Δύο κυβερνήσεις - η ελληνική και κυπριακή - μετέχουν, όπως αποκαλύφθηκε και με συζητήσεις στις αντίστοιχες Βουλές, στο πετρελαϊκό εμπάργκο κατά της γειτονικής μας, φίλης Γιουγκοσλαβίας, θύματος του βάρβαρου ΝΑΤΟικού πολέμου. Και οι δύο ομιλητές, ο βουλευτής Στρατής Κόρακας, από μέρους του ΚΚΕ και ο Δημήτρης Χριστόφιας, ΓΓ του ΑΚΕΛ, στις Βουλές των δύο χωρών κατηγόρησαν τις κυβερνήσεις για την τυφλή, ΝΑΤΟδουλη πολιτική τους και υπερασπίστηκαν άλλη μια φορά το δικαίωμα άμυνας του γιουγκοσλαβικού λαού.

Στην ελληνική Βουλή, ο υφυπουργός Αμυνας Δημήτρης Αποστολάκης προσπάθησε να δικαιολογήσει την από κάθε άποψη κατακριτέα ελληνική συμμετοχή, με την πρόφαση ότι δήθεν η κυβέρνηση έκανε μεγάλες προσπάθειες για να μη ληφθεί αυτή η απόφαση. Αλλά αφού υποχώρησε η Ιταλία, είπε, βρεθήκαμε εκεί "δραματικά μόνοι. Αναγκαστήκαμε να εγκρίνουμε".

Πραγματικά μόνοι; Και μάλιστα "δραματικά μόνοι;". Οχι δα, κύριε πολέμαρχε υφυπουργέ. Ενας "μεγάλος σύμμαχός σας", η Γερμανία, που είναι ως τα μπούνια στον εγκληματικό αυτό πόλεμο, σας διαψεύδει. Βεβαιώνει ότι δε συμμετέχει στο ναυτικό αποκλεισμό και εξηγεί ότι στο ζήτημα αυτό υπάρχει σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαίων για τη νομική βάση του ζητήματος και το αιτιολογικό - για τη γερμανική πλευρά - είναι ότι με τη Γιουγκοσλαβία "δεν υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση" που να επιτρέπει ναυτικό αποκλεισμό.

Ας δούμε όμως σε λεπτομέρειες τη γερμανική επιχειρηματολογία, όπως εκτέθηκε στην εφημερίδα "Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ" στις 19 του Μάη και αναφέρει ότι, η Γερμανία λόγω ελλειπών βάσεων Διεθνούς Δικαίου δε θα συμμετάσχει σε ένα ναυτικό αποκλεισμό του ΝΑΤΟ, για να παρεμποδίσουν πετρελαϊκές προμήθειες στη Γιουγκοσλαβία και επίσης δε θα επιτρέψει να ελεγχθούν γερμανικά πλοία. Το γεγονός αυτό το είχε επιβεβαιώσει την προηγούμενη (18/5) στη γερμανική εφημερίδα εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. Συνεπώς, μία έναρξη του αποκλεισμού δεν είναι ορατή.

Η Γερμανία ναι μεν εγκρίνει βασικά στο Συμβούλιο του ΝΑΤΟ το επιχειρησιακό σχέδιο για αποκλεισμό των λιμανιών του Μαυροβουνίου στην Αδριατική, αλλά ταυτόχρονα ήγειρε επιφυλάξεις, δήλωσε ο εκπρόσωπος. Σύμφωνα μ' αυτά, η γερμανική πλευρά δε θα συμμετάσχει με δικές της ναυτικές δυνάμεις στο καθεστώς ελέγχου, γιατί λείπει η βάση Διεθνούς Δικαίου και επιπλέον απαιτείται εντολή της γερμανικής Μπούντεσταγκ. Επίσης και γερμανικά εμπορικά πλοία, λόγω της ασαφούς νομικής βάσης, δε θα επιτρεπόταν να είναι στόχος ελέγχου από μέρους πλοίων του ΝΑΤΟ, αναφέρεται από το γερμανικό ΥΠΕΞ.

Ο εκπρόσωπος παρέπεμψε στις αποφασιστικές διαφορές στην εκτίμηση των νομικών βάσεων, ιδιαίτερα μεταξύ των ΗΠΑ και επιμέρους ευρωπαϊκών κρατών. "Οι ΗΠΑ έχουν ως αφετηρία ότι η νομική βάση εκπηγάζει από τους γενικούς κανόνες του πολεμικού δικαίου. Η Γερμανία, αντίθετα, εκπροσωπεί την άποψη ότι μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Γιουγκοσλαβίας δεν κυριαρχεί "γενική κατάσταση πολέμου". Πρόκειται για μία "περιορισμένη στρατιωτική δράση" του ΝΑΤΟ με στόχο την επιβολή του Διεθνούς Δικαίου και για σκοπούς ανθρωπιστικούς".

Ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ είχε ήδη προειδοποιήσει - στα 50χρονα του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, τον Απρίλη - ότι θα αποτελούσε πολεμική πράξη να επιβληθούν με τη βία έλεγχοι πλοίων, γιατί η Ρωσία, της οποίας τα εμπορικά πλοία είναι εν δράσει ως προμηθευτές πετρελαίου στη Γιουγκοσλαβία, απέκρουσε συμμετοχή στον αποκλεισμό και προειδοποίησε για κλιμάκωση.

Αναγκαστικά μέτρα κατά των ρωσικών πλοίων θα αποτελούσαν ένα "σημαντικό πρόβλημα", έτσι το βλέπει στο μεταξύ και η γερμανική πλευρά. Επίσης και στην υποβάθμιση του ναυτικού αποκλεισμού σε "εθελοντικό έλεγχο" η γερμανική κυβέρνηση δε δίνει σημασία. Οποιος θέλει να παραβιάσει τον πετρελαϊκό αποκλεισμό, χωρίς άλλο καταφεύγει να μην ελέγχεται. Η Γερμανία, είπε ο εκπρόσωπος, θα συνεχίσει μέσα στον κύκλο του ΝΑΤΟ να ενεργεί ώστε να εξευρεθεί μία "λογική λύση". Και μία τέτοια δυνατότητα θα ήταν μία απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και μ' αυτόν τον τρόπο η συμφωνία της Ρωσίας και της Κίνας.