O αξιότιμος κύριος Μάρτιν Μπάγκεμαν ήταν επί δεκαετία επιφανές στέλεχος της πανίσχυρης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Κομισιόν. Κατείχε τη θέση του επιτρόπου αρμόδιου για θέματα μεταφορών και τηλεπικοινωνιών. Ηταν, δηλαδή, ο θεματοφύλακας της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στους συγκεκριμένους τομείς, προασπίζοντας, εννοείται, τα κοινοτικά συμφέροντα αλλά και τα συμφέροντα των αντίστοιχων εθνικών οργανισμών. Θεωρείται, μάλιστα, ο αρχιτέκτονας της πολιτικής "απελευθέρωσης" τόσο της αγοράς των τηλεπικοινωνιών, όσο και αυτής των αερομεταφορών. Της πολιτικής, δηλαδή, που αναθέτει τη λύση όλων των προβλημάτων στους νόμους της "ελεύθερης αγοράς" και του ανόθευτου ανταγωνισμού. Ωσπου ξέσπασε το σκάνδαλο.

Αυτός ο κύριος, διατηρώντας τη θέση του στην Κομισιόν έκλεισε συμφωνία με τον οργανισμό τηλεπικοινωνιών της Ισπανίας, την Τελεφόνικα, αναλαμβάνοντας τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Με λίγα λόγια ανέλαβε τη διεύθυνση ενός οργανισμού τον οποίο εποπτεύει σαν κοινοτικός επίτροπος, ο λύκος που ανέλαβε να φυλάει τα πρόβατα. Σκεφθείτε μόνο τι θα γινόταν αν ο οποιοσδήποτε τηλεπικοινωνιακός οργανισμός κάποιας χώρας - μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης ερχόταν σε σύγκρουση συμφερόντων με την Τελεφόνικα και αναλάμβανε ο κύριος Μπάγκεμαν, ως αρμόδιος να λύσει τη διαφορά. Ομως τα πράγματα θα ήταν απλά αν το "σκάνδαλο Μπάγκεμαν" αφορούσε μόνο στο βίο και την πολιτεία του Γερμανού κοινοτικού επιτρόπου.

Το νέο "σκάνδαλο" στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γίνεται γνωστό λίγες μόνο μέρες μετά το προηγούμενο, όταν οι αποκαλύψεις για τις παράνομες δραστηριότητες ορισμένων μελών οδήγησαν στην ομαδική παραίτηση της Κομισιόν. Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι το πρόβλημα είναι γενικότερο και αφορά στους θεσμούς, στην αδιαφάνεια, στην έλλειψη κανόνων στο "παιχνίδι", αφορά στην ίδια της φύση και το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως και του κοινωνικοοικονομικού συστήματος που υπηρετεί. Για να το πούμε διαφορετικά, η Ευρωπαϊκή Ενωση και όλοι οι θεσμοί της συμβιώνουν και εκτρέφουν τα πάσης φύσεως πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Ο καπιταλισμός, εργαλείο του οποίου είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι το μεγάλο θερμοκήπιο, όπου αναπτύσσονται αυτά τα σκάνδαλα, πολύ περισσότερο αυτή την εποχή των "ελευθεριών" του μεγάλου κεφαλαίου, όπου το κέρδος των πολυεθνικών ανακηρύσσεται υπέρτερο κάθε άλλης αξίας, ακόμη και της εθνικής κυριαρχίας των κρατών.

Μέσα σ' αυτό το θερμοκήπιο αναπτύσσονται και οι μηχανισμοί και οι θεσμοί που θα εξυπηρετήσουν το σύστημα και στους θεσμούς αυτούς ανήκει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις που έτσι κι αλλιώς υπαγορεύουν την πολιτική του "Διευθυντηρίου" της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν αρκούνται σ' αυτό, θέλουν την άμεση πρόσβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τον άμεσο έλεγχο των εξελίξεων. Αυτό το πετυχαίνουν και με την υπαλληλοποίηση του πολιτικού προσωπικού του συστήματος. Στελέχη της Κομισιόν που είναι και στελέχη επιχειρήσεων, υπουργοί υπάλληλοι πολυεθνικών, βουλευτές κλητήρες των μεγαλοκεφαλαιούχων, είναι μια εικόνα σχεδόν καθημερινή. Η εικόνα ενός συστήματος που σαπίζει.

Η αποκάλυψη του νέου "σκανδάλου" στην Ευρωπαϊκή Ενωση ανανέωσε και τη συζήτηση για εξυγίανση, διαφάνεια και χρηστή διοίκηση. Μια συζήτηση χωρίς αντικείμενο και χωρίς αντίκρισμα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως και το σύστημα που υπηρετεί δεν εξυγιαίνεται, είναι καταδικασμένη να ζήσει με τη σήψη της μέχρι τέλους που της επιφυλάσσουν οι λαοί.