και αυτό αφορά και τη ΝΔ, στην ουσία λέτε ότι καταργούνται οι αγώνες. Ο καθένας θα μπορεί να πει ότι δε μου αρέσει αυτή η μορφή πάλης, άρα τι; Ποια μορφή πάλης; Η απεργία δε σας αρέσει, η συγκέντρωση δε σας αρέσει, τι σας αρέσει; Με το ΙΝΤΕΡΝΕΤ να στέλνουμε γράμματα ότι δε μας αρέσει ο νόμος;

Καταργείτε το δικαίωμα του αγώνα. Υπάρχει όμως καικάτι πιο σοβαρό: Λέτε ότι όταν ψηφίζεται ένας νόμος δεν υπάρχει δικαίωμα πάλης εναντίον του. Μα η κίνηση του κόσμου ολόκληρου και της κοινωνίας γίνεται μέσα από την πάλη. Δηλαδή, τι θέλετε να γίνει, όταν ψηφίζεται ένας νόμος; Να πω και κάτι. Είναι ένα πρόβλημα ότι ο λαός σε ένα μεγάλο μέρος, η εργατική τάξη, η αγροτιά, η νεολαία, παλεύει στο παραπέντε ή εκ των υστέρων συνειδητοποιεί τι σημαίνει ένας αντιδραστικός και ταξικός νόμος. Και δεν παλεύει έγκαιρα για να βάλει φραγμό. Ποιος φταίει; Πριν από όλα ένα συμπέρασμα πρέπει να βγει. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι σκόπιμα απληροφόρητη και σκόπιμα παραπληροφορημένη και είναι φυσικό να αντιδρά αργά. Να σας πω και ένα άλλο. Μπορεί ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού να συμφωνεί σε κάτι, αλλά στην πορεία να δει ότι δεν τον συμφέρει. Τι θα γίνει; Θα έρχεστε και θα του λέτε, αυτός είναι ο νόμος; Διαπάλη θα γίνει. Θέμα συσχετισμού δύναμης είναι. Η θα νικήσετε ή θα σας νικήσουν.

Πρέπει να πω ότι αυτές οι απόψεις είναι βαθύτατα αντιδραστικές. Βεβαίως, ο καθένας μπορεί να κρίνει τη μια μορφή πάλης ή την άλλη. Νομίζω ότι αυτός που πρέπει να προβληματιστεί ιδιαίτερα είναι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ. Οχι ότι ο κόσμος της ΝΔ δεν αξίζει να προβληματιστεί για τη στάση της ΝΔ"έχουν δίκιο οι νέοι αλλά είναι λάθος οι μορφές κλπ.", αλλά ιδιαίτερα ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, που έχει μια πείρα, πρέπει να σκεφθεί πού το πάει η κυβέρνηση. Αυτό το ερώτημα βάζω. Πού το πάει. Πού το πάει πολιτικά το ξέρουμε: Αγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική και διαχείριση. Πού το πάει σε θέματα δημοκρατίας; Τις τελευταίες μέρες δύο φορές φώναξα από κάτω, αν και δεν το συνηθίζω, γιατί ανησύχησα σοβαρά. Οχι γιατί μας κάνουν κριτική, πολεμική. Ούτε οι πολιτικοί χαρακτηρισμοί που μας θίγουν μας απασχολούν. Το ζήτημα είναι ότι μπήκε δύο φορές από τον πρωθυπουργό και τον Γ. Παπαντωνίου ότι το ΚΚΕ ή όποιο άλλο κόμμα στηρίζει τις κινητοποιήσεις στην ουσία δρα εκτός νόμου είναι παράγοντας ανωμαλίας. Και επειδή έχουμε και τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ την άνοιξη, που στο όνομα της πάλης κατά της τρομοκρατίας θα αποφασίσει να γεμίσει η γη με "τάγματα ασφαλείας", που θα τσακίζουν τα λαϊκά κινήματα ως τρομοκράτες, καταλαβαίνετε με αυτή τη λογική πού πάει το πράγμα.

Το ξαναλέω: Πού το πάτε; Ξεκαθαρίστε το, εμείς έχουμε γνώμη αλλά πρέπει να σας πω ότι με την πολιτική μας πάλη και τα επιχειρήματά μας δε θα σας αφήσουμε να μας γυρίσετε τόσο πίσω, δε θα σας αφήσουμε να κάνετε αυτά που έχετε κατά νου, δηλαδή να διαχωρίζετε τα κόμματα και τους ανθρώπους σε νομοταγείς και μη.