Οπαδός και θιασώτης του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος - σε μια εποχή που η τραπεζική ληστεία καταθετών και δανειζομένων κάνει θραύση - εμφανίστηκε σε χτεσινή του ομιλία σε τραπεζικό συνέδριο, που διοργάνωσε το περιοδικό «Economist», ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης. Από το βήμα του ίδιου συνεδρίου ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας, περιορίστηκε να κάνει ανώδυνες διαπιστώσεις για τράπεζες που κάνουν κατάχρηση της δύναμής τους. Διαπίστωση η οποία αποτελεί πλέον κοινό τόπο, αλλά η προβολή του όλου θέματος από τον κ. Γκαργκάνα έχει ιδιοτελείς στοχεύσεις. Αλλωστε, ήταν η Τράπεζα της Ελλάδας και προσωπικά ο Ν. Γκαργκάνας, που έσπευσε τον προηγούμενο Οκτώβρη να υπερασπιστεί τις τράπεζες και την τοκογλυφική τους πολιτική, όταν οι τελευταίες δέχονταν επιθέσεις για τα υψηλά επίπεδα κερδοφορίας τους.

Σε μια περίοδο κατά την οποία έχει κορυφωθεί η προβληματική για τη λειτουργία του τραπεζικού καρτέλ, ο υπουργός Οικονομίας διαπίστωσε χτες... ότι το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί ο ανταγωνισμός στο τραπεζικό σύστημα. Αν και σε σχετική ερώτηση υπαινίχτηκε ότι υπάρχουν περιθώρια μείωσης των επιτοκίων, δηλώνοντας πως «υπάρχουν περιθώρια για πιο αποτελεσματικό ανταγωνισμό των τραπεζικών ιδρυμάτων», στη συνέχεια κάλυψε την τραπεζική τοκογλυφία, κάνοντας λόγο για προβλήματα του παρελθόντος, που επιβαρύνουν το κόστος λειτουργίας τους...

Στην καθ' εαυτή ομιλία του πάντως, ο Γ. Αλογοσκούφης ισχυρίστηκε ότι ο τραπεζικός ανταγωνισμός λειτουργεί προς όφελος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, που έχουν περισσότερες επιλογές και μπορούν να δανείζονται με καλύτερους όρους σε σχέση με το παρελθόν... Με άλλα λόγια ο υπουργός Οικονομίας συγκαλύπτει πλήρως τις τράπεζες και την άγρια τοκογλυφική πολιτική που ακολουθούν, η οποία αποτυπώθηκε και στα υψηλά επίπεδα κερδοφορίας που εμφάνισαν στα πρόσφατα αποτελέσματα ενεάμηνου. Στην ενίσχυση του ανταγωνισμού, κατά τον Γ. Αλογοσκούφη, συνέβαλαν οι ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών τραπεζών, αλλά και οι φιλοτραπεζικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης (διάλυση επικουρικών ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων). Πάντα κατά τον υπουργό Οικονομίας, η κυβέρνηση δεν επέλεξε με την πολιτική της «να στηρίξει εθνικούς πρωταθλητές», επιλεγμένες δηλαδή μονοπωλιακές επιχειρήσεις, αλλά αντί αυτού προτίμησε την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Στην προκειμένη μάλλον περίπτωση, με την κενή περιεχομένου επίκληση του ανταγωνισμού, ο υπουργός Οικονομίας επιχειρεί να συγκαλύψει ότι η κυβέρνησή του ενισχύσει απροκάλυπτα τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους...

Επανέλαβε και πάλι, ότι στόχος της κυβέρνησης είναι ένα πλήρως ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα (περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, του ΤΤ, πώληση της Τράπεζας Αττικής), ενώ, στα πλαίσια της διείσδυσης του τραπεζικού κεφαλαίου σε τρίτες χώρες, χαρακτήρισε την επέκταση της Εθνικής στην Τουρκία «γεγονός εν πολλοίς κοσμοϊστορικό». Ο υπουργός εμφανίστηκε αλληλέγγυος στην εξελισσόμενη διαδικασία εξαγωγής τραπεζικού κεφαλαίου, δηλώνοντας ότι «υποστηρίζουμε με όλα τα μέσα την επέκταση των ελληνικών τραπεζών στη Νοτιανατολική Ευρώπη».

Από την πλευρά του ο Γ. Γκαργκάνας, ζήτησε λιτότητα σε πιο σκληρή έκδοση, προκειμένου -όπως είπε- να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του υψηλού πληθωρισμού, των ελλειμμάτων του ισοζυγίου πληρωμών, τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού και το ψηλό δημόσιο χρέος. Επίσης, επανέλαβε τη σύστασή του για την επίσπευση της προώθησης των αντιδραστικών αλλαγών στην Κοινωνική Ασφάλιση, επικαλούμενος το επιχείρημα - σκιάχτρο της γήρανσης του πληθυσμού και των επιπτώσεων που θα υπάρξουν στο δημοσιονομικό σύστημα της χώρας από τις αυξημένες δαπάνες συντάξεων και υγείας...