ΒΟΝΝΗ.-

Εντελώς "αγύμναστος" έχει πιαστεί ο καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, με αποτέλεσμα η "κοκκινοπράσινη" κυβέρνησή του να οπισθοχωρεί συνεχώς μπροστά στις δυσκολίες, τις εκλογικές ήττες και τις πιέσεις, με το κύρος τόσο του ίδιου όσο και του κυβερνητικού συνασπισμού να έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία. Και όλα αυτά μόλις τέσσερις μήνες μετά την εκλογή του και τη νίκη των Σοσιαλδημοκρατών...

.. που κατάφεραν από σχεδόν δύο δεκαετίες να σχηματίσουν κυβέρνηση με την αρωγή των Πρασίνων και μάλιστα με άνετη πλειοψηφία. Πόσο τον έχει βοηθήσει αυτή η άνετη πλειοψηφία; Μάλλον καθόλου, αφού μετά την εκλογική ήττα της Εσσης, που σήμανε και την απώλεια της πλειοψηφίας του κυβερνητικού συνασπισμού στην Μπούντεσρατ, οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί αποδείχτηκαν χαμένες ψευδαισθήσεις. Πρώτα ήρθε η αναδίπλωσή του στην ακολουθούμενη πολιτική στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, μετά την επ' αόριστον αναβολή του κλεισίματος των πυρηνικών εργοστασίων που είχε εξαγγείλει από τις πρώτες ημέρες της εκλογικής του νίκης. Χτες υπέστη άλλη μία "πολιτική ήττα", αφού ο συνασπισμός SPD - Πρασίνων εξαναγκάζεται εντός τετραμήνου να ανακρούσει πρύμναν και να τερματίσει άδοξα την προσπάθειά του να αναθεωρήσει, μετά από 85 χρόνια, το νόμο περί υπηκοότητας.

Δεν έφταναν μόνο αυτά... η ανεργία συνεχίζει να αυξάνεται, το ΕΥΡΩ είναι αδύναμο και οι Γερμανοί επιχειρηματίες απειλούν άμεσα. Αυτές οι απειλές εκφράστηκαν με "διαρροές" προς μερίδα του γερμανικού Τύπου - τις συντηρητικές "Ντι Βελτ" και "Μπιλντ" - όπου εμφανιζόταν ότι ο Σρέντερ απείλησε "εμμέσως" με παραίτηση αν ο κυβερνητικός συνασπισμός συνεχίσει να εφαρμόζει πολιτική κατά των επιχειρήσεων. Φυσικά ο εκπρόσωπος του καγκελάριου διέψευσε χτες αυτές τις πληροφορίες, τονίζοντας ότι ο Σρέντερ δεν είπε οτιδήποτε που θα μπορούσε να εκληφθεί ως απειλή παραίτησης κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Την ίδια ώρα πάντως ισχυροί επιχειρηματικοί κύκλοι "απειλούν" να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό, αντιδρώντας στα φορολογικά μέτρα της νέας γερμανικής κυβέρνησης, τα οποία θα κοστίσουν στις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και στις ασφαλιστικές εταιρίες δισεκατομμύρια μάρκα.

Τελικά ο Σρέντερ δεν παραιτήθηκε... αλλά γι αυτόν ακριβώς το λόγο, σύμφωνα με το πρακτορείο "Ασοσιέιτεντ Πρες", παραιτήθηκε ο Οσκαρ Λαφοντέν από το υπουργείο Οικονομικών, αλλά και από την προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Αιτία; Η αριστερίζουσα τάση του Λαφοντέν όσον αφορά τα φορολογικά μέτρα κατά των βιομηχανιών κυρίως στον τομέα της ενέργειας, πολιτική που ο Σρέντερ κατά την προχτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου δήλωσε ότι "δεν μπορεί να τις στηρίξει, αφού απομονώνουν την κυβέρνηση τόσο από τον επιχειρηματικό κόσμο όσο και από τους ψηφοφόρους"! Τελικά αργά χτες το απόγευμα τόσο το ανακοινωθέν του κυβερνητικού εκπροσώπου όσο και της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών επιβεβαίωσαν την παραίτηση, η οποία "έγινε αμέσως δεκτή από τον καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ", που δήλωσε ακόμα ότι λυπάται γι' αυτήν την αιφνιδιαστική παραίτηση και ευχαρίστησε τον κ. Λαφοντέν για την έως σήμερα συνδρομή του στο κυβερνητικό έργο.

Οσον για την αναθεώρησή του, βασική επιδίωξη του προτεινόμενου νόμου για τη "διπλή υπηκοότητα" ήταν η διευκόλυνση της πολιτογράφησης της πλειοψηφίας των 7,5 εκατομμυρίων ξένων πολιτών στη Γερμανία. Οι κυβερνητικές προθέσεις προσέκρουσαν στην κατηγορηματική άρνηση των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CSU) και της πλειοψηφίας των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), που επιδόθηκαν σε μία τεράστια καμπάνια έντονα ξενοφοβικού χαρακτήρα. Τελικά, το θέμα λύθηκε με τη συμφωνία μεταξύ του κυβερνητικού συνασπισμού και του Κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP) - αφού δε χρειάζεται μόνο την πλειοψηφία της Βουλής, αλλά και τη θετική ψήφο της απόλυτης πλειοψηφίας του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου των κρατιδίων, την οποία έχασαν μόλις πριν ένα μήνα, εξαιτίας της ήττας τους στις τοπικές εκλογές της Εσσης και την οποία μπορούν, επί του συγκεκριμένου θέματος, ν' ανακτήσουν μόνον υπό τον όρο της σύμπραξης των Φιλελευθέρων στο κρατίδιο που συγκυβερνούν. Τι προβλέπει αυτή η συμφωνία; Την υιοθέτηση του "μοντέλου υποχρεωτικής επιλογής", όπου σύμφωνα μ' αυτό τα παιδιά των ξένων που γεννιούνται στη Γερμανία μπορούν μεν να παίρνουν τη γερμανική υπηκοότητα, χωρίς να χάνουν την παλιά, επί προθεσμία όμως, δεδομένου ότι, μέχρι το αργότερο τα 23 τους, πρέπει να έχουν επιλέξει ποιαν από τις δύο θα κρατήσουν. Συνεπώς, τίποτα επί της ουσίας δεν αλλάζει, η αναθεώρηση εντάσσεται στα μη γενόμενα και το θέμα της "διπλής υπηκοότητας" έληξε οριστικά.