(1). Προσβλέποντας με απόλυτη ειλικρίνεια σε μία διεθνή ειρήνη που να βασίζεται στη δικαιοσύνη και στην τάξη (order), ο ιαπωνικός λαός αποκηρύσσει για πάντα τον πόλεμο ως ένα κυριαρχικό δικαίωμα ενός έθνους και την απειλή χρήσης βίας ως μέσο διευθέτησης διεθνών διαφορών και διενέξεων.

(2). Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της παραπάνω παραγράφου, στρατιωτικές δυνάμεις εδάφους, αέρος και θαλάσσης καθώς και οποιοδήποτε άλλη εν δυνάμει πολεμική δύναμη, δεν πρόκειται ποτέ να σχηματιστούν. Το δίκαιο της εμπόλεμης κατάστασης του κράτους δε θα αναγνωριστεί ποτέ.

Πρόκειται για τις δύο πολύ συγκεκριμένες παραγράφους του ένατου άρθρου του αναθεωρημένου Συντάγματος - το προηγούμενο Μεϊχι είχε εισαχθεί από το 1890 - της Ιαπωνίας που ψηφίστηκε μετά τον πόλεμο και τη συνθηκολόγηση, το 1946. Για το λόγο αυτό η Συνθήκη Ασφάλειας ΗΠΑ - Ιαπωνίας όριζε την υποχρέωση της Αμερικής να υπερασπιστεί την Ιαπωνία, αλλά δεν παρείχε τη βάση ούτε και τυπικά για τη χρήση της ιαπωνικής στρατιωτικής δύναμης για την υπεράσπιση της Αμερικής και κωδικοποιούσε μία σχέση προστασίας. Ουσιαστικά αυτή η σχέση άλλαξε με την υπογραφή του Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας.

Επιπλέον, παρά τη ρητή και κατηγορηματική συνταγματική απαγόρευση, η Ιαπωνία με την κρυφή υποστήριξη των ΗΠΑ έχει από τη δεκαετία του '50 οργανωμένο στρατό για την υπεράσπιση της εδαφικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας. Η δημιουργία των Δυνάμεων Αυτοάμυνας (SDF) που τις απαγορεύει το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 9, αποτέλεσαν το θέμα της διένεξης όλου του πολιτικού κόσμου. Το 1959 προσέφυγαν στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο τελικά αποφάνθηκε ότι το άρθρο 9 δεν αποκλείει τη δημιουργία στρατιωτικής δύναμης για την υπεράσπιση της χώρας και ως εκ τούτου δεν είναι αντισυνταγματική. Ενα χρόνο μετά, το 1960, η Ιαπωνία με μεσολαβητή και πάλι τις ΗΠΑ έρχεται σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Νοτίου Κορέας ώστε και οι δύο χώρες και οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην Ιαπωνία, να είναι σε θέση να συνεργαστούν σε περίπτωση που η Ιαπωνία δεχτεί επίθεση!

Ομως ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε, ο κίνδυνος της ΕΣΣΔ δεν υπάρχει πια, αλλά η ανάδυση άλλων "κινδύνων" καθώς και οι αλλαγές στον παγκόσμιο χάρτη επέδρασαν ως κατλύτης ώστε να υπογραφεί το 1997 το Σύμφωνο Αμυντικής Συνεργασίας. Ως εκ τούτου, η ποιοτική αλλαγή ήταν πλέον ορατή και η Ιαπωνία εμφανίστηκε δυναμικά από αέρος και θαλάσσης να ρίχνει προειδοποιητικά πυρά σε ψαράδικα της ΛΔ Κορέας. Το δίλημμα που τέθηκε στους Ιάπωνες αξιωματούχους, τους Αμερικανούς και τους Νοτιοκορεάτες αξιωματούχους ωστόσο ήταν ένα: Οι Ιάπωνες δεν μπορούσαν να χτυπήσουν τα πλοιάρια. Τι γίνεται λοιπόν σε μία ανάλογη περίπτωση για ένα τόσο ξαφνικό και επικίνδυνο επεισόδιο;

Ηδη η αλλαγή που έχει συντελεστεί στην ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων - παρά την πρόσφατη ήττα στις εκλογές του κυβερνώντος φιλελευθέρου κόμματος LDP τον περασμένο Ιούλη - είναι ορατή και επιτρέπει το άλμα. Η συρρίκνωση του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιαπωνίας, που άλλαξε μάλιστα και μετονομάστηκε σε Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Ούτε αυτό το βοήθησε, αφού εξακολουθεί να χάνει συνεχώς την επιρροή του. Από την άλλη πλευρά, η ανάδειξη "κεντρώων κομμάτων" που έχουν "ρεαλιστικούς στόχους και προοπτική" καθιστούν πιθανές συμμαχίες εφικτές στη βάση των "εθνικών συμφερόντων". Το ΚΚ Ιαπωνίας αν και διευρύνει συνεχώς την επιρροή και τη δύναμή του, δε φαίνεται να τους ανησυχεί. Προς τον παρόν...

Ετσι μπορεί κάποιοι να φωνάζουν: Επιτέλους! έχουν παρέλθει περισσότερα από 50 χρόνια, τα πάντα έχουν ανατραπεί, γιατί λοιπόν εμείς να μένουμε αγκυλωμένοι στο παρελθόν. Από τον περασμένο Αύγουστο το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης βρίσκεται στο μυαλό όλων, ενώ οι διαβουλεύσεις όσον αφορά τα επιμέρους προχωρούν. Μετά από συμφωνία των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού και του Δημοκρατικού Κόμματος, του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κρίθηκε από τη Δίαιτα (Κοινοβούλιο) πριν από ένα μήνα, το θέμα του Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας, χωρίς μάλιστα τον περιοριστικό όρο που είχαν θέσει κάποιοι για ανάπτυξη δράσης, ναι αλλά με την αναγκαία έγκριση της Δίαιτας. Η επόμενη μάχη είναι η επικείμενη έγκριση της αλλαγής της σημαίας και του εθνικού ύμνου... Η πρόταση είναι να αντικατασταθεί από τη γνωστή σημαία σύμβολο του ανατέλλοντος ηλίου και να επανέλθει ο εθνικός ύμνος της αυτοκρατορίας!!! Σε αυτό το στόχο η κυβέρνηση έχει και πάλι συμπαραστάτη το κόμμα του Ναότο Καν. Οσο για την αναθεώρηση, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις βρίσκεται σε πολύ "καλό δρόμο"...

Χρ. Μ.