Η επαναλειτουργία του «Ανοιχτού Θεάτρου» έγινε με την παράσταση «Μ' ένα καράβι φορτηγό». Η αγωνία του μεροκάματου και του μπάρκου, οι αγώνες ενάντια στα σαπιοκάραβα και τις άθλιες εργασιακές συνθήκες, ο φόβος και η φρίκη ενός ναυαγίου, η σκληρή, πολύπλευρα στερημένη ζωή, η νοσταλγία για δικούς και πατρίδα και τα βιώματα από μακρινά λιμάνια των «εξόριστων» στη θάλασσα ναυτικών, έχουν «αποτυπωθεί» στον τόπο μας σε ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, επιστολές, καρτ ποστάλ, φωτογραφίες, δημοσιευμένες και αδημοσίευτες μαρτυρίες ναυτικών, χώρια τα δημοσιεύματα για διάφορες μεγάλες ανθρώπινες τραγωδίες στη θάλασσα. Ορεξη να έχει κανείς να ψάξει και τότε θα βρει πολύ σημαντικό υλικό για να διεκτραγωδήσει σοβαρά - είτε δραματικά είτε κωμωδιογραφικά - τη ζωή των ναυτικών. Η Φρόσω Ζαγοραίου, συλλέκτρια κειμένων και συγγραφέας του «Μ' ένα καράβι φορτηγό», όμως ακολούθησε εύκολη οδό. Προσέφυγε στην αλληλογραφία γνώριμων ναυτικών και παρεμβάλλοντας λίγα αποσπάσματα ελληνικών και ξένων πεζογραφικών κειμένων και ποιημάτων του Ν. Καββαδία, συνέθεσε μια συμπαθή και ανάλαφρη, αλλά όχι ουσιώδη και χαρακτηριστική «τοιχογραφία» της συχνότατα δραματικής ζωής των ναυτικών και των οικογενειών τους. Το κείμενο δε θα άντεχε καθόλου σκηνικά, αν δεν το εμπλούτιζε σκηνοθετικά η Μάνια Παπαδημητρίου, με την ευρηματικότητα, την αισθαντική ιδιοσυγκρασία, τη μουσικοτραγουδιστική γνώση και το μεγάλο υποκριτικό ταλέντο της, το ικανό να καθοδηγήσει άλλους ηθοποιούς. Θετική η συμβολή στην παράσταση των Ερωφίλη Πολιτοπούλου (σκηνικά -κοστούμια), Αλέκου Γιάνναρου (φωτισμοί) και οι ερμηνείες των ηθοποιών Τάσου Αντωνίου, Φρόσως Ζαγοραίου, Σαμψών Φύτρου, Μαρίας Κόμη-Παπαγιαννάκη, Θεμιστοκλή Καρποδίνη.