ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ.-

Η συμφωνία Ιαπωνίας - Γερμανίας για την "ανάγκη" επιβολής ενός αυστηρότερου ελέγχου στο διεθνές τραπεζικό σύστημα και στις διεθνείς συναλλαγματικές ισοτιμίες, αλλά και η σχετική αντίδραση του Ευρωπαίου επιτρόπου Ιβ Τιλμπό ντε Σιλγκί δημιούργησαν χτες αίσθηση στη διήμερη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των 15 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και δέκα ασιατικών χωρών, που άρχισε στη Φρανκφούρτη. Βασικό θέμα συζήτησης των συνέδρων ήταν η βολιδοσκόπηση του ενδεχομένου δημιουργίας ενός συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών, αλλά και οι τρέχουσες οικονομικές κρίσεις σε Ασία και Βραζιλία.

Οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας και της Ιαπωνίας (Οσκαρ Λαφοντέν και Κιίτσι Μιγιαζάου) με κοινή ανακοίνωσή τους έκαναν έκκληση για αυστηρότερο έλεγχο των διεθνών τραπεζών και για την επιβολή ενός διεθνούς συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών μεταξύ των μεγαλύτερων νομισμάτων.

Στην ίδια ανακοίνωση οι δύο χώρες κατέστησαν σαφή την επιθυμία τους για την εφαρμογή ενός συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών για τις αναδυόμενες οικονομικές δυνάμεις και αυστηρότερη εποπτεία και κανονισμούς για τις επενδύσεις, για το δανεισμό των επενδυτικών κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, καθώς και περισσότερη διαφάνεια για την κυκλοφορία αυτών των κεφαλαίων.

Επιπλέον, ο Χάιντερ Φλάσμπεκ,υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, υποστήριξε σχεδόν με σιγουριά ότι οι ασιατικές χώρες θα στηρίξουν την έκκληση της Βόννης για σταθεροποίηση των χρηματαγορών, συνδέοντας τα νομίσματά τους με τα μεγαλύτερα νομίσματα του κόσμου.

Ο Ιβ Τιλμπό ντε Σιλγκί,Ευρωπαίος επίτροπος για την οικονομική και νομισματική πολιτική της ΕΕ, υποστήριξε πως είναι κοινό συμφέρον η σταθεροποίηση των νομισμάτων, απορρίπτοντας ωστόσο τις γερμανοϊαπωνικές εκκλήσεις για τη δημιουργία συστήματος ισοτιμιών όπως αυτό του Μπρέτον Γουντς. Βασικό επιχείρημά του; "Οι ισοτιμίες δεν μπορούν να καθοριστούν με διατάγματα σε έναν κόσμο ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων"!

Οσο για τη θέση του ντε Σιλγκί για τη σημερινή κρίση στη Βραζιλία, αρκέστηκε να χαρακτηρίσει την κατάσταση "ανησυχητική", τονίζοντας ωστόσο ότι δεν αντανακλά τη συνολική αδυναμία του διεθνούς οικονομικού συστήματος.