Τη σκόνη την αισθάνεσαι παντού. Ακόμα και λίγες ώρες παραμονής στην περιοχή του ορυχείου είναι αρκετές για να σε κάνουν να ξεροκαταπίνεις ακατάπαυστα στον ξεραμένο λαιμό σου. Η συζήτηση για τις μάσκες που θα έπρεπε να φορούν οι εργαζόμενοι την ώρα της δουλιάς, κύρια αυτοί που βρίσκονται καθ' όλη τη βάρδιά τους μέσα στο λιγνίτη, καταλήγει στο αποστομωτικό συμπέρασμα ότι «η απλή μάσκα ελάχιστα μπορεί να κάνει». Αλλωστε, «είναι και το μεθάνιο, που βγαίνει από τις γεωτρήσεις και μπορεί να σε σκοτώσει ακαριαία», σημειώνουν οι εργάτες στο μηχανουργείο του Ορυχείου. «Εχουμε συναδέλφους που πέθαναν αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή τους, στα 50 μόλις χρόνια. Δεν είναι λίγοι. Αλλοι πάλι δεν πρόλαβαν ούτε και να βγουν στη σύνταξη...», ομολογούν, φανερά προβληματισμένοι για τη φθορά της υγείας τους, μετά από τόσα χρόνια δουλιάς.

Στην πλειοψηφία τους μόνο εμπειρικά γνωρίζουν τις συνέπειες από τη δουλιά στο λιγνίτη. «Η παρουσία του γιατρού Εργασίας είναι τυπική. Δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική επιστημονική μελέτη για τις συνέπειες στην υγεία μας, που να καταλήγει σε συγκεκριμένα μέτρα προστασίας. Σκέψου πως ένας χειριστής δουλεύει 8 συνεχόμενες ώρες στο μηχάνημα της εξόρυξης, όρθιος, χωρίς να κατέβει, μέσα στους κραδασμούς και στη σκόνη...». Και το χειρότερο; «Την ώρα που αργοπεθαίνει κόσμος, αυτοί συζητάνε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που για τους νέους εργαζόμενους στην επιχείρηση είναι ήδη καθεστώς».

«Μιλάνε για παράταση του εργάσιμου βίου, όταν σήμερα θα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να βγει κανείς νωρίτερα στη σύνταξη και μάλιστα με απολαβές που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές του ανάγκες», πρόσθεσε η Ελπίδα Παντελάκη. «Γι' αυτό είναι ανάγκη τώρα να κάνετε το βήμα. Να συσπειρωθείτε στο ΠΑΜΕ και στο διεκδικητικό του πλαίσιο, να παλέψετε για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στα συνδικάτα σας. Να καταργηθεί κάθε ελαστική μορφή απασχόλησης που κάνει ομήρους τα παιδιά σας. Το ΠΑΜΕ είναι η ελπίδα. Είναι η δική σας δύναμη».