«Αναφέρετε και γράψτε στον πίνακα όλες τις περιπτώσεις εθελοντικής δράσης που γνωρίζετε στην Ελλάδα και τον κόσμο. Συζητήστε ποια είναι τα κοινά γνωρίσματα αυτών των εθελοντών και των δράσεων που αναπτύσσουν». (Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου, ενότητα 6, σελ. 115).

Ολόκληρη η ενότητα είναι γεμάτη από άρθρα, καταχωρίσεις στον Τύπο, ενημερωτικά φυλλάδια, διευθύνσεις στο διαδίκτυο για Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, χωρίς βέβαια κάποια εμβάθυνση στον - όχι και τόσο αθώο - ρόλο που παίζουν σήμερα, στη σύνδεση ΜΚΟ με ιμπεριαλιστικά κέντρα, για βάθεμα της αδικίας, την οποία υποτίθεται ότι αντιπαλεύουν.

Οσο για τον «εθελοντισμό», αποτελεί πια πολιτική επιλογή η προώθησή του μέσα από διάφορα προγράμματα, με στόχο να πειστούν οι νέοι ότι έχουν ατομική ευθύνη για τα προβλήματα που δημιουργεί η αντιλαϊκή πολιτική, να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι τα προβλήματα αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν με την προσωπική προσφορά του καθενός, καλλιεργώντας την αυταπάτη της συνδιαχείρισης και της συναίνεσης, να μάθουν στην τζάμπα εργασία χωρίς δικαιώματα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο «εθελοντισμός» άρχισε να προπαγανδίζεται σε μία περίοδο ευρείας επίθεσης σε δικαιώματα και κατακτήσεις.

Πέρα από αυτό το μοντέλο «αλληλεγγύης», το οποίο προβάλλεται στο σχολικό βιβλίο και οδηγεί στην ενσωμάτωση, για την αντιμετώπιση της αδικίας υπάρχει και ο άλλος δρόμος, που βρίσκει το νόημα της αλληλεγγύης στην πάλη για τα δικαιώματα των νέων και των λαών, στο δύσκολο αγώνα για τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας. Είναι όμως «εκτός ύλης» για τα νέα σχολικά βιβλία...