Σάββατο 20 Φλεβάρη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

Οποιοι ελάχιστοι αφελείς, έτρεφαν αυταπάτες ότι τάχα ο Κ. Σημίτης ταυτόχρονα με τις απομακρύνσεις των τριών "υπευθύνων" υπουργών, έβγαλε τα κατάλληλα συμπεράσματα για την υπόθεση Οτσαλάν και τροποποίησε την πορεία πλεύσης της κυβέρνησης, θα πρέπει να απογοητεύτηκαν μετά το χθεσινό, δεύτερο, διάγγελμά του. Ο πρωθυπουργός παραμένει δογματικά αμετανόητος και προσκολλημένος στην ίδια πολιτική, στην πολιτική της εμπλοκής στα γρανάζια της νέας δομής του ΝΑΤΟ, της "νέας τάξης" και της αμερικανοδουλίας, στην πολιτική που πάνω απ' όλα βάζει τον εξευμενισμό και την ικανοποίηση των επιθυμιών και εντολών των "ισχυρών προστατών". Στην πραγματικότητα και χθες επανέλαβε όσα είχε υποστηρίξει την περασμένη Τρίτη, επιχειρώντας ταυτόχρονα να πείσει, μάταια, ότι "η Ελλάδα έπραξε στο ακέραιο το ηθικό της χρέος ως χώρα" καθώς και για την "ανθρωπιστική" ευαισθησία του σε ό,τι αφορά τη δικαστική τύχη του Οτσαλάν.

* * *

Είχε όμως δίκιο ο Κ. Σημίτης σε μια επισήμανσή του. Οτι, "η προσοχή είναι στραμμένη στο αστυνομικό μέρος της υπόθεσης Οτσαλάν". Πραγματικά, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να περιοριστούν μόνο στην περιγραφή των γεγονότων και στις απολογίες των υπευθύνων υπουργών για το χειρισμό της υπόθεσης, που οδήγησε - και σε αυτό ελάχιστοι πλέον αμφιβάλλουν - στην παράδοση του Οτσαλάν στο καθεστώς της Αγκυρας. Αυτό που πραγματικά έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι να εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα όσον αφορά τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν σ' αυτή την τραγική έκβαση και κυρίως τι σημαίνουν για το παρόν και το μέλλον του τόπου.

Εδώ πραγματικά το κατηγορητήριο εναντίον της κυβέρνησης Σημίτη είναι συντριπτικό. Η θέση αρχής που καθοδηγούσε όλες τις ενέργειές της στην υπόθεση Οτσαλάν, ήταν μια και μοναδική: "Δεν τον θέλουν οι Αμερικάνοι, άρα, δεν τον θέλουμε ούτε εμείς". "Τον κυνηγάνε οι Αμερικάνοι, τον κυνηγάμε και εμείς". Πρόκειται για επίδειξη πρωτοφανούς συχνοτισμού με τους αφέντες της "νέας τάξης", η οποία αποτελεί και τον πραγματικό κίνδυνο για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού.

Η πραγματική γραμμή της κυβέρνησης, αυτή που εναρμονίζεται με τη γενικότερη πολιτική της, είναι αυτή που εξέφρασε ο, γνωστός για τις αντιδραστικές αντιλήψεις του, Αλ. Παπαδόπουλος: "Συλλάβετε τον Οτσαλάν και στείλτε τον πακέτο στον αγύριστο". Πραγματικά, είναι περιττές οι "λεπτομέρειες". Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι η κυβέρνηση Σημίτη είχε πραγματικά τη βούληση να προστατεύσει τη ζωή του Οτσαλάν αλλά απέτυχε λόγω κάποιων "αδέξιων χειρισμών"; Είναι πλέον γνωστό, ότι οι ΗΠΑ από την πρώτη κιόλας στιγμή γνώριζαν τα πάντα, ενώ δεν μπορεί να μην προκαλεί υποψίες το γεγονός ότι όχι μόνο η Ουάσιγκτον δεν επέκρινε την κυβέρνηση Σημίτη για τη "φιλοξενία" Οτσαλάν, αλλά καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να τη δικαιολογήσει.

* * *

Είναι κάτι παραπάνω από ολοφάνερο. Η κυβέρνηση Σημίτη λειτούργησε και στην υπόθεση Οτσαλάν ως αποτελεσματικό εκτελεστικό όργανο των αμερικανικών εντολών, αδιαφορώντας επιδεικτικά τόσο για την τύχη του ίδιου του Οτσαλάν όσο και του αγώνα του κουρδικού λαού. Ειδικά για τον τελευταίο, παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις της, η κυβέρνηση Σημίτη έχει αποδείξει ότι ευθυγραμμίζεται πλήρως με το "πνεύμα" και το "γράμμα" της νέας τάξης, το οποίο επιβάλλει το τσάκισμα κάθε λαού που διαλέγει ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα που δεν "αρέσει" στους ιμπεριαλιστές.

Αυτό το συμπέρασμα, δυστυχώς για την κυβέρνηση, αποτελεί ακράδαντη πεποίθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Οσες προσπάθειες και μεθοδεύσεις και να κάνει η κυβέρνηση για να μεταθέσει το πρόβλημα στους"υπερπατριώτες" που την έφεραν δήθεν "προ τετελεσμένων", δεν πρόκειται να καταφέρει να αποσείσει από πάνω της τις τεράστιες ευθύνες για την εγκληματική πολιτική της.

* * *

Η υπόθεση Οτσαλάν ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές μάζες, συνειδητοποίησαν "ξαφνικά" πού μπορεί να οδηγήσει η πολιτική του "ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ". Πόσο επικίνδυνη για τα συμφέροντα του τόπου είναι η εθελοντική υποταγή στις επιταγές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο όνομα του "ρεαλισμού". Συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν να σκύβουν διαρκώς το κεφάλι κάτω από το εκβιαστικό δίλημμα "πόλεμος για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα ή ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο". Τα παραπάνω συμπεράσματα, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, τη στιγμή που στην περιοχή μας βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για "μοίρασμα της λείας" και αλλαγής των συνόρων. Αν συνεχιστεί η κυρίαρχη πολιτική, τότε ο ελληνικός λαός θα βρεθεί μπροστά σε συμφορές και τραγωδίες.

Ομως, τώρα πια, δεν αρκούν μόνο οι σωστές διαπιστώσεις και συμπεράσματα. Εχει φτάσει η ώρα που απαιτείται μεγαλύτερη συμμετοχή στους λαϊκούς αγώνες, για τη συγκρότηση του παλλαϊκού μετώπου, με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την επιβολή πολιτικών που υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Ταυτόχρονα, όμως, απαιτείται και αλλαγή συμπεριφοράς στις κάλπες. Οπως τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, "ο λαός πρέπει να έχει συνείδηση ότι δεν μπορεί να ψηφίζει όπως ψήφιζε πριν. Γιατί αν είναι να ψηφίζει όπως ψήφιζε πριν, νομιμοποιημένη βγαίνει αυτή η πολιτική". Χρειάζεται όμως και η κατάλληλη και σκληρή δουλιά όλων μας σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Η κυβέρνηση Σημίτη έχει αποδείξει ότι ευθυγραμμίζεται πλήρως με το "πνεύμα" και το "γράμμα" της νέας τάξης, το οποίο επιβάλλει το τσάκισμα κάθε λαού που διαλέγει ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα, που δεν "αρέσει" στους ιμπεριαλιστές

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Υπόθεση Οτσαλάν (2007-02-16 00:00:00.0)
ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΣΑΛΑΝ... (2000-02-16 00:00:00.0)
Αντίσταση στον ιμπεριαλισμό (1999-07-01 00:00:00.0)
Μα, είναι δυνατόν να μας κυβερνούν αυτοί; (1999-02-20 00:00:00.0)
Είναι επικίνδυνοι, να φύγουν! (1999-02-19 00:00:00.0)
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΤΡΟΠΗΣ (1999-02-18 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ