Ανησυχίες έχουν προκληθεί στο επιτελείο εμποροβιομηχάνων και κυβέρνησης, ότι το κλίμα παροχολογίας που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη απροθυμία των μεγάλων επιχειρήσεων να μειώσουν τα υψηλά ποσοστά κέρδους, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην πορεία μείωσης του πληθωρισμού. Οι ανησυχίες από το ενδεχόμενο χαλάρωσης της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας που διατυπώνουν τις τελευταίες μέρες όλο και πιο έντονα οι εκπρόσωποι των μεγαλοεπιχειρηματιών, έχουν ήδη μεταφερθεί και στους κόλπους του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, που αναζητά τρόπους να συνεχίσει την ίδια πολιτική χωρίς όμως να πληρώσει το σχετικό πολιτικό κόστος στις επικείμενες ευρωεκλογές.

Στα πλαίσια αυτά έχει προγραμματιστεί για σήμερα το πρωί σύσκεψη στο μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και τη συμμετοχή του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου,του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Λ. Παπαδήμου και του οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού Τ. Γιαννίτση.

Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι στο τέλος του 1999, ο πληθωρισμός να έχει μειωθεί σε επίπεδα τέτοια, ώστε σε σύγκριση με το μέσο πληθωρισμό των τριών χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τις καλύτερες επιδόσεις, να μην υπερβαίνει τη 1,5 ποσοστιαία μονάδα. Δηλαδή αν ο μέσος καλύτερος πληθωρισμός στην Ευρωπαϊκή Ενωση κινείται στο 0,5% ή στο 0,8%, στην Ελλάδα ο μέσος πληθωρισμός δεν πρέπει να είναι υψηλότερος του 2% ή 2,3%. Σήμερα, ο μέσος ρυθμός πληθωρισμού στις 3 χώρες - μέλη της ΕΕ με τις καλύτερες επιδόσεις, κινείται γύρω στο 0,8% και στην Ελλάδα είναι πάνω από 4%!

Πιο άνετα βέβαια αναμένεται να εξελιχθούν τα πράγματα αν αλλάζει το μέτρο σύγκρισης και αντί αυτού των τριών χωρών με τις καλύτερες επιδόσεις, ισχύσει ο μέσος πληθωρισμός των 11 χωρών που συγκροτούν σήμερα τη ζώνη του ΕΥΡΩ.

Ιδιαίτερες ανησυχίες για την πορεία του πληθωρισμού το 1999, φέρεται να εκφράζει η Τράπεζα της Ελλάδας. Η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας - η οποία στα πλαίσια της "ανεξαρτησίας" της λογοδοτεί περισσότερο στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών και στους τραπεζίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και λιγότερο στην ελληνική κυβέρνηση και το εθνικό κοινοβούλιο της χώρας μας - διατυπώνει απόψεις οι οποίες βρίσκονται περισσότερο κοντά στις αντίστοιχες απόψεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία λειτουργεί ως θεματοφύλακας του ευρύτερου πλαισίου εφαρμογής της πολιτικής λιτότητας, με τα πλέον αυστηρά κριτήρια...

Σύμφωνα με πηγές της, η Κεντρική Τράπεζα ανησυχεί ότι το πρώιμο προεκλογικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί ενόψει των ευρωεκλογών μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες "χαλαρότητας" των μηχανισμών λιτότητας, κυρίως, σε ό,τι αφορά την εισοδηματική πολιτική, τη "συνεπή" εφαρμογή της οποίας κρίνουν σαν τον "υπ' αριθμό ένα" παράγοντα μείωσης του πληθωρισμού.

Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες, για τους οποίους εκφράζονται φόβοι για ανακοπή της καθοδικής πορείας του πληθωρισμού.Αυτοί είναι η συνεχής αύξηση των καταναλωτικών δανείων που χορηγούν οι εμπορικές τράπεζες και η αυξημένη ρευστότητα που δημιουργείται, λόγω της μαζικής προσέλευσης κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Αλλά και μία πολύ πιθανή μεγάλη μείωση του επιτοκίου καταθέσεων ταμιευτηρίου, εκφράζονται φόβοι ότι θα οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης, με το σκεπτικό ότι ο καταθέτης δε θα έχει πλέον κανένα λόγο να διατηρεί τα χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς μηδενικής απόδοσης... Ακόμα και για τα υπερκέρδη που αποσπούν οι αετονύχηδες στο Χρηματιστήριο, διατυπώνονται απόψεις ότι, σε περίπτωση που ρευστοποιηθούν μπορούν να κατευθυνθούν στην κατανάλωση.

Ομως και οι ευρωπαϊκές εξελίξεις είναι αρνητικές για την κυβέρνηση, καθώς η συνεχής μείωση του πληθωρισμού στις ευρωπαϊκές χώρες και η διαφαινόμενη ύφεση των ευρωπαϊκών οικονομιών για το υπόλοιπο του 1999, πιέζουν καθοδικά τις τιμές, κάνοντας έτσι δυσκολότερη την προσπάθεια προσέγγισης του κριτηρίου σύγκλισης του πληθωρισμού.

Κρίσιμη περίοδος θεωρούνται οι τελευταίοι μήνες του 1999, καθώς τότε ολοκληρώνονται, σε ετήσια βάση, οι θετικές επιπτώσεις στον τιμάριθμο λόγω της μείωσης των έμμεσων φόρων που αποφασίστηκαν από την κυβέρνηση το 1998.