ΣΚΟΠΙΑ.-

Οι λεκτικές ριπές, οι προσβλητικές αναφορές και οι ασύδοτες κατηγορίες της Δύσης προς την ΠΓΔΜ είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Προς την ΠΓΔΜ που βρίσκεται υπό "κατοχή" από τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα, που βλέπει την οικονομία της να βυθίζεται υπό το αβάσταχτο βάρος των 200.000 προσφύγων, που αγωνιά από τη δημογραφική ανατροπή με την ενίσχυση των πολυάριθμων προσφύγων του 1/3 των κατοίκων αλβανικής καταγωγής που έχουν εκφράσει και τη θέλησή τους να αποσχιστούν.

Προχτές η ΠΓΔΜ δήλωσε ότι κλείνει προσωρινά τα σύνορά της και μόνο δέκα άτομα από το Κόσσοβο εισήλθαν χτες στην ΠΓΔΜ, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να ασκεί αυστηρό έλεγχο στις συνοριακές διαβάσεις. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι υπουργοί Αμυνας, Νίκολα Κλιούσεφ,Οικισμού, Ντούσκο Καντίεφσκι και ο υφυπουργός Εξωτερικών, Μπόρις Τράικοφσκι,τονίστηκε ότι ο αριθμός των προσφύγων έχει ξεπεράσει το 12% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, όταν "η διεθνής εμπειρία υποδεικνύει ότι πάνω από το 5% του πληθυσμού συνιστά απειλή αποσταθεροποίησης μιας χώρας", διευκρινίζοντας όμως ότι "τα σύνορα παραμένουν ανοιχτά, αλλά θα διεξάγεται αυστηρός έλεγχος στις διαβάσεις, καθώς δεν μπορεί να επιτραπεί η μετατροπή του "μακεδονικού" ανθρωπιστικού συναισθήματος σε αυτοκαταστροφή". Δηλαδή θα απαγορευτεί κάθε παράνομη διέλευση και ο υπουργός Οικισμού Καντίεφσκι επισήμανε ότι μέχρι τώρα η ΠΓΔΜ ξόδεψε 11 εκατ. μάρκα για την κατασκευή των 10 προσφυγικών καταυλισμών και από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ έλαβε μόνο 2 εκατ. δολάρια. Δεν ήταν όμως αρκετό αφού, κατά τον υφυπουργό Εξωτερικών Τράικοφσκι, η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει τη χώρα του σαν να είναι "Αφρική" και υπογράμμισε ότι "η διεθνής κοινότητα φέρει όλο το μέρος της ευθύνης για το προσφυγικό ζήτημα". Οπως ήταν αναμενόμενο η εκπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην ΠΓΔΜ, Πόλα Γκεντίνι,εξαπέλυσε άλλη μία επίθεση, ενώ συνάντησε τον υπουργό Εσωτερικών Πάβλε Τραγιάνοφ και του επέδωσε νότα διαμαρτυρίας "για το κλείσιμο των συνόρων".

Αλλά τι μπορεί να πει η Γκεντίνι, όταν χτες στον καταυλισμό Στένκοβατς δημιουργήθηκε επεισόδιο, καθώς πρόσφυγες πετροβόλησαν αστυνομικούς, ενώ την ίδια στιγμή τα τοπικά μέσα ενημέρωσης βρίθουν από δημοσιεύματα για αύξηση της εγκληματικότητας και της πορνείας στους καταυλισμούς;

Κανείς δεν πρόκειται να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα και πολύ περισσότερο οι Δυτικοί αξιωματούχοι. Τι μπορούν να κάνουν όμως οι αξιωματούχοι των Σκοπίων όταν ακόμα και "αντικειμενικοί" δημοσιογράφοι περιγράφουν τα πρόσφατα φαινόμενα ως "Ανθρωπιστικό ιμπεριαλισμό". Τουλάχιστον αυτόν τον όρο εισάγει ο Αντονι Ντάνιελς, του περιοδικού "Σπεκτέιτορ" για να περιγράψει τον πόλεμο εναντίον της Σερβίας και αναφέρει τη συμπτωματολογία του φαινόμενου στα Σκόπια, τα οποία τελούν υπό ένα περίεργο είδος κατοχής. Κάθε βράδυ, τα εστιατόρια της πόλης γεμίζουν με δημοσιογράφους, μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων και διάφορους αξιωματούχους. Μερικοί από τους τελευταίους συνοδεύονται από σωματοφύλακες όταν τρώνε: ο Ουίλιαμ Ουόκερ, για παράδειγμα, επικεφαλής της αποστολής του ΟΑΣΕ στο Κοσσυφοπέδιο. Κάποιοι άλλοι είναι γιατροί που έχουν ανταποκριθεί σε πρόσκληση να έρθουν και να προσφέρουν την εμπειρία τους στην ΠΓΔΜ. Οπως ο πρώην διευθυντής του Κέντρου Ιατρικής για το Πνεύμα και το Σώμα και ειδικός επί των θεραπειών χαλάρωσης, της ύπνωσης, του διαλογισμού, του βελονισμού, της βοτανολογίας, του χορού, της γιόγκα και κάθε φυσικής άσκησης. Ακούγοντάς τον, ο Ντάνιελς θυμήθηκε τον περίφημο κύριο Σμιθ, που ήθελε να μεταμορφώσει την Αϊτή του Ντιβαλιέ, καταπολεμώντας την οξύτητα του στομάχου που προκαλείται από την κατανάλωση κρέατος...

Η συμπεριφορά αυτή των Δυτικών "εισβολέων" είναι βαθύτατα προσβλητική προς τους πολίτες της ΠΓΔΜ, γράφει ο Ντάνιελς. Κάθε Δυτικός που φτάνει σ' ένα προσφυγικό στρατόπεδο για να ερευνήσει την κακομεταχείριση των προσφύγων στη χώρα αυτή, έχει φυσικά αυτομάτως δικαίωμα εισόδου. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο εύκολο για έναν ξένο να μπει σ' ένα τέτοιο στρατόπεδο απ' ό,τι σε μια υγειονομική υπηρεσία του Λονδίνου. Μήπως λοιπόν οι αξιωματούχοι της ΠΓΔΜ έχουν λιγότερα να κρύψουν από τους Βρετανούς γραφειοκράτες; Οταν επικρίνει κάποιος τη χώρα αυτή για την αντιμετώπιση που επιφυλάσσει στους πρόσφυγες, δε λαμβάνει ποτέ υπόψη του ότι πρόκειται για μια μικρή και φτωχή χώρα. Δεν αναλογίζεται τι θα γινόταν αν, σε μια ανάλογη κατάσταση, 20 εκατομμύρια Μεξικανοί περνούσαν τα σύνορα με τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα σε τρεις εβδομάδες. Αρκεί να δει κανείς πώς αντιμετωπίζουν οι Βρετανοί τελωνειακοί τους καθ' όλα νόμιμους επισκέπτες που προέρχονται από "μη αρεστές" χώρες.

Σκέπτεται κανείς πόσο επικίνδυνο είναι η εισβολή όλων αυτών των προσφύγων να οδηγήσει σε επέκταση της ανθρωπιστικής καταστροφής και στο έδαφος της ΠΓΔΜ; Το ένα τέταρτο περίπου του πληθυσμού είναι Αλβανοί και είναι συγκεντρωμένο σε μια περιοχή της χώρας. Το μεγαλύτερο αλβανικό πολιτικό κόμμα διεκδικεί ήδη μια σημαντική εκπροσώπηση σε όλα τα όργανα και μιλά για πλήρη εδαφική αυτονομία. Δε χρειάζεται μεγάλη δόση από τη... διπλωματία τύπου Ολμπράιτ και Κουκ για να μετατραπεί η ειρηνική ΠΓΔΜ σε μια εμπόλεμη περιοχή. Η Δύση όμως δεν καταλαβαίνει από τέτοια και συνεχίζει να προσβάλλει τους πολίτες αυτής της χώρας. Το μοναδικό της αεροδρόμιο είναι ανοιχτό μόνο στην κυκλοφορία στρατιωτικών αεροσκαφών. Ο εναέριος χώρος της παραβιάζεται καθημερινά από το ΝΑΤΟ. Οι Βρετανοί στρατιώτες που βρίσκονται εκεί συμπεριφέρονται με την αλαζονική και κτηνώδη άγνοια που τους χαρακτηρίζει. Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι αρχίζουν να φτάνουν οι διασημότητες, για να αποκομίσουν κι αυτοί κέρδη από τη βιομηχανία της ευσπλαχνίας...