Με συνέπεια και από την πρώτη στιγμή που οι μηχανισμοί των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ έθεσαν σε κίνηση τον «οδοστρωτήρα» της «απελευθέρωσης» της ενεργειακής αγοράς στην Ελλάδα, το ΚΚΕ κατήγγειλε τα αντιλαϊκά σχέδια. Οι γενικοί άξονες πάλης, γύρω από τους οποίους καλεί σε συσπείρωση το λαϊκό κίνημα, είναι:

• ΟΧΙ στην «απελευθέρωση» της αγοράς που προωθούν κυβέρνηση και ΕΕ.
• ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση.
• Ενιαίοι αποκλειστικά κρατικοί φορείς σε όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας, π.χ. στην ενέργεια, στις μεταφορές, στη διαχείριση και διανομή του νερού κλπ, οι οποίοι θα αποτελούν λαϊκή περιουσία, θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

Αυτό σημαίνει: Σταθερή, πλήρη απασχόληση. Ασφάλεια των εργαζομένων. Προστασία περιβάλλοντος. Κατοχύρωση της επικοινωνίας, της μεταφοράς, της ενέργειας κλπ, ως κοινωνικών αγαθών και όχι ως εμπορευμάτων. Φθηνή και γρήγορη πρόσβαση των εργαζομένων στις σχετικές υπηρεσίες.

Το ΚΚΕ πιστεύει ότι έχει ωριμάσει η ανάγκη της παραγωγής με στόχο τη λαϊκή ευημερία, στη βάση της λαϊκής οικονομίας. Σ' αυτό το πλαίσιο, η χάραξη της ενεργειακής πολιτικής θα έπαιρνε υπόψη: Την αξιοποίηση εγχώριων πηγών (π.χ. λιγνίτης, αιολική ενέργεια). Τη συστηματική έρευνα για εξεύρεση νέων πηγών (π.χ. πιθανά κοιτάσματα σε Ιόνιο - Αιγαίο κλπ.). Τη διακρατική αμοιβαία επωφελή συνεργασία σε σχέση με τα δίκτυα μεταφοράς του ενεργειακού προϊόντος, τη μεταφορά τεχνογνωσίας, την καλύτερη διαχείριση του προβλήματος των εισαγωγών καυσίμων.