Στον Δημήτρη Ροντήρη, που υπήρξε μια εξέχουσα φυσιογνωμία του ελληνικού θεάτρου, αλλά και ευρύτερα της εγχώριας καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής, είναι αφιερωμένο το «Παρασκήνιο». Χαρακτηρίστηκε ως ο πρώτος μεγάλος σκηνοθέτης με όραμα, ο άνθρωπος που μορφοποίησε το ανέβασμα της αρχαίας τραγωδίας σε ένα ύφος που κυριαρχεί μέχρι τις μέρες μας. Παράλληλα, ήταν ο δάσκαλος που «έπλασε» γενιές σπουδαίων ηθοποιών, όπως τους Μελίνα Μερκούρη, Δημήτρη Χορν, Αννα Συνοδινού, Αλίκη Βουγιουκλάκη. Από πολλούς, όμως, θεωρείται προχωρημένος και «απομεινάρι» μιας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος, παρακολουθούμε τα χρόνια του θριάμβου του με το Πειραϊκό Θέατρο τη δεκαετία του '60, όταν οι τραγωδίες του περιόδευσαν σε πάνω από εβδομήντα χώρες του κόσμου και αποθεώθηκαν, ενώ ο ίδιος καθιερώθηκε παγκοσμίως ως ο πρεσβευτής του αρχαίου ελληνικού δράματος (Παρασκευή, ΕΤ-1, 20.00).