Συγκεκριμένα, στην τοποθέτησή του ο Θ. Παφίλης σημείωσε ότι «στην πραγματικότητα χορηγεί ένα επίδομα ελεημοσύνης που καταβάλλεται εφάπαξ και αποτελεί εμπαιγμό των εργαζομένων. Στόχος του είναι δήθεν η βοήθεια και αλληλεγγύη στους απολυμένους εργαζόμενους μιας περιοχής που πλήττεται από τη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων, όπου δηλαδή το κεφάλαιο επιδιώκει τη μεγιστοποίηση των κερδών του μεταφερόμενο σε χώρες, όπου η τιμή της εργατικής δύναμης είναι χαμηλότερη. Και ακριβώς επειδή το ευρωενωσιακό κεφάλαιο γνωρίζει ότι η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων έχει και θα έχει ολοένα και περισσότερες οδυνηρές συνέπειες για τους εργαζόμενους προσπαθεί, μοιράζοντας ψίχουλα, να συγκρατήσει την αγανάκτηση και την ανάπτυξη διεκδικητικών αγώνων της εργατικής τάξης».

«Τα κριτήρια, όπως είπε, που θέτει ο Κανονισμός για την εφαρμογή του είναι τόσο στενά, ώστε ελάχιστος αριθμός εργαζομένων θα το δικαιούνται, αφού καταβάλλεται σε περιοχές, όπου λόγω της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων υπάρχουν τουλάχιστον 1.000 απολύσεις σε μία επιχείρηση ή τουλάχιστον 1.000 απολύσεις σε ένα 6μηνο (ή 12μηνο όπως προτείνει η Εκθεση της Επιτροπής), που αντιπροσωπεύουν το 1% της απασχόλησης στην περιφέρεια. Ζητείται μόνο με αίτηση της κυβέρνησης κράτους - μέλους και όχι των εργαζομένων ή των συνδικαλιστικών οργανώσεών τους και καταβάλλεται μόνο από την κυβέρνηση.

Ετσι, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο έλεος της κάθε κυβέρνησης, που μπορεί να το χρησιμοποιεί επιλεκτικά και σαν μέσο άσκησης πίεσης και εκβιασμών στους εργαζόμενους, αλλά και σαν μέσο χειραγώγησης συνειδήσεων και εκτόνωσης της αγανάκτησης των εργαζομένων».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από την ΕΕ και τα επιδόματα φτώχειας και κάλεσε τους εργαζομένους να δυναμώσουν τη συσπείρωση και την πάλη τους μέσα από το ταξικό εργατικό κίνημα για μόνιμη, πλήρη και σταθερή απασχόληση, πλήρη κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, πραγματικά επιδόματα ανεργίας στο ύψος του 80% τουλάχιστον του μισθού, για όλους τους ανέργους χωρίς περιορισμούς, καθ' όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας, με πλήρη ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα.