Ο Κώδικας Πρακτικής περί Γενετικής της Ενωσης Βρετανών Ασφαλιστών είναι αρκετά χαρακτηριστικός για τον τρόπο συμπεριφοράς και διαδικασίας που υιοθετεί η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών στη Βρετανία, μια όπου εκεί καταγράφεται "εντέχνως" και περιγράφεται αδρά ο τρόπος και η διαδικασία εκμετάλλευσης των επιτευγμάτων της γενετικής προς όφελος των εταιριών και ουχί των ασφαλισμένων.

Διαβάζοντας κανείς πίσω από τις γραμμές της "τεχνοκρατικής" γλώσσας του πολυσέλιδου Κώδικα περί Γενετικής, διαπιστώνει πως η υποβολή των υποψήφιων ασφαλισμένων σε γενετικά τεστ δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας της πρακτικής που ακολουθούν οι ασφαλιστές. Και αυτό γιατί τα αποτελέσματα τουλάχιστον 10 γενετικών εξετάσεων στις οποίες υποβάλλονται οι υποψήφιοι θα δείξουν προς τα πού θα γείρει η "ζυγαριά" επιλογής! Σε δεύτερη μοίρα ακολουθούν και συνεκτιμώνται και άλλοι παράμετροι, όπως αυτές που περιγράφουν την κατάσταση υγείας, το φύλο, το επάγγελμα, τον τρόπο ζωής, αλλά και το οικογενειακό ιστορικό του "πελάτη". Κατόπιν όλων αυτών, θα καθοριστούν τα ασφάλιστρα, ενώ στη χειρότερη περίπτωση, η εταιρία μπορεί να αρνηθεί - προς το παρόν δίχως νομικές συνέπειες... - την παροχή οποιωνδήποτε ασφαλιστικών υπηρεσιών στον υποψήφιο!

Οι κάποιες συχνές αναφορές στη νομολογία του βρετανικού κράτους συνοδεύονται ως επί το πλείστον με νομικούς κανονισμούς διεθνών οργανισμών (όπως Συμβούλιο της Ευρώπης) και αυτό συμβαίνει συνήθως όποτε οι πρώτες επιχειρούν - έστω και διακριτικά... - να περιορίσουν ή να αναστείλουν την πρακτική με την οποία ουσιαστικά οι ασφαλιστικές εταιρίες προβαίνουν σε γενετικές διακρίσεις σε βάρος πολιτών.

Ας δούμε όμως, ορισμένα, πολύ χαρακτηριστικά, σημεία του Κώδικα Πρακτικής των Βρετανών Ασφαλιστών, όπως αυτός περιγράφεται στον κόμβο της "Ενωσης Βρετανών Ασφαλιστών" ("ΑΒΙ") στο Διεθνές Διαδίκτυο Πληροφοριών.

Στις πρώτες παραγράφους εισαγωγής του Κώδικα, αναφέρεται ρητώς πως "κάθε άτομο (δηλαδή πελάτης) πληρώνει ασφάλιστρα ανάλογα με την ομάδα υψηλού κινδύνου στην οποία βρίσκεται". Η δε ένταξή του σε "ομάδα υψηλού κινδύνου" καθορίζεται από τον ασφαλιστή, αφού αυτός συνεκτιμήσει το ιατρικό ιστορικό παρελθόντος και "μέλλοντος" του πελάτη, σημειώσει την προδιάθεση του σε κάποια ασθένεια είτε μέσω γενετικών εξετάσεων είτε εξετάζοντας το ιατρικό ιστορικό της οικογένειάς του. Στον κώδικα επισημαίνεται πως η "ΑΒΙ" έχει το δικαίωμα να "επανεξετάζει ετησίως το περιεχόμενο και την ουσία του Κώδικα, είτε λόγω νέας νομοθεσίας, είτε λόγω τεχνολογικών εξελίξεων προς όφελος της βιομηχανίας".

Στο τρίτο κεφάλαιο όπου περιγράφονται οι αρμοδιότητες του Συμβούλου Γενετικής της "ΑΒΙ" και συγκεκριμένα στην παράγραφο τρία αναφέρεται ρητώς πως ο Σύμβουλος καλείται μεταξύ άλλων "να δώσει εξηγήσεις σε ερωτήσεις ατόμων... που αφορούν την άρνηση της εταιρίας να δώσει ασφαλιστική κάλυψη... ή αναφορικά με υψηλότερα, του συνηθισμένου επιπέδου, ασφάλιστρα"!

Στο τέταρτο κεφάλαιο, καταδεικνύεται η σύσταση και τήρηση ενημερωμένου αρχείου, στο οποίο δε γίνεται άλλο τι παρά το ηλεκτρονικό ιατρικό φακέλωμα των πελατών ασφαλιστικών εταιριών.Το κεφάλαιο αυτό που ονομάζεται "Περί της Δήλωσης Ευθυνών του Υπογραμματέα Γενετικής της Ενωσης Ασφαλιστών" σημειώνεται η σύσταση και συχνότατη ενημέρωση αρχείου της ΑΒΙ, που θα περιλαμβάνει "κάθε αίτηση ασφαλισμένου σε κάθε ασφαλιστική εταιρία - μέλος πάνω στα αποτελέσματα γενετικών εξετάσεων"...

Στο έκτο κεφάλαιο που αναφέρεται στο "Νομικό και Ηθικό πλαίσιο" του Κώδικα οι ασφαλιστές "οφείλουν" να χρησιμοποιούν όσα στοιχεία βοηθούν τους γιατρούς να σχηματίσουν εικόνα ιστορικού κάθε ασθενούς και έτσι πρέπει να ζητήσουν "στοιχεία που αφορούν ηλικία, φύλο, ύψος, βάρος, επάγγελμα, τρόπος ζωής, προσωπικό ιατρικό ιστορικό, αποτελέσματα συγκεκριμένων γενετικών εξετάσεων και ιστορικό της οικογένειας του πελάτη". Στη δε παράγραφο δύο του ίδιου κεφαλαίου κατηγορηματικά αναφέρεται πως η νομολογία της Βρετανίας επιτρέπει (εννοεί δε δεσμεύει αποτρεπτικά...) στον ασφαλιστή να ζητήσει από τον υποψήφιο όλες τις "απαραίτητες υλικές πληροφορίες αναφορικά με τον καθορισμό ασφαλίστρων ή την ενδεχόμενη ένταξή του σε ομάδα υψηλού κινδύνου"...

Τέλος, αναφέρεται πως με βάση το νόμο του 1995 Περί Διακρίσεων σε Ατομα με Ειδικές Ανάγκες,το κράτος δεν αναγκάζει τους ασφαλιστές να κάνουν ασφαλιστικά συμβόλαια για άτομα με ειδικές ανάγκες σε πελάτες που έχουν προδιάθεση εκδήλωσης στο μέλλον κάποιας σοβαρής ασθένειας.Με άλλα λόγια στο συγκεκριμένο, αλλά και σε άλλα ζητήματα, οι ασφαλιστικές εταιρίες της Γηραιάς Αλβιόνας λειτουργούν με βάση το γνωμικό "Τα δικά μου δικά μου, και τα δικά σου δικά μου"!

Μετά απ' όλα τα παραπάνω μάλλον φθάνουμε στο συμπέρασμα πως τόσο το χειρότερο για τους πολίτες, όσο αφεθούν ασύδοτες οι ασφαλιστικές εταιρίες. Πολύ δε περισσότερο όσον αφορά και στις άλλες πολυεθνικές, που έχουν μία πιο "ζεστή" σχέση "συγγένειας" με τη βιοτεχνολογία...