Ο "πιστολέρο" των σεισμών | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο "πιστολέρο" των σεισμών

Hταν περασμένα μεσάνυχτα Τρίτης προς Τετάρτη, λίγο μετά από μία ακόμη ισχυρή μετασεισμική δόνηση. Ολόκληρη η πόλη θύμιζε άλλες μακρινές εποχές. Εποχές ανθρώπινες, όταν ο πόνος, ο φόβος και η αγωνία του ενός, ήταν καθημερινή υπόθεση της γειτονιάς, της αυλής, της πλατείας. Τέτοιες σκηνές αντίκριζε κανείς σε κάθε γωνιά της απρόσωπης, μέχρι πριν λίγες ώρες, μεγαλούπολης και η θέα τους και η αίσθησή τους ήταν μια στιγμή λύτρωσης μπροστά στο δέος του αναπάντεχου επόμενου χτυπήματος του Εγκέλαδου.

Σε μία απ' αυτές τις γειτονιές όμως, τα συναισθήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς που γέννησε ο σεισμός, δε στάθηκαν ικανά να επισκιάσουν ούτε για ένα βράδυ, τα συναισθήματα μίσους και ακραίου παραλογισμού που κυοφόρησε στις μέρες μας η "μάστιγα" του ρατσισμού. Στη γειτονιά αυτή, που βρίσκεται στην περιοχή Αγίου Νικολάου Αχαρνών, συμβιώνουν χρόνια τώρα ελληνικές οικογένειες μαζί με οικογένειες αλλοδαπών μεταναστών μεταξύ των οποίων και Αλβανών.

Εκεί, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, σε ένα ισόγειο διαμέρισμα, μία παρέα νεαρών αποφάσισε να εκτονώσει τα συναισθήματα φόβου που της δημιούργησε ο απρόσμενος Εγκέλαδος, δυναμώνοντας τη μουσική σε σημείο που ενόχλησε τους αποκαμωμένους από την ταλαιπωρία περιοίκους. Η γειτονιά αντέδρασε, όπως θα έκανε σε κάθε περίπτωση. Η μουσική δε, σταμάτησε αμέσως. Η παρέα όμως δεν ήταν μια συνηθισμένη παρέα νεαρών που καταγίνεται με τέτοιες "ακρότητες". Ηταν μία παρέα νεαρών Αλβανών και η γειτονιά το γνώριζε. Αυτό έδωσε το "δικαίωμα" σε έναν από τους "γείτονες" να βγει αλλόφρων από το διαμέρισμά του, να εισβάλλει στο διαμέρισμα των αλλοδαπών και σε κατάσταση εξαλλοσύνης να ξεστομίζει ανείπωτες φράσεις για την... υπηκοότητα των νεαρών και να καταστρέφει ό,τι βρίσκει στο πέρασμά του.

Kαι όχι μόνο αυτό. Του έδωσε το "δικαίωμα" να πάρει το "νόμο" στα χέρια του και αξιοποιώντας την ιδιότητα του "μπάτσου" που ο ίδιος έλεγε ότι έφερε, να βγάλει το περίστροφο - που η υπηρεσία του επιτρέπει να φέρει μόνο εν ώρα υπηρεσίας - και να απειλεί την παρέα ότι θα την εκτελέσει εν ψυχρώ!Και όχι μόνο αυτό. Η "γειτονιά" παρακολουθούσε άφωνη και επιβραβεύοντας - σε ορισμένες περιπτώσεις - την "παλικαριά" του θερμόαιμου ανεγκέφαλου (νεαρός κι αυτός), που λίγο έλειψε να μετατρέψει την περιοχή σε "φαρ γουέστ". Διότι "αν η πολιτεία δεν παίρνει τα μέτρα της" - ποια μέτρα και σε τι επίπεδα άραγε; - "πρέπει να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας"... Και όταν λίγο αργότερα, ένας εκ των γειτόνων, τόλμησε να αντιδράσει μπροστά στις σκηνές άκρατου ρατσισμού και παραλογισμού που εκτυλίχτηκαν μπροστά στα μάτια του, αντιμετώπισε τις επικρίσεις κάποιων εκ των υπολοίπων γειτόνων, διότι "υποστηρίζει τους Αλβανούς"!

Kαι όχι μόνο αυτό. Μία ώρα αργότερα - η μουσική είχε εκ των πραγμάτων σταματήσει στο μεταξύ - κατέφθασε η αστυνομία (ενδεχομένως με παρότρυνση του θερμόαιμου "συναδέλφου") για να αποκαταστήσει την "τάξη", ξεστομίζοντας ανάλογου χαρακτήρα φράσεις και απειλές εναντίον της παρέας των Αλβανών, διανθισμένες με υπονοούμενα για την... "πράσινη κάρτα που θα ξαναχρειαστούν"... Ο θερμόαιμος ανεγκέφαλος, που λίγο νωρίτερα απείλησε να μεταφέρει σκηνές από ταινία γουέστερν στην περιοχή, δεν υπέστη την παραμικρή τιμωρία από τις "αρχές"! Ηταν... Ελληνας και μάλιστα χρεωμένος να υπηρετεί"το νόμο και την τάξη"...

Η "γειτονιά" αποτραβήχτηκε με τη συνείδησή της ήσυχη (;) πια, στους διπλανούς δρόμους και πλατείες κατάμεστες από ανθρώπους που είχαν ανάγκη να μοιραστούν ο ένας με τον άλλο τον ίδιο πόνο, την ίδια αγωνία μπροστά στον επόμενο θυμό της φύσης. Η παρέα των νεαρών Αλβανών, σιώπησε, πίσω από τις ερμητικά κλεισμένες πόρτες του ισογείου διαμερίσματος, όπου φώλιαζε πια η αγωνία μαζί με το "θυμό"...

Βάσω ΜΠΑΡΜΠΑ