- Συμπληρώθηκαν τρεις εβδομάδες από το Δίμηνο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων, που διοργανώνει το Πολιτιστικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ και η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ. Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματα;

- Οι εκδηλώσεις που έγιναν μέχρι τώρα κινήθηκαν σε καλό επίπεδο και όσον αφορά στον προσανατολισμό τους και ως προς την καλλιτεχνική τους φόρμα. Ανταποκρίθηκαν σε αυτό που επιδιώκαμε. Μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις θέλαμε να καταδειχτεί η αγωνία και η ανησυχία των σημερινών δημιουργών - καλλιτεχνών και μέσα από το έργο τους. Η ανταπόκριση του κόσμου και κυρίως των νέων, θα μπορούσε και έπρεπε να είναι καλύτερη. Πιστεύουμε όμως ότι θα υπάρξει αυτή η καλύτερη ανταπόκριση όσο προχωρούν οι εκδηλώσεις.

- Τέτοιες πρωτοβουλίες μπορούν να αποτελέσουν τη "μαγιά" για μια άλλη σχέση των κομμουνιστών και των νέων με την καλλιτεχνική δημιουργία;

- Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι αν ο καλλιτέχνης και η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ξεκομμένοι από τις κοινωνικές διεργασίες, τότε δεν μπορεί να παίξει τον "άλλο" ρόλο, που έχει ανάγκη ο τόπος, ο αποδέκτης της τέχνης, αλλά και ο ίδιος ο καλλιτέχνης, έστω κι αν δεν το συνειδητοποιεί ή το ξέρει αλλά δεν το ομολογεί, για διάφορους λόγους. Και βέβαια, είναι αυταπάτη να νομίζει κανείς ότι το καλό καλλιτεχνικό έργο μπορεί να δημιουργηθεί σε συνθήκες εργαστηρίου, μέσα σε γυάλα. Τα ερεθίσματα πάντα υπάρχουν και βρίσκονται μέσα στην κοινωνία, στη ζωή και στις καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά, στους αγώνες του λαού μας. Το θέμα είναι τι θέση παίρνει ο κάθε καλλιτέχνης σ' αυτές τις εξελίξεις και με το έργο του. Ποιος χρησιμοποιεί το έργο του και για ποιο σκοπό. Αυτό το συζητήσαμε με τους ανθρώπους που συμμετέχουν στο Δίμηνο. Γιατί πιστεύουμε ότι η πολιτιστική δραστηριότητα είναι πολιτική πράξη. Με αυτές τις σκέψεις θα σταθμίσουμε στο τέλος αν το Δίμηνο μπορεί να συμβάλει στην "άλλη" σχέση που αναφέρατε.

- Τι νέο λοιπόν φέρνουν αυτές οι εκδηλώσεις;

- Μην ψάχνετε να βρείτε το νέο γενικά και αφηρημένα. Το "νέο" με την πρόοδο δεν πάνε χέρι χέρι. Υπάρχουν για παράδειγμα πολλά παλιά καλλιτεχνικά έργα, που και σήμερα έχουν και αύριο θα έχουν σημαντική αξία "χρήσης" για την κοινωνική πρόοδο. Δείτε για παράδειγμα τα έργα του Μπρεχτ. Η τα τραγούδια που ακούγονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις εργαζόμενων, μαθητών και φοιτητών. Αυτό δε σημαίνει κάθε παλιό καλό, κάθε νέο άχρηστο. ΟΧΙ στις απλουστεύσεις, επομένως. Ταυτόχρονα δείτε τι πλασάρουν για "νέο" οι "ψυχαγωγικές" εκπομπές της τηλεόρασης, τα life style περιοδικά και θα καταλάβετε τι εννοούμε. Οι εκδηλώσεις, λοιπόν, του Πολιτιστικού Διμήνου έχουν τη φρεσκάδα του νέου δημιουργού που σέβεται αξίες και ιδανικά. Εχουν σχέσεις υγείας μεταξύ κοινού και δημιουργού, έξω από τα γνωστά εμπορευματικά κυκλώματα καλλιτεχνικών προϊόντων. Αυτές οι εκδηλώσεις ούτε μανατζάρονται από τα γνωστά κυκλώματα, ούτε εξαρτώνται από σπόνσορες. Γι' αυτό και πρέπει να στηριχτούν. Να γίνει χορηγός τους το κοινό.

Α. Δ.