Με 30% αύξηση των αποδοχών τους και ικανοποίηση και άλλων από τα αιτήματά τους κατέληξε η αγωνιστική πορεία των ανθρακωρύχων, πριν ακόμα φτάσει στο Βουκουρέστι την Παρασκευή το βράδυ. Μεσολάβησαν έντονες διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση και ταυτόχρονη απειλή για να κηρυχτεί η χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το αποτέλεσμα αυτό της πάλης των Ρουμάνων ανθρακωρύχων ήταν το αποκορύφωμα ενός αγώνα τον οποίο ξεκίνησαν περίπου τρεις βδομάδες πριν και ιδιαίτερα την τελευταία βδομάδα, που ξεκίνησαν την αποφασιστική πορεία τους προς την πρωτεύουσα της χώρας.

Αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, βίαιες συγκρούσεις, ρόπαλα και δακρυγόνα, την πιθανότητα να κηρυχτεί η χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, έδειξαν αποφασιστικότητα να φτάσουν μέχρι το τέλος ώσπου να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Ιδιαίτερη δύναμη στην αποφασιστικότητά τους έδωσε και ο λαός της Ρουμανίας, που με διάφορες μορφές, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, ήταν στο πλευρό τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως τα αιτήματα των απεργών ανθρακωρύχων αφορούσαν αυξήσεις στους μισθούς τους αλλά και τη μη εφαρμογή των σχεδίων της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις στη βιομηχανία. Απ' ό,τι έχει δηλώσει αλλά και έχει αρχίσει να εφαρμόζει, η κεντροδεξιά κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να κλείσει τα μη κερδοφόρα ορυχεία. Ηδη το 1997 έκλεισαν στη Ρουμανία περίπου 120 ορυχεία και απολύθηκαν περισσότεροι από 80.000 εργαζόμενοι σ' αυτά.

Υπενθυμίζεται ότι ύστερα από την άρνηση της κυβέρνησης να αρχίσει διάλογο με τους απεργούς για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, περίπου 10.000 απεργοί ανθρακωρύχοι άρχισαν τη Δευτέρα πορεία 330 χιλιομέτρων, προς το Βουκουρέστι, από το Πετρόσανι, τη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής Βάλεα Ζίουλουι, όπου βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της κρατικής εταιρίας εκμετάλλευσης ανθρακωρυχείων. Σκοπός τους ήταν να φτάσουν στο Βουκουρέστι και να ζητήσουν την παραίτηση του πρωθυπουργού και την κήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών.

Ωστόσο, την Παρασκευή, ο Πρόεδρος της Ρουμανίας, Εμίλ Κονσταντινέσκου, αναγκάστηκε να αναβάλει την προγραμματισμένη επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, αναμένοντας τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στον πρωθυπουργό Ράντου Βασίλε και τον ηγέτη των ανθρακωρύχων Μιρόν Κόζμα.

"Ο Πρόεδρος πήρε την απόφαση αυτή για να εξασφαλίσει ένα ευνοϊκό κλίμα στις διαπραγματεύσεις και την αναζήτηση λύσης, που θα βασίζεται στο διάλογο", ανακοίνωσε η Προεδρία.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως οι ηγέτες των μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων της συμπολίτευσης και ορισμένων της αντιπολίτευσης είχαν εκφράσει την υποστήριξή τους στην επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, αν δε σταματούσαν οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των ανθρακωρύχων.

Σημειώνουμε ότι η κυβέρνηση αρνιόταν να συζητήσει με τους ανθρακωρύχους. Ο ίδιος ο Κονσταντινέσκου είχε υποστηρίξει ότι, αν οι ανθρακωρύχοι επιμείνουν στα αιτήματά τους για αυξήσεις μισθών και "πάγωμα" της διαδικασίας κλεισίματος αρκετών ορυχείων, η χώρα θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της οικονομικής απομόνωσης. Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν την Παρασκευή νωρίς το μεσημέρι στο μοναστήρι Κόζια, 170 χλμ. βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου. Ο πρωθυπουργός συνοδευόταν από τον υπουργό Οικονομικών Τραϊάν Ρέμες, τον υφυπουργό Βιομηχανίας Νικολάε Σταϊκουλέσκου και από τον επίσκοπο Ιοάν.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων έφεραν τους σημερινούς κυβερνώντες αντιμέτωπους με τη χειρότερη κρίση αφότου ανέλαβαν την εξουσία το 1996. Το ρουμανικό Κοινοβούλιο συνήλθε σε έκτακτη σύνοδο για να εξετάσει τη δημιουργηθείσα κατάσταση.

Ολες αυτές τις μέρες οι χιλιάδες ανθρακωρύχοι συνέχισαν ακάθεκτοι την αγωνιστική πορεία τους προς το Βουκουρέστι, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να τους σταματήσει με κάθε μέσον, είτε με κλομπ, είτε με αστυνομικά μπλόκα. Εφθασε στο σημείο η κυβέρνηση να στείλει εγκύκλιο στις νομαρχίες ώστε να επέμβουν δυναμικά οι αστυνομικές δυνάμεις. Δηλαδή με οποιονδήποτε τρόπο να μην επιτραπεί να συνεχίσουν την πορεία τους και να φτάσουν στο Βουκουρέστι οι ανθρακωρύχοι. Μαζί με τους πολίτες που τους υποστηρίζουν, οι ανθρακωρύχοι κατάφεραν για δεύτερη φορά μέσα στη βδομάδα να διασπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, συνεχίζοντας έτσι την πορεία τους. Αφού όμως είδε η κυβέρνηση ότι τίποτα δεν τους σταματά, άλλαξε "μάσκα" και άρχισε διάλογο με τους ανθρακωρύχους.

"Πρέπει να φτάσουμε στο Βουκουρέστι και θα συνεχίσουμε", δήλωνε ο ηγέτης των ανθρακωρύχων Μιρόν Κόζμα, ανεβασμένος πάνω σ ένα αυτοκίνητο, απ' όπου μίλησε στους απεργούς συναδέλφους του. Υπενθυμίζεται ότι ο Κόζμα είχε ηγηθεί και της μεγάλης κινητοποίησης και καθόδου στο Βουκουρέστι των ανθρακωρύχων το 1990, υποχρεώνοντας σε παραίτηση την πρώτη κυβέρνηση της Ρουμανίας μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος.

Στην προσπάθεια των απεργών να περάσουν τα αστυνομικά οδοφράγματα ήταν σημαντική η βοήθεια των κατοίκων της περιοχής, που στάθηκαν αγωνιστικά στο πλευρό τους. Είναι άλλη μια απόδειξη πως οι ανθρακωρύχοι με τον αγώνα τους έγιναν σύμβολο αντίστασης και σε άλλα τμήματα του πληθυσμού της χώρας. Σημαντικό στοιχείο επίσης ήταν ότι τη στήριξή τους προς τους ανθρακωρύχους εξέφρασαν τα συνδικάτα των οικοδόμων που έχουν 300.000 μέλη.

Πρόσφατα, μίλησε στο "Ρ" ο Α Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Ρουμανίας, Αλεξάντρου Παντάζι,σχετικά με τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων και τη θέση του κόμματος απέναντι σ' αυτές.

"Το κόμμα μας υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματα των ανθρακωρύχων και συμπαραστέκεται στον αγώνα τους. Οι ανθρακωρύχοι αποφάσισαν να ξεκινήσουν πορεία προς το Βουκουρέστι, αποφασισμένοι να φτάσουν στον προορισμό τους. Η κυβέρνηση έστειλε εγκύκλιο στις νομαρχίες να επέμβουν δυναμικά οι αστυνομικές δυνάμεις. Οι ανθρακωρύχοι είναι 15.000 άτομα και νομίζω ότι δε θα βρεθεί κανένα εμπόδιο να τους σταματήσει. Είναι αποφασισμένοι να φτάσουν στην κυβέρνηση, πάση θυσία".

Από την πλευρά του, ο Γραμματέας του Εργατικού Κόμματος Ρουμανίας (ΕΚΡ) για πολιτικοϊδεολογικά προβλήματα, Στεφάν Λουτσιάν Μουρεσάν,τόνισε στο "Ρ", μεταξύ άλλων:

"Στις ανακοινώσεις μας προς τον Τύπο υποστηρίζουμε πλήρως, όπως έχουν κάνει και όλα τ' άλλα αριστερά, σοσιαλιστικά κόμματα της Ρουμανίας, την κινητοποίηση των ανθρακωρύχων που στρέφεται κατά της κακής διακυβέρνησης της Ρουμανίας μέχρι σήμερα, κυρίως τα τελευταία χρόνια, 1996 - 1998, που βρίσκεται στην εξουσία η σημερινή κυβέρνηση. Εκφράσαμε τη συμπαράστασή μας προς τους ανθρακωρύχους και καταδικάσαμε έντονα την αδιαφορία με την οποία ο υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου Ράντου Μπερτσεάνου αντιμετώπισε το πρόβλημα των ανθρακωρύχων".

"Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος, απ' όπου περνούν οι ανθρακωρύχοι, τάσσεται αλληλέγγυος με την υπόθεσή τους, διότι πρόκειται για εθνική υπόθεση, για υπόθεση όλου του λαού. Αν αυτοί οι κυβερνώντες θα μείνουν ακόμα στην εξουσία, η Ρουμανία θα οδηγηθεί σε κατάρρευση. Πράγματι, αυτοί οι κυβερνώντες δεν ξέρουν τι να κάνουν, τι να κλείσουν για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για τη Δύση, διότι η Δύση δημιουργεί θέσεις εργασίας σε βάρος της Ρουμανίας, που την έχει μετατρέψει σε αγορά διακίνησης των εμπορευμάτων της. Είναι ίσως η πρώτη κυβέρνηση μετά το 1990 που δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για το ρουμανικό έθνος. Το Εργατικό Κόμμα Ρουμανίας και πολλοί άλλοι διερωτώνται αν αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν σήμερα τη Ρουμανία ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της Ρουμανίας, ή μόνο για τα δικά τους".

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ