Απουσία κάθε ουσιαστικής αναφοράς στο ρόλο και τα χαρακτηριστικά του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και των πολιτικών αιτιών που γεννούν τα προβλήματα των εργαζομένων, μαζί με φράσεις για πάσα χρήση, ήταν τα στοιχεία που συνέθεσαν την ομιλία του προέδρου του Συνασπισμού, Αλέκου Αλαβάνου, στο συνέδριο.

Ισως το πιο συγκεκριμένο σημείο της ομιλίας του ήταν, όταν στο μοντέλο ενίσχυσης του ανταγωνισμού αντιπαρέθεσε ένα πρότυπο ανάπτυξης τόσο γενικό και αόριστο που χωρά παντού και μπορεί να υιοθετηθεί από τον καθένα. Στο πρότυπο αυτό κεντρικά χαρακτηριστικά είναι: «Η Παιδεία υψηλής ποιότητας, η τεχνολογία, ο ρόλος του δημόσιου χώρου για να τα εξασφαλίσει όλα αυτά, όπως σ' ένα βαθμό γίνεται σε άλλες χώρες, θα είναι το επίκεντρο, μαζί με τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τις νέες τεχνολογίες, να προχωρήσουμε σε ακριβή εργασία, να διεκδικήσουμε μια άλλη θέση της Ελλάδας σε ένα διαφορετικό κόσμο, μέσα από έναν κοινό αγώνα».

Ισχυρίστηκε ότι το Πανεπιστήμιο είναι ένας χώρος γνώσης, μελέτης, ανεπηρέαστος από σκοπιμότητες και ότι θέλουν να γίνει ένας χώρος κερδοσκοπίας και κερδοφορίας, συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι ήδη το Πανεπιστήμιο σε ιδεολογικό επίπεδο, μέσα από το περιεχόμενό του - διδασκαλία και έρευνα - υπηρετεί τις ανάγκες των καπιταλιστών. Τέλος, άσκησε κριτική για την καθυστερημένη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τους συμβασιούχους και την εξαίρεση τμημάτων των συμβασιούχων από την εφαρμογή της. Μια οδηγία που αποδεδειγμένα πλέον στέκεται ενάντια στο αίτημα για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους.