Ενώ, λοιπόν, οι αγρότες ξαναβγήκαν με τα τρακτέρ στους δρόμους, διεκδικώντας την επίλυση μιας σειράς δίκαιων αιτημάτων, που θα τους επιτρέψουν να ζήσουν από την καλλιέργεια της αγροτικής γης σαν άνθρωποι, η κυβέρνηση επιχείρησε προχτές να "σπάσει" τον αγώνα τους εξαγγέλλοντας τη μερική ρύθμιση (με αρκετές ασάφειες), των αγροτικών χρεών στην ΑΤΕ, γράφοντας στα παλιά της παπούτσια τα άλλα αιτήματα των αγροτών.

Με τις κινητοποιήσεις αυτές, που είναι κινητοποιήσεις επιβίωσης των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών, οι αγρότες διεκδικούσαν δέσμη μέτρων στήριξης της εγχώριας αγροτικής παραγωγής (φτηνό πετρέλαιο, λιπάσματα και άλλες και πρώτες ύλες, να τερματιστούν οι περιορισμοί για το ύψος της παραγωγής και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας που βάζουν οι Βρυξέλλες κλπ), η κυβέρνηση ανακοίνωσε μόνο τη μεσοβέζική ρύθμιση, "κόλπο", για τα αγροτικά δάνεια στην ΑΤΕ. Μια ρύθμιση που σε καμιά περίπτωση δε λύνει το πρόβλημα επιβίωσης, αλλά αντίθετα παρατείνει και διαιωνίζει το καθεστώς ομηρίας των αγροτών στην Αγροτική Τράπεζα.

* * *

Ιδού και τα τεκμήρια:

Πρώτον, στη δεκαετία του 1980, με την "κοινωνικοποίηση" των προβληματικών και υπερχρεωμένων επιχειρήσεων οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ "κοινωνικοποίησαν" και τα "θαλασσοδάνεια" (στην ΕΘνική, την ΕΤΒΑ και άλλες κρατικές τράπεζες) και άλλα χρέη - ύψους εκατοντάδων δισ. δραχμών - που είχαν οι εμποροβιομήχανοι από τα παλιά "τζάκια", φροντίζοντας να αυξήσουν τις καταθέσεις τους στις τράπεζες του εξωτερικού ή την ακίνητη περιουσία των οικογενειών τους στην Ελλάδα.

Δεύτερον, η ίδια πολιτική, συνεχίστηκε στη δεκαετία του 1990 και εφαρμόζεται και σήμερα. Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέγραψε πριν 2 ή 3 χρόνια πάνω από 200 δισ. δραχμές χρέη (δάνεια στην Εθνική Τράπεζα, απλήρωτες εισφορές στο ΙΚΑ, απλήρωτοι λογαριασμοί στη ΔΕΗ), που είχαν βάλει τα "Τσιμέντα Χαλκίδας", οι βιομήχανοι Κιοσέογλου και Τακόπουλος, ώστε να διευκολυνθεί η ιδιωτικοποίηση της τσιμεντοβιομηχανίας και η προσφορά της στους Ιταλούς. Επίσης, στη διετία 1996 - 1997 η Εθνική Τράπεζα χάρισε πάνω από 200 δισ. δραχμές. Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση, το 1996 "διαγράφτηκαν μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ύψους 55 δισεκατομμυρίων δραχμών και συμμετοχές σε ανενεργές επιχειρήσεις ύψους 63,6 δισ. δραχμών" και προαναγγέλθηκε η διαγραφή άλλων 61 δισ. δραχμών από "μη εξυπηρετούμενα δάνεια". Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, υλοποιούνταν επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη. Τα 180 δισ. δάνεια που διαγράφτηκαν, ήταν "θαλασσοδάνεια" που πήραν, αλλά ποτέ δεν πλήρωσαν οι διάφοροι "αετονύχηδες", είτε από τα παλιά είτε από τα νέα "τζάκια".

* * *

Αν, όμως, η κυβέρνηση Σημίτη, έδειξε ιδιαίτερη "ευαισθησία" στα διάφορα "αιτήματα" των εμποροβιομηχάνων, ικανοποιώντας στο "άψε - σβήσε" τις αξιώσεις της ολιγαρχίας του τόπου, για διαγραφές οφειλών και άλλων υποχρεώσεων, στην περίπτωση των αγροτών έδειξε την κοινωνική της αναλγησία και το αποκρουστικό "κοινωνικό" πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Ενώ, λοιπόν, οι αγρότες διεκδικούν - χρόνια τώρα - δέσμη ουσιαστικών μέτρων, που θα τους επιτρέπουν να ζουν με αξιοπρέπεια από την καλλιέργεια της αγροτικής γης, η κυβέρνηση, πονηρά σκεπτόμενη, περιορίστηκε μόνο στη μερική ικανοποίηση του αιτήματος για τα αγροτικά χρέη στην ΑΤΕ, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων όλα τα υπόλοιπα αιτήματα.

Και, εύλογα, τίθεται το ερώτημα:

Γιατί η κυβέρνηση, ενώ μπορεί και διαγράφει το 100% των χρεών (τόκοι ποινής, συμβατικοί και απλήρωτο δάνειο) για τους εμποροβιομηχάνους, για τους αγρότες διαγράφει μόνο ένα μέρος των τόκων; Γιατί άραγε στην περίπτωση ενός εμποροβιομήχανου που χρωστά στην Εθνική Τράπεζα 200.000.000 δραχμές (100.000.000 δραχμές ληξιπρόθεσμο δάνειο, 80.000.000 δραχμές συμβατικοί τόκοι και 20.000.000 τόκοι ποινής) διαγράφονται και τα 200.000.000 δρχ, ενώ στην περίπτωση ενός αγρότη που χρωστά στην ΑΤΕ 20.000.000 δραχμές (10.000.000 ληξιπρόθεσμο δάνειο, 8.000.000 συμβατικοί τόκοι και 2.000.000 τόκοι ποινής), διαγράφει μόνο τα 6 εκατ. δραχμές και τον καλεί να πληρώσει τα υπόλοιπα 14 εκατ. δραχμές με νέο δάνειο, στα επόμενα 10 χρόνια;

* * *

Απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη, που από τη μια εμφανίζεται απλόχερη απέναντι στους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου (με αλλεπάλληλες χαριστικές ρυθμίσεις τραπεζικών δανείων και άλλων οφειλών τους στο Δημόσιο) και ιδιαίτερα "σφιχτή" απέναντι στα μικρομεσαία νοικοκυριά των αγροτών και γενικότερα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, εύλογα τίθεται το ερώτημα: Μήπως, εκτός από τη θεία υπομονή των ανθρώπων (και στη συγκριμένη περίπτωση των αγροτών) είναι καιρός να δούμε και τη θεία οργή τους;

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Γιατί η κυβέρνηση ενώ μπορεί και διαγράφει το 100% των χρεών (τόκοι ποινής, συμβατικοί και απλήρωτο δάνειο) για τους εμποροβιομηχάνους,για τους αγρότες πολίτες διαγράφει μόνο μέρος των τόκων;