Ως «μυστικό οικονομικό όπλο» χαρακτηρίζεται ο πολιτισμός σε άρθρο της βρετανικής εφημερίδας «Ιντιπέντεντ», με αφορμή μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το «μεταβαλλόμενο τρόπο, με τον οποίο οι Ευρωπαίοι κερδίζουν τη διαβίωσή τους».

Απηχώντας το στόχο του κεφαλαίου για ενσωμάτωση του πολιτισμού στη «στρατηγική» της Λισαβόνας για αύξηση της «ανταγωνιστικότητάς» του, δηλαδή της κερδοφορίας του, και με την πλήρη εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης δημιουργίας, η εφημερίδα σημειώνει πως η Ευρώπη «ανακάλυψε» αυτό το «όπλο» σε ένα οικονομικό περιβάλλον, όπου η βιομηχανία βρίσκεται σε πτώση και οι «κεντρικές αρτηρίες» εξουσιάζονται από τις εισαγωγές από την Ανατολή.

«Οι τέχνες και οι δημιουργικές βιομηχανίες (σ.σ. γνωστές στην ΕΕ ως "πολιτιστικές βιομηχανίες") κερδίζουν περισσότερα από τα διπλά μετρητά που παράγουν Ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων και συμβάλλουν περισσότερο στην οικονομία από τη χημική βιομηχανία, τα ακίνητα, τα τρόφιμα και την επιχείρηση ποτών», σημειώνεται στο άρθρο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, στην Ευρώπη οι άνθρωποι «είναι τώρα πιθανότερο να εργαστούν σε τομείς όπως η τηλεόραση, η μόδα ή άλλες εργασίες "θέσεων" απ' ό,τι σε εγκαταστάσεις συναρμολογήσεων αυτοκινήτων». Ο πολιτιστικός τομέας απασχολεί περίπου 5,8 εκατομμύρια άτομα, «περισσότερο από τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό της Ελλάδας και της Ιρλανδίας μαζί». Κι ενώ οι θέσεις εργασίας εξαφανίστηκαν συνολικά στην ΕΕ μεταξύ του 2002 - 2004, αυξήθηκαν κατά 1,85% στον πολιτισμό και τους «δημιουργικούς τομείς». Οι εργασιακές σχέσεις βέβαια απηχούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, συνολικά, αφού όπως σημειώνεται «οι δημιουργικοί εργαζόμενοι (σ.σ. οι εργαζόμενοι στις "πολιτιστικές βιομηχανίες") τείνουν να εκπαιδευτούν καλύτερα και είναι πιο εύκαμπτοι από άλλους».

Οι μισοί από αυτούς έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο, αντίθετα από το ένα τέταρτο του γενικού οικονομικά ενεργού πληθυσμού, ενώ «ο πολιτιστικός τομέας έχει δύο φορές το σταθερό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων ανθρώπων». Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τον πολιτισμό και την πολυγλωσσία, Γιαν Φίγκελ, δηλώνει ότι «αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι τέχνες και ο πολιτισμός απέχουν μακράν από την άποψη ότι η οικονομική συμβολή τους είναι περιθωριακή. Ο τομέας του πολιτισμού είναι η μηχανή της δημιουργικότητας, και η δημιουργικότητα είναι η βάση για την κοινωνική και οικονομική καινοτομία».

Σημειώνουμε ότι η μελέτη εστιάζει πέρα από τους «παραδοσιακούς» τομείς (θέατρο, κινηματογράφο, μουσική, εκδόσεις), περιλαμβάνοντας τον έντυπο Τύπο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τη μόδα, το αρχιτεκτονικό και βιομηχανικό σχέδιο, τον «πολιτιστικό», τουρισμό, τις εφαρμοσμένες τέχνες, τα εικαστικά και την πολιτιστική κληρονομιά.