«Η άρνησή του για κοινή δράση σε κρίσιμα θέματα με τον ΣΥΝ και την Αριστερά, το οδηγεί σε ανούσια και αναιμική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και υπογραμμίζει την αδυναμία του να προβάλλει εναλλακτικές στον νεοφιλελευθερισμό και στη συντήρηση πολιτικές». Αυτή είναι η εκτίμηση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ για το ΠΑΣΟΚ, όπως διατυπώνεται στην εισήγησή της προς την ΚΠΕ του κόμματος που συνεδριάζει αυτό το Σαββατοκύριακο για να αποφασίσει την εκλογική τακτική του ΣΥΝ. Αν κάτι βέβαια χαρακτήριζε το ΠΑΣΟΚ, τόσο ως κυβέρνηση όσο και ως αξιωματική αντιπολίτευση, αυτό δεν ήταν και δεν είναι η αδυναμία του, αλλά η δυναμική με την οποία προώθησε σωρεία αντιλαϊκών μέτρων, ενώ σήμερα προβάλλει και υπερασπίζεται την πολιτική των αντιδραστικών καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών. Ετσι, διεκδίκησε και κατέκτησε τον τίτλο του άξιου εκφραστή σε πολιτικό επίπεδο του μεγάλου κεφαλαίου.

Και ως εκ τούτου είναι ομολογουμένως αποκαλυπτική η διάθεση και η πρόθεση του Συνασπισμού να θέλει κοινή δράση μαζί του και μάλιστα σε κρίσιμα, όπως λέει, θέματα. Δικαίωμά τους φυσικά! Αλλά όχι και να εγκαλούν το ΚΚΕ, στην αμέσως επόμενη παράγραφο, για ««άρνηση της κοινής δράσης και της συνεργασίας της Αριστεράς»!