Δεν ενοχλεί φυσικά η φασαρία ούτε η αντιφατικότητά τους. Αυτό που προκαλεί είναι το γεγονός πως διαμαρτύρεται και «φωνάζει» ένα κόμμα, το οποίο έχει αποφασίσει να συμφωνήσει, ούτως ή άλλως, στην αναθεώρηση του άρθρου, που ανοίγει το δρόμο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και, κυρίως, στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων.
Εμείς, φυσικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από «πρώτο χέρι» τις παρασκηνιακές συνεννοήσεις που μπορεί να έχουν γίνει μεταξύ κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ, για το χρόνο της σχετικής συζήτησης, ούτε ...γενικώς για τα πλάνα τους.
Είναι βέβαιο, όμως, ότι για δύο κόμματα, που συμφωνούν στην πολιτική ουσία του πράγματος, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στο ...άνοιγμα τέτοιων συζητήσεων και μετά (γιατί όχι;) στην προώθηση και των ανάλογων μεθοδεύσεων.
Ισως πάλι να αρέσει σε κάποιους εκεί στο ΠΑΣΟΚ να κάνουν τσακωμούς για τη ...διαδικασία. Βλέπετε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ωραιότατα ένας τέτοιος καυγάς ως προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί η συναίνεσή τους.
Γιατί, όπως όλοι γνωρίζουν, ένα πράγμα φοβούνται και οι δύο. Τις αγωνιστικές αντιδράσεις των φοιτητών, των μαθητών, των εκπαιδευτικών και όλων όσοι αντιδρούν στην εν λόγω αντιδραστική επιλογή.
ΑΝΗΣΥΧΟΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ο αρμόδιος Επίτροπος Τ. Μακρίβι για την πορεία ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ. Φοβάται, λέει, μήπως η κυβέρνηση (η οποία θέλει να μας πείσει ότι διαφυλάσσει ...ζωτικά εθνικά θέματα που εξαρτώνται από τον οργανισμό) πάρει μέτρα που θα θέσουν «φραγμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων»!
Τώρα, βέβαια, το πώς ένας Ευρωπαίος επίτροπος μπορεί να μιλά έτσι για έναν οργανισμό που χτίστηκε με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων και έχει τεράστια εθνική σημασία, καλύτερα να ρωτηθούν οι κάθε είδους υπέρμαχοι της ΕΕ και του ευρωμονοδρόμου.