Μετά από πολλούς κόπους και βάσανα ο Κ. Σημίτης ανακάλυψε τρεις διαφορές των "σοσιαλιστών" της Ευρώπης με τους "δεξιούς". Ιδού πώς τις παρουσίασε στη συνάντηση που είχε με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές του κόμματός του.

"1. Η σοσιαλιστική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο στο θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων έχει θέσεις που βρίσκονται πιο κοντά στην Ελλάδα. Αντίθετα η συντηρητική παράταξη, τα δεξιά κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο, έχουν μια φιλοτουρκική στάση. 2. Απασχόληση: Τα σοσιαλιστικά κόμματα υποστηρίζουν και προωθούν πολιτικές που οδηγούν σε περισσότερη απασχόληση. Τη Δεξιά την ενδιαφέρει πρωτίστως η νομισματική σταθερότητα και η κυριαρχία της αγοράς. 3. Περιβάλλον: Τα σοσιαλιστικά κόμματα υποστηρίζουν ότι χρειάζεται έλεγχος - οι δεξιές κυβερνήσεις θέλουν ελευθερία, περιορισμό των ελέγχων".

Και ο πλέον ανυποψίαστος και αδαής μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι αυτά που περιγράφει ο Κ. Σημίτης, ως αρνητικά για τις δεξιές κυβερνήσεις, δεν είναι παρά η πολιτική που η κυβέρνησή του εφαρμόζει με πάθος και απαρέγκλιτα. Ειδικά οι εργαζόμενοι έχουν νιώσει στο πετσί τους ότι οι "κεντροαριστεροί" της ΕΕ διεκδικούν επάξια την αποτελεσματικότερη επιβολή των πλέον νεοφιλελεύθερων και δεξιών πολιτικών. Γι' αυτό στις ευρωεκλογές πρέπει να ανταμειφθούν με το μόνο χρώμα που τους ταιριάζει: το μαύρο.