Ο Σέρβος Πρόεδρος, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς, έφυγε από το τραπέζι συνομιλιών του Ραμπουγέ αισθανόμενος πως κέρδισε μία δύσκολη μάχη. Εστω και για την ώρα, κατάφερε επιτυχώς να αντιμετωπίσει τεράστιες διεθνείς πιέσεις, φροντίζοντας - μέσα στα πολύ στενά περιθώρια επιλογής... - να εξασφαλίσει τη "διαβεβαίωση" της "Ομάδας Επαφής" πως το Κοσσυφοπέδιο δε θα παραμείνει απλώς εντός του πλαισίου της ΝΟ Γιουγκοσλαβίας, αλλά και εντός της εδαφικής κυριότητας της Σερβίας. Συναίνεσε στη χορήγηση καθεστώτος ευρείας αυτονομίας στην πολυτάραχη επαρχία, μην υποχωρώντας - ακόμη και την ώρα που ΝΑΤΟικά όπλα σημάδευαν σερβικούς στόχους - στο αίτημα των μεγάλων δυνάμεων για την αποστολή ΝΑΤΟικών στρατευμάτων. Ομως, αυτό το τελευταίο δε φαίνεται πως συγκαταλέγεται στις "επιτυχίες" του Σέρβου Προέδρου, καθώς αυτή η εξέλιξη "βοηθήθηκε" και από το εμφανές ρήγμα που έχει σημαδέψει την αυτονομιστική οργάνωση του "KLA".

Ολες οι τελευταίες ενδείξεις δείχνουν πως αυτή η "γλυκόπικρη" γεύση της "ικανοποίησης" του Μιλουτίνοβιτς θα διαρκέσει όσο και το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την πραγματοποίηση νέων συνομιλιών στις 15 του Μάρτη στη Γαλλία. Εκεί, η "μάχη" θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, όχι μόνο στο πεδίο των επαφών του Βελιγραδίου με τη διεθνή κοινότητα, αλλά και στην εσωτερική πολιτική σκηνή, με αιχμή του δόρατος την "πολιτική" "διαφοροποίησης" του Μαυροβουνίου από τα τεκταινόμενα στο Κοσσυφοπέδιο.

Δ. ΟΡΦ.