Στις 6 Αυγούστου 1945, πέφτει η πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και στις 9 Αυγούστου στο Ναγκασάκι.

Στις 14 Αυγούστου ο Ιάπωνας αυτοκράτορας Χίρο - Χίτο ζήτησε τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας και διάφοροι πολιτικοί βγάζουν, από το γεγονός αυτό, το συμπέρασμα: Ο ατομικός βομβαρδισμός της Ιαπωνίας έγινε η κύρια - αν όχι η μοναδική - αιτία συνθηκολόγησης της Ιαπωνίας, επισπεύδοντας τη λήξη του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, συνεπώς η ρίψη της ατομικής βόμβας ήταν απαραίτητη.

Ο τότε υπουργός Στρατιωτικών των ΗΠΑ δήλωνε: «Ολες οι αποδείξεις δείχνουν ότι αποφασιστικός παράγοντας στην απόφαση της Ιαπωνίας για συνθηκολόγηση ήταν η ατομική βόμβα».

Το ίδιο, επίσης, συμπέρασμα βγαίνει από τα πολυάριθμα δημοσιεύματα του αστικού τύπου. Και όμως, η ανάλυση των ιστορικών γεγονότων που προηγήθηκαν της ρίψης της ατομικής βόμβας και ιδιαίτερα εκείνων που ακολούθησαν, διαψεύδουν αυτή την εκδοχή και οδηγούν σε εντελώς αντίθετα συμπεράσματα.

Στο βομβαρδισμό της Χιροσίμα, το στρατηγείο του Ιάπωνα αυτοκράτορα απάντησε μόνο με την αποστολή ειδικής επιτροπής στην πόλη, για τη μελέτη των αποτελεσμάτων της ατομικής έκρηξης.

Η είσοδος της ΕΣΣΔ στον πόλεμο εναντίον τους έριξε σε απελπισία και αμηχανία το ιαπωνικό επιτελείο, το οποίο κατάλαβε ότι αφού οι σοβιετικές ένοπλες δυνάμεις έσπασαν τη ραχοκοκαλιά του γερμανικού στρατού, επομένως, ήταν βέβαιο ότι θα συνέτριβαν και το δικό τους.

Από το Μάη του 1945, το ανώτατο Ιαπωνικό Συμβούλιο αποφάσισε: «Είναι απολύτως απαραίτητο, ανεξάρτητα από την παραπέρα πορεία του πολέμου κατά της Βρετανίας και των ΗΠΑ, η αυτοκρατορία να καταβάλει εξαιρετικές προσπάθειες για την αποτροπή της εισόδου της ΕΣΣΔ στον πόλεμο εναντίον μας. Αυτό το χτύπημα για την αυτοκρατορία θα είναι θανατηφόρο».

Ακριβώς αυτή η κήρυξη πολέμου εξανάγκασε την ιαπωνική ηγεσία στην απόφαση της συνθηκολόγησης.

Ο πρωθυπουργός ναύαρχος Σιντζούκι δήλωσε ενώπιον του Ανώτατου Ιαπωνικού Συμβουλίου: «Η είσοδος σήμερα το πρωί (9 Αυγ.) της ΕΣΣΔ στον πόλεμο, μας βάζει οριστικά σε αδιέξοδο και κάνει αδύνατη τη συνέχιση του πολέμου». Η «Ιστορία του πολέμου στον Ειρηνικό» (ιαπωνική έκδοση) γράφει: «Αν και το Γενικό Επιτελείο έδωσε αμέσως διαταγή ν' αρχίσουν πολεμικές επιχειρήσεις κατά της ΕΣΣΔ, ωστόσο η διαταγή αυτή ήταν μόνο μία σπασμωδική ενέργεια, που υπαγορεύτηκε από την απόγνωση».

Ετσι, η είδηση για τον ατομικό βομβαρδισμό του Ναγκασάκι που έφτασε στην Ιαπωνική Διοίκηση το μεσημέρι, δεν επέδρασε στην κατάσταση. Η απόφαση για συνθηκολόγηση είχε ληφθεί πριν από τη ρίψη της δεύτερης ατομικής βόμβας.

Η χρήση του ατομικού όπλου δεν προκλήθηκε από στρατιωτική ανάγκη, γιατί η ήττα της Ιαπωνίας ήταν πια βέβαιη, μετά τη συντριβή της Γερμανίας και με την επικείμενη είσοδο της ΕΣΣΔ κατά της Ιαπωνίας, για την οποία η ηγεσία των ΗΠΑ ήξερε καλά - και αν πιστέψουμε τις διαπιστώσεις Αμερικανών ιστοριογράφων - ότι στις αρχές Αυγούστου '45 «η Ιαπωνία στην ουσία ήταν τσακισμένη», και στους Αμερικανούς έμενε μόνο «να οργανώσουν την τελετή της συνθηκολόγησης», τότε ο ατομικός βομβαρδισμός δεν ήταν καθόλου απαραίτητος.

Τότε όμως - προκύπτει το ερώτημα - γιατί οι ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι έπεσαν και για ποιο λόγο κάηκαν στις ατομικές φλόγες ή υποβλήθηκαν σε φοβερά μαρτύρια από τους τραυματισμούς, τα εγκαύματα, τη ραδιενέργεια περίπου 500.000 ειρηνικοί και αθώοι κάτοικοι; Γιατί οι ηγέτες των ΗΠΑ δεν άκουσαν τις συμβουλές των Αμερικανών επιστημόνων, οι οποίοι δημιούργησαν αυτό το τρομερό όπλο, «να μη χρησιμοποιηθεί άκαιρα η ατομική βόμβα για ξαφνική επίθεση κατά της Ιαπωνίας»;

Αυτές οι επιστημονικές προειδοποιήσεις δε σταμάτησαν την ηγεσία των ΗΠΑ. Για να δικαιολογηθεί αυτή η βάρβαρη πράξη δεν είναι δυνατόν και με κανένα τρόπο. Αν ο ατομικός βομβαρδισμός δεν προκλήθηκε από στρατιωτική ανάγκη, η εξήγηση πρέπει να αναζητηθεί στην πολιτική των ηγετικών κύκλων των ΗΠΑ. Οπως παρατήρησαν Ιάπωνες ιστορικοί: Η χρησιμοποίηση της ατομικής βόμβας ήταν για τις ΗΠΑ, όχι η τελευταία πράξη του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά η πρώτη σοβαρή μάχη του ψυχρού πολέμου, τον οποίο διεξάγουν ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Διαπράττοντες ένα τερατώδες έγκλημα (από τα πολλά εγκλήματα που έχουν διαπράξει και συνεχίζουν να διαπράττουν ενάντια σ' όλη την ανθρωπότητα, με αποκορύφωμα τα εγκλήματα που έγιναν στη Σερβία με τους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς πόλεων και χωριών, χωρίς να υπάρχουν και σε αυτή την περίπτωση στρατιωτικοί στόχοι), ενάντια στην ανθρωπότητα, οι ηγέτες των ΗΠΑ θέλησαν να τρομοκρατήσουν τους λαούς του κόσμου και πάνω απ' όλους της ΕΣΣΔ (όπως και σήμερα για να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τη Νέα Τάξη Πραγμάτων με την παγκοσμιοποίηση κτλ.) να πετύχουν, με τον πυρηνικό εκβιασμό, την ενίσχυση των στρατιωτικών, πολιτικών και διπλωματικών τους θέσεων στο μεταπολεμικό κόσμο, να εξασφαλίσουν στρατηγική υπεροχή παντού και κραδαίνοντες την «ατομική μαγκούρα» να κυβερνούν τον κόσμο.

Μόνο με τη δημιουργία ενός Αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αντιπολεμικού μετώπου, τόσο στην Ευρώπη, όσο και σ' όλο τον κόσμο, θα καταστεί δυνατό να μπει φραγμός στη «νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων». Οι σπόροι του «Μετώπου» έχουν μπει, τόσο από τη χώρα μας με τους αγώνες της ΕΕΔΥΕ, όσο και στο Σιάτλ - ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες χώρες.