"Αντίσταση ή υποταγή; Το δίλημμα αυτό μπαίνει ακόμα πιο επιτακτικά, με αφορμή και τη δολοφονική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία. Η εργατική τάξη και οι λαοί, με τις μεγαλειώδεις αντιΝΑΤΟικές συγκεντρώσεις, τάσσονται με την αντίσταση",τόνισε στην ομιλία της η Χριστίνα Τσεντούρου,πρόεδρος του Συνδικάτου Κλάδων Ενδυσης.

Η συνδικαλίστρια κατήγγειλε την επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο εναντίον της εργατικής τάξης, σημειώνοντας πως "ο πιο χρήσιμος συνεργάτης, για να περάσει αυτή η λογική, είναι τα ίδια τα συνδικαλιστικά όργανα, οι περίφημοι θεσμοί. Θέλουν έναν Δούρειο Ιππο μέσα στις γραμμές της εργατικής τάξης".

Καταλήγοντας, επισήμανε την ανάγκη να τσακιστούν τα ιδεολογικά εργαλεία, που χρησιμοποιούν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ενώ τόνισε ότι "η δράση του συνδικαλιστικού κινήματος θα είναι αποτελεσματική, όσο πιο βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά αποχτά, όσο πιο επίμονα αναδεικνύει τους αίτιους των προβλημάτων, όσο συντονίζεται με όλα τα τμήματα της εργατικής τάξης και άλλα στρώματα, όσο αμφισβητεί τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου".

Η ρήξη με τις επιλογές κυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ενωσης - μονοπωλίων - ΣΕΒ πρέπει να είναι το κύριο στοιχείο της δράσης, επισήμανε στην τοποθέτησή του ο Γ. Σταυρόπουλος, μέλος της ΕΕ της ΓΣΕΕ.

Επεξηγώντας, σημείωσε: "Ρήξη, γιατί η δική τους "ανάπτυξη" έχει στόχο τα εργατικά δικαιώματα. Γιατί οδηγεί στην καταλήστευση πλουτοπαραγωγικών πηγών, γιατί θησαυρίζουν μια χούφτα πολυεθνικές και οδηγούν στην απόλυτη φτώχεια εκατομμύρια ανθρώπων. Για τα κέρδη και τις αγορές, όπου χρειαστεί, προκαλούν βρώμικους πολέμους, σαν κι αυτόν που εξελίσσεται στη Γιουγκοσλαβία".

Οπως ανέφερε ο συνδικαλιστής, το "ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στις επιδιώξεις του χρειάζεται να έχει την προώθηση της λαϊκής ενότητας ενάντια στις πολυεθνικές, να διεκδικεί βαθιές αλλαγές υπέρ του λαού, θέλουμε ένα συνδικαλιστικό κίνημα και μία εργατική τάξη πρωταγωνιστή των εξελίξεων".

Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι "για να φτιαχτεί το μέτωπο των λαϊκών δυνάμεων, για να γίνει ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος, πρέπει να κερδίσουμε το νου και τη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας της εργατικής τάξης. Τότε αυτή θα παίξει τον ηγετικό της ρόλο στο λαϊκό μέτωπο".

"Εγκλημα κατά της ανθρωπότητας", χαρακτήρισε την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία ο Δ. Αβραμίδης, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Για το συνδικαλιστικό κίνημα, ο συνδικαλιστής ανέφερε ότι σήμερα επικρατεί μία "κατάσταση υποταγής στο κεφάλαιο, στην καθιέρωση αντεργατικών ρυθμίσεων και στην κατάργηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που με σκληρούς αγώνες απέσπασαν οι εργαζόμενοι", σημειώνοντας πως το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο είναι η απάντηση σ' αυτή την κατάσταση.

Στη συνέχεια, ανέφερε ότι οι δύο βασικές επιφυλάξεις, που είχε η "Αυτόνομη Συνδικαλιστική Συσπείρωση" για τη συμμετοχή της στην πρωτοβουλία, οι οποίες αφορούσαν στο ποιοι θα συμμετέχουν και στο ποια θα είναι η εσωτερική λειτουργία του Μετώπου, παραμερίστηκαν μπροστά στην ανάγκη της δημιουργίας του.

"Είχαμε επιφυλάξεις, σημείωσε, για το ποιοι θα συμμετέχουν και ποια θα είναι η εσωτερική λειτουργία του μετώπου. Επιζητούσαμε το μέτωπο αυτό να είναι διευρυμένο και να συμμετέχουν συνδικαλιστές από όλες τις παρατάξεις που παλεύουν ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, στην ΟΝΕ και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Για την εσωτερική λειτουργία, θεωρούμε ότι μέσα σ' αυτό το μέτωπο θα πρέπει η κάθε παράταξη ή συνδικάτο ή συνδικαλιστής να διατηρεί και την αυτονομία του. Αυτές οι επιφυλάξεις, όμως, πιστεύουμε ότι είναι λιγότερο σημαντικές από την ανάγκη δημιουργίας του μετώπου, γι' αυτό και συμμετέχουμε σ' αυτό".

Την ανάγκη επίτευξης του μέγιστου συντονισμού, της κλιμάκωσης της πάλης, για να αποκρουστεί η πρωτοφανέρωτη επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων στρωμάτων, τόνισε στην ομιλία του ο Θ. Κυριακίδης, γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.

"Οσο περνά ο καιρός - σημείωσε - γίνεται και πιο κατανοητό ότι κανένας κλάδος ή στρώματα ή κοινωνική ομάδα δεν μπορεί να αντιπαλέψει αυτήν την ολομέτωπη επίθεση. Για μας, μονόδρομος είναι η ρήξη, η αντίσταση, η αγωνιστική διεκδίκηση μιας άλλης φιλεργατικής και φιλολαϊκής πολιτικής".

Ο Χ. Κατσώτης, μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, αρχίζοντας την ομιλία του, τόνισε ότι η πάλη για την ειρήνη, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα για την εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα. Ο συνδικαλιστής κατήγγειλε τις πλειοψηφίες που ελέγχουν τις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες, όπως τόνισε, "διακατέχονται από την αντίληψη του κοινωνικού εταιρισμού, η οποία θεωρεί την ταξική σύγκρουση ξεπερασμένη".

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, σημείωσε, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να σταθεί απέναντι σ' αυτήν την πολιτική και σ' αυτές τις αντιλήψεις, να πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη δράσης σε κάθε χώρο δουλιάς, να συσπειρώσει τους εργαζόμενους, να αναπτύξει συντονισμένους αγώνες.

"Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα - κατέληξε - είναι υποχρεωμένο να αναλάβει αυτή την ευθύνη και να πετύχει, να αποκρούσει τις θεωρίες που οδήγησαν και οδηγούν το εργατικό κίνημα σε άλλοθι της επίθεσης των καπιταλιστών".