Τι σημαίνει αυτό το δόγμα για την υπόθεση Οτσαλάν, το ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός στη γραπτή δήλωσή του, αμέσως μετά την παράδοσή του Κούρδου ηγέτη στους Τούρκους, δηλώνοντας, εμμέσως πλην σαφώς, πως η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί με τους συμμάχους και εταίρους που θεωρούν τον Οτσαλάν διεθνή τρομοκράτη κι όχι πολιτικό και στρατιωτικό ηγέτη ενός λαού που μάχεται για ελευθερία κι ανθρώπινα δικαιώματα και το κουρδικό κίνημα τρομοκρατικό και αποσχιστικό κι όχι πατριωτικό και απελευθερωτικό. Συνεπώς, ανεξαρτήτως των όποιων "αδυναμιών" ή και "λαθών" στους χειρισμούς, η ελληνική κυβέρνηση ενήργησε υλοποιώντας αυτό το δόγμα, το οποίο δεν αφήνει και πάρα πολλά περιθώρια "παρανοήσεων" και "ελιγμών".

Βεβαίως, απ' ό,τι φαίνεται, τούτοι εδώ οι κυβερνώντες, δε διανοήθηκαν καν"ελιγμό" - ένας τέτοιος, ίσως, να ήταν η δημοσιοποίηση του ερχομού του Κούρδου ηγέτη στην Ελλάδα, η παραμονή του εδώ, τουλάχιστον, μέχρι να εξεταστεί η αίτησή του για άσυλο στην Ιταλία και η προσφυγή της ελληνικής κυβέρνησης στην ΕΕ, ζητώντας ν' αναλάβει κι αυτή τις ευθύνες της - μ' αποτέλεσμα να μην κρατήσουν ούτε τα προσχήματα και να ξεφτιλιστούν, εμφανιζόμενοι σαν "σπιούνοι" των Αμερικανών και "καταδότες" του Οτσαλάν στους δημίους του. Απ' αυτή και μόνο την άποψη θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει "ανίκανους", όπως, π. χ., θα θεωρούνταν "ανίκανος" ένας ληστής τράπεζας, από το πρόσωπο του οποίου έπεσε η μάσκα, μ' αποτέλεσμα ν' αναγνωριστεί.

***

Κι αν στην υπόθεση Οτσαλάν εφευρέθηκε, ως "δικαιολογία" - διά τη "συμμόρφωσιν προς τας υποδείξεις" - η ανάγκη "προστασίας των εθνικών συμφερόντων", για την ενεργό συμμετοχή στην επέμβαση κατά της Γιουγκοσλαβίας, ουδεμία δικαιολογία στέκει, παρά μόνο η παραδοχή από την ελληνική κυβέρνηση ότι ενεργεί για να βοηθήσει τους συμμάχους, προσδοκώντας μεγαλύτερο ρόλο στην εμπέδωση και κατοχύρωση της "νέας τάξης" στην περιοχή μας, χωρίς να ενδιαφέρεται αν έτσι πλήττει τα εθνικά συμφέροντα και διακυβεύει το ειρηνικό παρόν και μέλλον του λαού μας. Επομένως, έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση από τις πλέον επικίνδυνες κι όχι κυβέρνηση "ανικάνων" και "παρασυρμένων".

Ούτως ή άλλως, πάντως, αποδεικνύεται ότι, παραδίδοντας την εξωτερική πολιτική και τα συμφέροντα της χώρας μας στα χέρια των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, η κυβέρνηση Σημίτη μόνο κακό έχει να προσφέρει στην Ελλάδα και στο λαό μας. Και δεν πείθει πια πάρα πολλούς το "επιχείρημα" ότι, μπορεί μεν αυτή η κυβέρνηση να έχει πρόβλημα στην εξωτερική πολιτική, αλλά"πετυχαίνει" στην οικονομία και στην πορεία για ένταξη προς την ΟΝΕ. Εκτός του γεγονότος ότι η οικονομία "πάει καλά" μόνο για τους λίγους πλούσιους και πολύ άσχημα για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αρκετοί τώρα συνειδητοποιούν πως και η ένταξη στην ΟΝΕ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια οικονομική και πολιτική παράδοση της Ελλάδας στους δημίους της. Αλλά ακόμα και να "πήγαινε" καλά η οικονομία, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι θα συνεχίζεται η οικονομική ευημερία, χωρίς την εξασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας; Πώς θα "κρατηθεί" η ελληνική οικονομία αν, π. χ., "ανάψει" ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ή εκδηλωθεί μια σύρραξη με την Τουρκία;

****

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Το ΚΚΕ ζήτησε να προκηρυχτούν εκλογές για να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να παρέμβει. Οι εκλογές μπορούν και πρέπει ν' αποτελέσουν ένα βήμα λαϊκής παρέμβασης, ώστε "κάθε κατεργάρης να μπει στον πάγκο του", αλλά και για να γείρει η πλάστιγγα προς την πλευρά των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που πρεσβεύουν μια άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων του λαού και του τόπου