Ιδιαίτερα ερωτηματικά γεννά το γεγονός ότι οι δύο μονάδες που αναμένεται να κλείσουν παρουσίασαν κέρδη 1,3 δισ. δραχμές από το πρώτο 4μηνο του 1999 ως το πρώτο 4μηνο του 2000 και οι οικονομικές προοπτικές τους υπολογίζονται εξίσου θετικές.

Αν υλοποιηθεί η απόφαση, που ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό ποιο όργανο της εταιρίας την έλαβε - όπως αναφέρουν οι εργαζόμενοι δεν υπάρχει σχετική απόφαση του ΔΣ - θα απομείνουν να λειτουργούν εκτός από τα διυλιστήρια, το εργοστάσιο Καυστικής Σόδας Χλωρίου στο 30-40% της δυναμικότητάς του και το εργοστάσιο του PVC, που ήδη βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Το εργοστάσιο Πολυπροπυλενίου υπολογίζεται πως τελικά θα τεθεί σε λειτουργία το Μάη του 2001, όμως και αυτό όχι στο 100% της δυναμικότητάς του, εφόσον το Αιθυλένιο (η μονάδα που κλείνει παράγει ετησίως 12.000 τόνους), αποτελεί βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή πιο εξελιγμένων και πιο κερδοφόρων πλαστικών, τα οποία προβλέπονται από το σχεδιασμό του νέου εργοστασίου. Για τη λειτουργία του απαιτούνται ετησίως 6.000 τόνοι αιθυλένιο το οποίο θα είναι αδύνατο να εισαχθεί.

Την ίδια στιγμή, εξίσου αιφνιδιαστικά στις 3 Ιούλη, η εταιρία κατήργησε το Γραφείο Πωλήσεων Χημικών της Βόρειας Ελλάδας, που μόνο πέρσι παρουσίασε κέρδη της τάξης των 3 δισ. δρχ., και ενώ στην επίσημη πολιτική της εταιρίας εντάσσεται το άνοιγμα προς τις αγορές των Βαλκανίων. Ταυτόχρονα αποδυναμώθηκε το μάρκετινγκ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν στοκ 12.000 τόνοι PVC.

Στις διαμαρτυρίες των εργαζομένων για την πολιτική συρρίκνωσης που ακολουθείται, η ΕΛΠΕ απάντησε παρουσιάζοντας τις δεσμεύσεις που προκύπτουν για την εισαγωγή της στο ΧΑΑ. Σύμφωνα με αυτές λοιπόν, θα πάψει να λειτουργεί μη κερδοφόρες μονάδες. Ομως οι μονάδες που κλείνουν είναι κερδοφόρες και μάλιστα απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία των μονάδων PVC και Πολυπροπυλενίου. Παρ' όλα αυτά η ΕΛΠΕ ενημέρωσε τους εργαζόμενους, πως για την εισαγωγή της στο ΧΑΑ, προβλέπεται ότι μπορεί να λειτουργεί τις μονάδες κάθε φορά που από τις συνθήκες της αγοράς διασφαλίζεται η κερδοφορία τους.

Παράλληλα όμως στο όνομα του κέρδους και της μετατροπής των ΕΛΠΕ σε πιο ελκυστικό για τους επενδυτές προϊόν, από το τέλος του 1997 μέχρι και τις αρχές του 2000, η εταιρία μείωσε το προσωπικό της κατά 250 άτομα (ορισμένοι έφυγαν εθελούσια και άλλοι επειδή συνταξιοδοτήθηκαν) και μέχρι σήμερα δεν έχει αναπληρωθεί. Τις δουλιές όμως στα πλήρως αποδυναμωμένα τμήματα, καλούνται καθημερινά να τις καλύπτουν οι εργαζόμενοι που αναγκάζονται να δουλεύουν 12 και 16 ώρες την ημέρα. Γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνες τις συνθήκες δουλιάς, ιδιαίτερα για όσους απασχολούνται στις γραμμές παραγωγής στις μονάδες, που θεωρούνται υψηλής επικινδυνότητας.